Chodzi o pakiet aktów prawnych z obszaru przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu (anti-money laundering and countering terrorism financing – dalej AML/CFT).

Pakiet regulacji AML/CFT składa się z czterech aktów prawnych:

  1. Rozporządzenie ustanawiające nowy unijny organ ds. AML/CFT,
  2. Rozporządzenie w sprawie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, które ma zawierać bezpośrednio obowiązujące w państwach członkowskich przepisy, w tym w zakresie stosowania środków bezpieczeństwa finansowego oraz beneficjentów rzeczywistych,
  3. Szósta dyrektywa w sprawie AML/CFT, która ma zastąpić dotychczasową Dyrektywę 2015/849 (Dyrektywa AML IV) zmienioną Dyrektywą 2018/843 (Dyrektywa AML V). Nowa dyrektywa ma zawierać przepisy wymagające implementacji do prawa krajowego państw członkowskich. Przepisy te mają dotyczyć m. in. krajowych organów nadzoru i jednostek analityki finansowej państw członkowskich (takich jak w Polsce Generalny Inspektor Informacji Finansowej),
  4. Zmiana rozporządzenia z 2015 r. w sprawie transferów środków pieniężnych w celu śledzenia transferów kryptowalut (Rozporządzenie 2015/847/UE).

Zobacz również: Biura rachunkowe czekają trudne obowiązki >>

 

Rola nowego organu UE

Główny element projektowanego pakietu legislacyjnego stanowi utworzenie nowego organu UE, który znacząco zmieni kształt nadzór nad przeciwdziałaniem praniu pieniędzy/finansowaniu terroryzmu w UE i wzmocni współpracę między jednostkami analityki finansowej. Nowy unijny organ ds. przeciwdziałania praniu pieniędzy w założeniu będzie centralnym organem koordynującym działania organów krajowych w celu zapewnienia prawidłowego i spójnego stosowania przepisów UE przez sektor prywatny. Jego zadaniem będzie również wsparcie krajowych jednostek analityki finansowej w zwiększaniu ich zdolności analitycznych w zakresie nielegalnych transferów środków pieniężnych i uczyni wywiad finansowy kluczowym źródłem informacji dla organów ścigania.

 

Czego mogą spodziewać się polskie instytucje obowiązane?

Jeśli projektowane unijne akty prawne zostaną przyjęte (zwłaszcza rozporządzenie, które ma zawierać bezpośrednio obowiązujące w państwach członkowskich przepisy, w tym w zakresie stosowania środków bezpieczeństwa finansowego oraz beneficjentów rzeczywistych), podmioty, które są instytucjami obowiązanymi na gruncie obecnie obowiązującej polskiej ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu, powinny na nowo przeanalizować swoją działalność pod kątem podlegania reżimowi rozporządzenia unijnego – katalog instytucji obowiązanych zawarto w artykule trzecim projektu rozporządzenia. W dalszej kolejności, zmianie może ulec wypełnianie obowiązków związanych z AML/CFT. Projektowane rozporządzenie zawiera wprawdzie instytucje prawne znane już teraz polskiej ustawie o AML takie jak:

  • procedury wewnętrzne (artykuł 7 projektu rozporządzenia),
  • ocena ryzyka instytucji obowiązanej (artykuł 8 projektu rozporządzenia)
  • czy stosowanie środków bezpieczeństwa finansowego (artykuł 15 i następne projektu rozporządzenia).

Niemniej, szczegółowa analiza przepisów rozporządzenia może wykazać, że inny jest sposób wypełniania tych obowiązków. Unijny pakiet zmian legislacyjnych w zakresie AML dostarczy zatem instytucjom obowiązanym sporo pracy w dostosowaniu wewnętrznych regulacji celem zapewnienia zgodności z przepisami unijnymi.

Wojciech Majkowski, radca prawny i doradca podatkowy, dyrektor w zespole ds. CIT KPMG w Polsce

Maciej Sawczuk, konsultant w zespole ds. CIT KPMG w Polsce

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.