W spór z organami skarbowymi, który znalazł swój epilog na sali sądowej Naczelnego Sądu Administracyjnego, wdała się agencja pracy tymczasowej, która zajmuje się rekrutowaniem pracowników z rynków wschodnich. Agencja zawiera z osobami fizycznymi będącymi cudzoziemcami umowy zlecenia na wykonywanie pracy tymczasowej na rzecz pracodawców (klientów strony), zgodnie z przepisami ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Spółka zapewnia cudzoziemcom zakwaterowanie nieodpłatnie lub też miejsca noclegowe w motelach czy hotelach pracowniczych. Dodatkowo spółka ponosi szereg kosztów związanych z zatrudnieniem cudzoziemców, m. in. koszty pozwolenia na pracę, tłumaczenia niezbędnych dokumentów na język polski, koszty wiz pracowniczych.
Dla zleceniobiorców tymczasowych będących Ukraińcami, państwem zamieszkania dla celów podatkowych jest Polska, a centrum interesów życiowych i gospodarczych znajduje się na Ukrainie. Jedni zleceniobiorcy będą przebywać na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w danym roku podatkowym, a inni krócej.
Czytaj w LEX: Przychód podatkowy związany z podróżami służbowymi >>>
Spółka zadała organom skarbowym następujące pytania: czy wartość zapewnianych zleceniobiorcom nieodpłatnie noclegów stanowi ich przychód z umowy zlecenia, o którym mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy w odniesieniu do tych kwot spółka winna wypełniać obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy oraz czy pokrywanie przez spółkę kosztów procedur legalizacji pobytu i pracy zleceniobiorców (obcokrajowców) stanowi nieodpłatne świadczenie i powoduje powstanie po stronie zleceniobiorców przychodu z tytułu nieodpłatnego świadczenia? Spółka przedstawiła swoje stanowisko, jednak organ uznał je za nieprawidłowe.
Zobacz również: Wydatki na rzecz osób przyjeżdżających z Ukrainy bez prawa do zaliczenia w koszty >>
Dyrektor KIS stwierdził, że wartość ponoszonych przez spółkę kosztów noclegów i kosztów procedur legalizacji pobytu oraz kosztów procedur legalizacji pracy zleceniobiorcom w świetle ustawy o PIT, będzie stanowiła dla tych osób przychód, podlegający opodatkowaniu. Uznał, że na spółce z tytułu poniesienia tych świadczeń na rzecz zleceniobiorców, ciążą obowiązki płatnika.
Czytaj w LEX: Rozliczanie delegacji krajowych i zagranicznych na przykładach >>>
Czytaj w LEX: Rozliczenie podatkowe kosztów podróży służbowych krok po kroku >>>
WSA: Koszty noclegów i legalizacji pracy nie są przychodem obcokrajowców
Wyrokiem z 30 maja 2019 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżoną interpretację (sygn. akt. III SA/Wa 2101/18).
Sąd za słuszne uznał stanowisko skarżącej, że wartość noclegów zapewnianych nieodpłatnie, nie stanowi przychodu pracowników tymczasowych zatrudnianych przez spółkę na podstawie umowy zlecenia.
W ocenie sądu, koszty zakwaterowania pracowników w miejscu wykonywania pracy są pokrywane wyłącznie w interesie skarżącej, której zależy, aby pracownik wykonujący pracę poza miejscem stałego zamieszkania mieszkał jak najbliżej miejsca wykonywania pracy. Podmiotem, który osiąga korzyści z pokrycia kosztów zakwaterowania w miejscu pracy nie jest więc pracownik, ale spółka. Tym samym nie jest spełniona przesłanka uznania takiego świadczenia na rzecz pracownika za przychód tego pracownika z umowy zlecenia. Dopiero wynagrodzenie otrzymane przez pracownika za pracę jest jego przychodem podatkowym, gdyż jest świadczeniem poniesionym w jego interesie i stanowi realne przysporzenie w majątku pracownika.
Odnosząc się do drugiej kwestii związanej z kosztami legalizacji pobytu cudzoziemców sąd uznał, że zasadne jest stanowisko skarżącej, że wydatki związane z kosztami legalizacji pobytu na terytorium Polski są świadczeniami poniesionymi w interesie ekonomicznym zleceniodawcy, bo to jemu przynoszą konkretną i wymierną korzyść w postaci pozyskania, np. specjalisty, posiadającego ekspertyzę oraz doświadczenie. Legalizacja pracy zleceniobiorcy w postaci uzyskania pozwolenia na pracę stanowi warunek legalizacji jego pobytu (w postaci wizy z prawem do pracy, zezwolenia na pobyt czasowy.
Czytaj w LEX: Należności z tytułu podróży służbowej pracownika a składki ZUS >>>
WSA wskazał, że pokrywając koszty legalizacji pobytu zagranicznego zleceniobiorcy, spółka realizuje bezpośrednio także własny interes prawny, gdyż dopełnienie obowiązków w zakresie posiadania dokumentacji dotyczącej legalizacji pobytu stanowi formalnoprawny obowiązek podmiotu powierzającego wykonywania pracy na terytorium Polski, pod groźbą sankcji. Ponoszenie przez spółkę kosztów legalizacji pracy zleceniobiorcy oraz kosztów legalizacji jego pobytu w Polsce nie może stanowić przychodu podatkowego pracownika.
Czytaj w LEX: Podróże służbowe pracowników mobilnych >>>
NSA: Koszty noclegów przychodem pracowniczym, koszty legalizacji pracy nie
Wyrokiem z 27 września br. NSA oddalił skargę kasacyjną Dyrektora KIS, choć niektóre jej zarzuty uznał za skuteczne (II FSK 49/20).
NSA zgodził się z sądem niższej instancji co do kwestii kosztów legalizacji pracy obcokrajowców. Sąd stwierdził, że koszty te z uwagi na art. 88 i 88a ustawy o cudzoziemcach, bo przepisy te nie przewidują procedury takiej, że cudzoziemiec sam może ubiegać się o pierwszorazowe pozwolenie na pracę, musi to zrobić podmiot powierzający wykonywanie pracy, gdyż jest to związane z umiejscowieniem stanowiska pracy.
- W tym zakresie, w jakim pracodawca jest zobowiązany do poniesienia kosztów legalizacji pracy zarzuty skargi nie zostały uwzględnione – stwierdziła Jolanta Strumiłło, sędzia sprawozdawca.
Czytaj w LEX: Oddelegowanie czy podróż służbowa - warunki oddelegowania >>>
Natomiast NSA nie zgodził się z WSA w kwestii noclegów. Uznał, że świadczenia takie ponoszone na rzecz obcokrajowców są nieodpłatnym świadczeniem, powodującym powstanie u nich przychodu. W tym zakresie stwierdził, że WSA dokonał błędnej oceny.
- Za skuteczne zarzuty skargi kasacyjnej NSA uznał te dotyczące nieodpłatnych świadczeń z tytułu zakwaterowania pracowników i w tym zakresie nie podzielamy stanowiska sądu I instancji. Zasadą jest, że pracownik za swoją pracę otrzymuje wynagrodzenie a nieodpłatne świadczenie stanowią wyjątek od tej zasady. Dotychczasowe orzecznictwo jak również poglądy doktryny w tym zakresie wskazują, że wszystkie świadczenia innego rodzaju niż wynagrodzenie za pracę, jak choćby świadczenia w naturze, stanowią przychody pracownicze – podkreśla sędzia Jolanta Strumiłło uzasadniając orzeczenie.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
