Rozpoznawana przez sąd administracyjny sprawa dotyczyła sporu pomiędzy parafią, a władzami samorządowymi. Powstał on, gdy do prezydenta miasta wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej. Chodziło o podatek od nieruchomości w zakresie zwolnienia przewidzianego w art. 34 ust. 4 ustawy o stosunku Państwa do Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego w Rzeczypospolitej Polskiej.

 


Sporne zwolnienie z podatku

Parafia była właścicielem zabudowanej budynkiem mieszkalnym nieruchomości, która była wpisana do rejestru zabytków. Przeznaczono ją i wykorzystywano na cele mieszkalne duchownego. Planowano jednak przeznaczyć część powierzchni tej nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej. Zastrzeżono także, że ta sama część dalej będzie służyła do celów mieszkalnych. Mając to na uwadze, parafia zapytała, czy w stosunku do części przeznaczonej pod działalność gospodarczą, będzie przysługiwało jej zwolnienie z podatku od nieruchomości. W ocenie parafii odpowiedź powinna być twierdzącą. Prezydent miał jednak inne zdanie i uznał, że w takiej sytuacji, jak przedstawiona we wniosku, nie można mówić o podstawach do zwolnienia z podatku od nieruchomości. Takie rozstrzygnięcie nie było jednak dla parafii satysfakcjonujące, więc złożyła ona skargę.

Czytaj także: Prowadzenie firmy w mieszkaniu to wyższy podatek od nieruchomości >>>

Trzeba spełnić warunki

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, który wskazał, że zgodnie z art. 34 ust. 4 ustawy, zwolnieniu od podatku podlegają nieruchomości lub ich części przeznaczone na cele mieszkalne duchownych i członków diakonatów. Pod warunkiem jednak, że spełniony zostanie dodatkowy wymóg wpisu tych nieruchomości do rejestru zabytków albo, gdy służą one jako domy księży emerytów lub znajdują się w budynkach stanowiących każdorazowo siedziby Biskupa Kościoła i Biskupów Diecezjalnych. Ustawa nie wyjaśnia jednak, jak rozumieć zawarte w przepisie sformułowanie "przeznaczone na cele mieszkalne". Dlatego też należało odwołać się do języka powszechnego.

 

Działalność gospodarcza nie stała na przeszkodzie

WSA wskazał, że słowo "przeznaczyć" oznacza "określić z góry cel, któremu coś ma służyć, przekazać coś dla kogoś, na czyjś użytek, na czyjąś korzyść”. Tym samym o zwolnieniu z podatku można mówić, gdy nieruchomość jest przeznaczona na cele mieszkalne duchownych. Bez znaczenia jest jej faktyczne wykorzystywanie, w szczególności czy jest ona zajęta wyłącznie na cele mieszkalne. Dlatego też okoliczność, że w części nieruchomości przeznaczonej na cele mieszkalne duchownych będzie jednocześnie prowadzona działalność gospodarcza, nie przekreśla mieszkalnego przeznaczenia i nie stoi na przeszkodzie zwolnieniu z podatku. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną interpretację jako wydaną z naruszeniem prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy.

Wyrok WSA w Łodzi z 19 sierpnia 2020 r., sygn. akt I SA/Łd 72/20