W dniach 2-13 czerwca 2025 r. w Genewie odbędzie się 113. sesja Międzynarodowej Konferencji Pracy. Konferencja określa międzynarodowe standardy pracy i polityki Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP). W porządku obrad, oprócz drugiej dyskusji nad proponowaną konwencją o ochronie przed zagrożeniami biologicznymi w środowisku pracy, przewidziano też pierwszą dyskusję nad godną pracą w gospodarce platformowej. Przy tej okazji zaprezentowany zostanie raport „Realizacja godnej pracy w gospodarce platformowej”, omawiający wyniki ankiety, jaka została przeprowadzona wśród państw i zawierający główne wnioski wynikające z tej ankiety. Pierwsze i zasadnicze mówią wyraźnie: MOP powinna przyjąć normy dotyczące godnej pracy w gospodarce platformowej, a normy te powinny mieć formę konwencji uzupełnionej o zalecenie.

O to, czy przedstawiciele naszego kraju będą uczestniczyli w obradach zapytaliśmy Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, bo Polski nie było wśród państw, które złożyły listy uwierzytelniające w terminie, czyli do północy 12 maja 2025 r.

- Minister Agnieszka Dziemianowicz-Bąk wchodzi w skład polskiej delegacji na 113. sesję Międzynarodowej Konferencji Pracy. Minister będzie uczestniczyć we wszystkich punktach porządku obrad, w tym w szczególnie istotnej dyskusji dotyczącej godnej pracy w kontekście pracy platformowej. Delegacja z Polski wniesie merytoryczny i konstruktywny wkład oparty na krajowym doświadczeniu oraz dialogu społecznym - zapewnił resort pracy. Jednocześnie poinformował, że ustalony przez organizatorów termin składania list uwierzytelniających – do północy 12 maja br. - związany był z koniecznością zapewnienia odpowiedniego czasu na procedury wizowe dla uczestników z państw objętych obowiązkiem wizowym. Polska nie należy do tej grupy, co nie wpływa na możliwość pełnego udziału naszej delegacji w pracach Konferencji.

Czytaj również: ZUS zastanawia się, jak oskładkować pracę platformową>>

Czytaj także komentarz praktyczny w LEX: Bujalski Rafał, Większa ochrona dla pracowników platform internetowych>

Praca platformowa – definicje 

Z raportu wynika, że na potrzeby przepisów pojęcie „cyfrowa platforma pracy” powinno oznaczać osobę fizyczną lub prawną, która organizuje, w całości lub w części, za pomocą technologii cyfrowych, świadczenie usługi: na żądanie usługobiorcy, obejmujące wykonywanie pracy przez osobę za wynagrodzeniem, niezależnie od tego, czy praca ta jest wykonywana online czy w określonej lokalizacji geograficznej. Za „pracownika platformy cyfrowej” powinna być uznawana osoba zatrudniona lub zaangażowana do pracy: w celu świadczenia usługi zorganizowanej przez cyfrową platformę pracy; za wynagrodzeniem; niezależnie od jej statusu w zatrudnieniu lub tego, czy znajduje się w gospodarce formalnej czy nieformalnej. Natomiast termin „pośrednik” powinien oznaczać osobę fizyczną lub prawną, która udostępnia pracę pracownika platformy cyfrowej: poprzez stosunki umowne z platformą pracy cyfrowej i pracownikiem platformy cyfrowej lub jako część łańcucha podwykonawstwa między platformą pracy cyfrowej a pracownikiem platformy cyfrowej.

Z kolei termin „wynagrodzenie” powinien oznaczać kwotę należną na mocy krajowych przepisów, regulacji, układów zbiorowych lub zobowiązań umownych, pracownikowi platformy cyfrowej, niezależnie od statusu zatrudnienia, w zamian za wykonaną pracę. Wynagrodzenie nie obejmuje żadnej rekompensaty za wydatki lub inne koszty poniesione przez pracowników platformy cyfrowej w związku z wykonywaniem swojej pracy.

Według państw członkowskich MOP standardy powinny obejmować przyspieszoną i uproszczoną procedurę wprowadzania zmian, aby zapewnić ich ciągłą przydatność w świetle przyszłych zmian technologicznych, regulacyjnych lub operacyjnych mających wpływ na pracę w gospodarce platformowej.

Czytaj artykuł w LEX: Dobrzyńska Magdalena, Praca platformowa. Wyzwania dla bezpieczeństwa i higieny pracy w Polsce.>

 

Nowość
Prawo pracy wobec nowych technologii
-10%
Nowość

Małgorzata Gersdorf, Eliza Maniewska

Sprawdź  

Cena promocyjna: 143.1 zł

|

Cena regularna: 159 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 111.3 zł


Konwencja – podstawowe zasady i prawa w pracy

Zdaniem członków Międzynarodowej Organizacji Pracy, które wzięły udział w ankiecie, konwencja powinna mieć zastosowanie do wszystkich cyfrowych platform pracy i wszystkich pracowników cyfrowych platform, a każde państwo powinno podjąć środki w celu zapewnienia, że ​​pracownicy platform cyfrowych korzystają z podstawowych zasad i praw w pracy, takich jak:

  • wolność zrzeszania się i skuteczne uznanie prawa do rokowań zbiorowych,
  • eliminacja wszelkich form pracy przymusowej lub obowiązkowej,
  • skuteczne zniesienie pracy dzieci,
  • eliminacja dyskryminacji w zakresie zatrudnienia i pracy,
  • bezpieczne i zdrowe środowisko pracy.

Ponadto państwa powinny wymagać od cyfrowych platform pracy podjęcie odpowiednich kroków na tyle, na ile to rozsądnie wykonalne, w celu zapobiegania wypadkom przy pracy, chorobom zawodowym i wszelkim innym urazom zdrowotnym wynikającym z pracy, związanym z nią lub występującym w jej trakcie, poprzez oceny wszystkich zagrożeń zawodowych i podjęcie odpowiednich środków zapobiegawczych i kontrolnych.

Państwa są też zgodne co do tego, że pracownicy platform cyfrowych powinni być chronieni przed przemocą i nękaniem w świecie pracy, w tym przemocą i nękaniem ze względu na płeć, zgodnie z prawem każdego do świata pracy wolnego od przemocy i nękania, co zostało uznane w Konwencji o przemocy i nękaniu z 2019 r. (nr 190). W stosownych przypadkach takie środki powinny dotyczyć przemocy i nękania dokonywanych online lub z udziałem osób trzecich, takich jak klienci.

Czytaj komentarz praktyczny w LEX: Tomaszewska Monika, Pracownicy platform internetowych – co zmieni się w ich statusie i pozycji w związku z nową unijną regulacją>

 

Sprawdź również książkę: Prawo pracy wobec nowych technologii >>


Promocja zatrudnienia, wynagrodzenie i ubezpieczenie społeczne

Każde państwo, zgodnie z uwarunkowaniami krajowymi, powinno też w swojej polityce krajowej promować tworzenie godnych miejsc pracy i zachęcanie do rozwoju kariery i umiejętności w gospodarce platformowej, biorąc pod uwagę cel pełnego, produktywnego i swobodnie wybranego zatrudnienia, o którym mowa w Konwencji o polityce zatrudnienia z 1964 r. (nr 122). Powinno więc podjąć środki, które nie powinny ingerować  w prawdziwe stosunki cywilne i  handlowe, zapewniając jednocześnie pracownikom platform cyfrowych pozostającym w stosunku pracy, należną im ochronę.

Jeśli zaś chodzi o wynagrodzenie, to państwa powinny zapewnić, aby ​​wynagrodzenie, w tym obliczone na podstawie stawki akordowej, które przysługuje pracownikom platform cyfrowych na mocy krajowych przepisów, regulacji, układów zbiorowych lub zobowiązań umownych, tak aby wynagrodzenie było:

  • odpowiednie;
  • wypłacane w legalnym środku płatniczym lub, w zakresie dozwolonym przez krajowe przepisy ustawowe, wykonawcze lub układy zbiorowe, w naturze;
  • wypłacane w całości i na czas.

Co więcej, platformy pracy cyfrowej powinny móc dokonywać potrąceń z wynagrodzenia pracowników platform cyfrowych wyłącznie na warunkach i w zakresie określonym przez krajowe przepisy, regulacje lub układy zbiorowe, i wymagać od platform pracy cyfrowej regularnego dostarczania pracownikom platform cyfrowych dokładnych i zrozumiałych informacji na temat ich wynagrodzenia i wszelkich dokonanych potrąceń.

Państwa powinny również wymagać od cyfrowych platform pracy informowania pracowników cyfrowych platform, przed ich zatrudnieniem lub zaangażowaniem, oraz ich przedstawicieli lub organizacji przedstawicielskich pracowników, a także, jeśli istnieją, organizacji reprezentujących pracowników cyfrowych platform, o:

  • stosowaniu zautomatyzowanych systemów, opartych na algorytmach lub podobnych metodach, w celu monitorowania lub oceny pracy lub podejmowania decyzji dotyczących pracy;
  • zakresie, w jakim stosowanie takich zautomatyzowanych systemów ma wpływ na warunki pracy pracowników cyfrowych platform lub ich dostęp do pracy.

Członkowie MOP powinni też wymagać od cyfrowych platform pracy zapewnienia, że ​​ich stosowanie zautomatyzowanych systemów nie narusza podstawowych zasad i praw w pracy. W szczególności takie stosowanie nie powinno:

  • skutkować jakąkolwiek bezpośrednią lub pośrednią dyskryminacją pracowników cyfrowych platform, w tym w zakresie wynagrodzenia lub dostępu do pracy;
  • mieć szkodliwy wpływ na bezpieczeństwo i zdrowie pracowników platform cyfrowych, w tym poprzez zwiększanie ryzyka wypadków przy pracy i zagrożeń psychospołecznych.

Każdy członek MOP powinien ponadto zadbać o to, aby ​​pracownicy platform cyfrowych korzystali z ochrony zabezpieczenia społecznego na warunkach nie mniej korzystnych niż te, które mają zastosowanie do innych pracowników w porównywalnej sytuacji.

Czytaj również: FPP apeluje o rozwagę i dialog nad projektowaną dyrektywą o pracy platformowej>>
Czytaj także artykuł w LEX: Świątkowski Andrzej Marian, Projekt dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie poprawy warunków pracy za pośrednictwem platform internetowych>

Pracownik platformy cyfrowej to nie to samo co samozatrudniony?

Co ciekawe, z raportu wynika, że na pytanie o to, czy instrument lub instrumenty powinny przewidywać, że każdy członek MOP powinien podjąć środki w celu zapewnienia, zgodnie z krajowymi przepisami, regulacjami lub układami zbiorowymi, odpowiedniej ochrony pracowników platform cyfrowych w odniesieniu do: godzin pracy, przerw na odpoczynek, odpoczynku dziennego i tygodniowego, Polska razem z Kostaryką i Portugalią, odpowiedziały: - Tak. Jednakże obowiązki te powinny być różne dla pracowników i dla pracowników rzeczywiście samozatrudnionych.

- Najwyraźniej na forum światowym Polska opowiada się za rozróżnieniem pracy platformowej pracowników i osób samozatrudnionych. Przeglądając cały ten dokument wydaje się, że strona rządowa zaprezentowała wyważone stanowisko. To dobra prognoza przed zbliżającą się Konferencją - mówi serwisowi Prawo.pl Marcin Frąckowiak, radca prawny z kancelarii Sadkowski i Wspólnicy, ekspert BCC ds. zbiorowego oraz indywidualnego prawa pracy.

Czytaj także artykuł w LEX: Sakowska Katarzyna, Elastyczne formy zatrudnienia w erze cyfrowej – zarys problematyki>

Konwencja MOP a dyrektywa UE

Zdaniem Konfederacji Lewiatan preferowane jest przyjęcie „zalecenia” a nie konwencji przez MOP. - Pamiętajmy, iż w UE przyjęto dyrektywę dotyczącą pracy platformowej, która wprowadza nowe regulacje w państwach członkowskich. Nie można jednak oczekiwać, że te same zasady będą obowiązywać na całym świecie, w krajach o zupełnie odmiennych ramach kulturowych i legislacyjnych oraz zróżnicowanych modelach platformowych – mówi nam Robert Lisicki, radca prawny, dyrektor Departamentu Pracy Konfederacji Lewiatan. Według niego, mając to na uwadze, bardziej odpowiednią formą instrumentu byłyby zalecenia, które uwzględniają istniejące modele i regulacje oraz oferuje poszczególnym krajom większą elastyczność. Jak bowiem tłumaczy, gospodarka platformowa jest zróżnicowana. Istnieje wiele modeli biznesowych, które można zakwalifikować jako pracę platformową, a prawnie wiążący instrument nie byłby w stanie w znaczący sposób uchwycić tej różnorodności. Ponadto, konwencja zawierająca zarówno przepisy obowiązkowe, jak i nieobowiązkowe, zwiększyłaby złożoność i tak już trudnego zagadnienia do regulacji.

- Uważamy, że w tej dyskusji powinien być uwzględniany fakt, iż rozwój gospodarki platformowej, w tym rozwój cyfrowych platform pracy, przekłada się na możliwości tworzenia miejsc pracy i uzyskiwania dochodów związanych z pracą, a także wspiera rozwój regionalnych przedsiębiorstw i biznesu - podkreśla Robert Lisicki.

Mec. Marcin Frąckowiak przyznaje, że Międzynarodowa Organizacja Pracy ściga się z Komisją Europejską w zakresie uregulowania pracy platformowej. Dlatego też, jak mówi, rolą Polski jako członka Unii Europejskiej i kraju sprawującego obecnie prezydencję w Radzie UE, jest zadbanie o to, żeby w wytycznych MOP w zakresie pracy platformowej została zachowana zgodność z dyrektywą w sprawie poprawy warunków pracy za pośrednictwem platform, nad której implementacją pracują aktualnie kraje członkowskie. – Ważne będzie wczytanie się w kierunek zmian i pokazanie naszego doświadczenia i działalności Unii Europejskiej na tym polu – mówi mec. Marcin Frąckowiak. I podkreśla, że na forum MOP swoje doświadczenia przedstawią kraje będące członkami Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ), a więc będzie możliwość zaczerpnięcia z szerokiego wachlarza poglądów.

Zdaniem mec. Frąckowiaka temat jest bardzo aktualny, bo dotyczy krajów rozwiniętych, gdzie wiele osób, zwłaszcza imigrantów, podejmuje w tej formie swoje pierwsze zatrudnienie – Dla rozwijającego się świata to jest temat numer 1 - zaznacza. I dodaje: - Pytanie tylko, czy w dyskusji nad kształtem przyszłych przepisów należy iść w kierunku domniemania stosunku pracy.

Bo jak zauważa mec. Frąckowiak, na świecie są różne definicje zatrudnienia, w tym bardzo szerokie. W naszym interesie jest zachowanie konkurencyjności Europy względem innych państw na świecie, czyli żeby implementacja dyrektywy nie doprowadziła do uchwalenia ustawy bardziej restrykcyjnej niż sama dyrektywa oraz zalecenia MOP.

Pytany zaś o to, czy jeśli wytyczne MOP będą bardziej restrykcyjne, to czy związki zawodowe nie spróbują ich wykorzystać przy okazji prac nad polskimi przepisami wdrażającymi dyrektywę o pracy platformowej, mec. Marcin Frąckowiak mówi: - W zeszłym roku byłem naocznym obserwatorem posiedzenia plenarnego Międzynarodowej Organizacji Pracy w Genewie i mogę powiedzieć, że związki zawodowe są świetnie przygotowane do dyskusji. Są profesjonalne i mają merytoryczne argumenty. – Spodziewam się, że będzie ostra dyskusja, a związki zawodowe będą dążyły do zrównania osób wykonujących pracę platformową z pracownikami – mówi mec. Marcin Frąckowiak. I dodaje: - Gra się toczy o wysoką stawkę.    

Czytaj także komentarz praktyczny w LEX: Florek Ludwik, Konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP)>

Dowiedz się, jak LEX Prawo Sztucznej Inteligencji może wspierać Twoją pracę? >> [Zamów prezentację]>