W związku z tzw. ponownym autozapisem do PPK, 1 marca 2023 r. utraciły skuteczność deklaracje o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Dotyczy to zarówno deklaracji o rezygnacji złożonych przez uczestników PPK, jak i deklaracji o rezygnacji złożonych przez osoby zatrudnione, które zrobiły to przed zawarciem w ich imieniu umowy o prowadzenie PPK, w związku z czym nie stały się uczestnikami tego programu. Jeżeli osoby zatrudnione nie ponowią deklaracji o rezygnacji (mogły zrobić to najwcześniej 1 marca 2023 r.), pracodawca ma obowiązek „zapisać” je do PPK, jeżeli mają potrzebny do tego okres zatrudnienia.
Przykład: Pracownik, w wieku 30 lat, został zatrudniony 1 lutego 2023 r. i od razu złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. 1 marca 2023 r. ta deklaracja przestała być skuteczna, a pracownik jej nie ponowił. Pracodawca nie musi jednak niezwłocznie „zapisać” pracownika do PPK. Ma na to czas do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynęło 90 dni zatrudnienia pracownika, czyli do 12 czerwca 2023 r. (10 i 11 czerwca to sobota i niedziela).
Czytaj również: Decyzję w sprawie oszczędzania w PPK można podjąć w każdym czasie>>
Osoby zatrudnione
Zgodnie z definicją zawartą w ustawie o PPK, „osobami zatrudnionymi” w rozumieniu tej ustawy są:
- pracownicy, z wyjątkiem m.in. młodocianych,
- osoby fizyczne wykonujące pracę nakładczą, które ukończyły 18. rok życia,
- członkowie rolniczych spółdzielni produkcyjnych lub spółdzielni kółek rolniczych,
- osoby fizyczne, które ukończyły 18. rok życia, wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z art. 750 kodeksu cywilnego stosuje się przepisy dotyczące zlecenia,
- wskazane wyżej osoby, przebywające na urlopach wychowawczych lub pobierające zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego,
- członkowie rad nadzorczych wynagradzani z tytułu pełnienia tych funkcji
- podlegające obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym z tych tytułów w Rzeczypospolitej Polskiej, w rozumieniu ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.
Należy jednak zwrócić uwagę, że jeżeli pracownik przebywa przez cały miesiąc na urlopie bezpłatnym, to ma - w tym czasie - status osoby zatrudnionej tylko wtedy, gdy otrzymał w tym miesiącu przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Przykład: Pracownik, w wieku 45 lat, zatrudniony w 2021 roku, złożył deklarację o rezygnacji, w związku z czym nie został „zapisany” do PPK. Deklaracja ta przestała być skuteczna 1 marca 2023 r., ale pracownik przez cały marzec przebywa na urlopie bezpłatnym i nie otrzyma w marcu żadnego wynagrodzenia. W takim przypadku - jeśli ponownie nie złoży deklaracji o rezygnacji - pracodawca „zapisze” go do PPK dopiero po powrocie do pracy z urlopu bezpłatnego, w kwietniu.
Sprawdź w LEX: Czy przychód z PPK wlicza się do ustalenia podstawy zasiłku chorobowego? >
Osoby w wieku 55+
Osobę zatrudnioną, która kończy 55. rok życia przed 1 kwietnia 2023 r. (albo już jest w tym wieku), pracodawca „zapisze” do PPK tylko na złożony przez nią wniosek o zawarcie umowy o prowadzenie PPK. Jeżeli osoba zatrudniona kończy 70 lat przed 1 kwietnia 2023 r., pracodawca nie zawrze w jej imieniu umowy o prowadzenie PPK.
Przykład: Pracownik, zatrudniony w 2021 roku, złożył pracodawcy deklarację o rezygnacji, w związku z czym nie został „zapisany” do PPK. Jego deklaracja o rezygnacji przestała być skuteczna 1 marca 2023 r. Pracownik kończy 55. rok życia 31 marca 2023 r. i przez cały marzec przebywa na zwolnieniu lekarskim. Nie podjął jeszcze decyzji, czy chce być uczestnikiem PPK. Pracownik, przebywający na zwolnieniu lekarskim, ma w tym czasie status osoby zatrudnionej, ale - z uwagi na jego wiek - jeżeli nie złoży pracodawcy wniosku o zawarcie umowy o prowadzenie PPK, pracodawca nie zawrze dla niego tej umowy.
Sprawdź również książkę: Orzecznictwo Sądu Najwyższego. Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych - Nr 2/2023 >>
Wpłaty do PPK
Nie zawsze „zapisanie” danej osoby do PPK powoduje dokonywanie za nią wpłat do PPK. Wpłaty do PPK są bowiem obliczane i pobierane z wynagrodzenia w rozumieniu ustawy o PPK. „Wynagrodzeniem” jest podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe uczestnika PPK, o której mowa w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy (tzw. 30-krotność), oraz z wyłączeniem podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym oraz pobierających zasiłek macierzyński lub zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego. Brak wynagrodzenia powoduje, że pracodawca nie dokonuje wpłat do PPK.
Przykład: W imieniu pracownicy, przebywającej na urlopie wychowawczym, została zawarta umowa o prowadzenie PPK. Pracownica nie otrzymuje jednak wynagrodzenia, w związku z czym pracodawca nie dokonuje za nią wpłat do PPK. Wpłaty do PPK zostaną obliczone i pobrane poczynając od pierwszego wynagrodzenia wypłaconego pracownicy po zawarciu w jej imieniu umowy o prowadzenie PPK.
Więcej na temat PPK na www.mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj.
Podstawa prawna:
Ustawa z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r. poz. 46)
Autorka jest ekspertem PFR Portal PPK.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
