Do Ministra Finansów trafił przygotowany przez Urząd Komisji Nadzoru Finansowego projekt ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej wraz projektem nowego rozporządzenia dotyczącego zawierania przez zakłady ubezpieczeń umów, których przedmiotem są instrumenty pochodne, przy lokowaniu środków ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego (UFK).

Czytaj też: Polisolokaty - pierwsze ugody korzystne dla klientów

Regulacja ta ma na celu trwałe zwiększenie poziomu ochrony klientów zakładów ubezpieczeń – osób fizycznych, zawierających umowy ubezpieczenia z UFK, do poziomu występującego już na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych. Projekt jest zgodny z art. 133 ust. 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/138/WE z dnia 25 listopada 2009 r. Wypłacalność II, który wskazuje, że państwo członkowskie UE może wprowadzić określone wymogi regulacyjne ograniczające rodzaje aktywów lub wartości odniesienia, z jakimi mogą być związane świadczenia wynikające z polisy, jeżeli ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający będący osobą fizyczną, pod warunkiem, że wymogi te nie są bardziej restrykcyjne niż te przewidziane dla przedsiębiorstw zbiorowego inwestowania w zbywalne papiery wartościowe.

Czytaj: Egzekucja wierzytelności z polisolokat >

Klient powinien rozumieć, w co inwestuje

Proponowane regulacje prawne mają ograniczyć poziom ryzyka inwestycyjnego, jakim mogą być obarczani ww. klienci zakładów ubezpieczeń, poprzez wprowadzenie ograniczeń i wymogów dotyczących działalności lokacyjnej ze środków ubezpieczeniowych funduszy kapitałowych, analogicznych do tych które od lat są stosowane na rynku funduszy inwestycyjnych otwartych.

Celem regulacji jest zapobieżenie praktykom zakładów ubezpieczeń, które mogą powodować występowanie zjawiska arbitrażu regulacyjnego oraz tzw. „przepakowywanie” złożonych i ryzykownych produktów i instrumentów rynku kapitałowego, niedostępnych klientom nieprofesjonalnym, w produkty ubezpieczeniowe z elementem inwestycyjnym, dystrybuowane i sprzedawane przez zakłady ubezpieczeń szerokiemu kręgowi osób fizycznych.

Czytaj: Przedawnienie roszczenia z umowy ubezpieczenia na życie z funduszem kapitałowym >

Kłopotliwe produkty

Ubezpieczenia inwestycyjne, zwane często potocznie polisolokatami, to skomplikowane produkty inwestycyjne, zawierające w sobie niezrozumiałe dla konsumenta mechanizmy. Kilka lat temu głośno było o problemach z tymi produktami, które zasłynęły tym, że wiązały się z dużym ryzykiem, o którym konsumenci często nie mieli żadnej wiedzy w momencie zawarcia umowy, a po rozwiązaniu umowy musieli zapłacić bardzo wysoką opłatę likwidacyjną, bądź okazywało się, że kapitał jaki pozostał do wypłaty, był znacznie niższy niż suma wpłaconych składek.

Większość problemów udało się wyeliminować, ale nadal są to produkty trudne i niosące ryzyko,z którego konsumenci nie dają sobie sprawy.

Sprawdź: Czy odsetki z polisolokaty otrzymane przez spółkę z o.o. od towarzystwa ubezpieczeniowego stanowią podstawę do opodatkowania? >

Projekt nowej regulacji nie jest jednym działaniem nadzoru, chroniących posiadaczy polis z UFK. W lipcu 2021 r. KNF wydała decyzję o interwencji produktowej i zakazała wprowadzania do obrotu, dystrybucji i sprzedaży ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych – umów ubezpieczenia na życie, jeżeli są związane z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym i spełniają określone kryteria. Produkty powiązane z UFK, dla których średni zwrot jest niższy niż 50 proc. stopy procentowej dla określonego w decyzji okresu według odpowiedniej struktury terminowej stopy wolnej od ryzyka lub w przypadku których określone w regulaminie UFK zasady i ograniczenia inwestycyjne nie zapewniają, aby środki ubezpieczeniowego funduszu kapitałowego nie były lokowane w instrumenty contingent convertibles, nie będą sprzedawane klientom.