Obecnie, zgodnie z art. 122a ust. 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, tzw. „milczące załatwienie sprawy" ma zastosowanie w przypadku wyraźnie wskazanym w ustawie, a w ust. 2 tego przepisu precyzuje się, że sprawę uznaje się za załatwioną milcząco w sposób w całości uwzględniający żądanie strony, jeżeli w terminie miesiąca od dnia doręczenia żądania strony właściwemu organowi administracji publicznej albo w innym terminie określonym w przepisie szczególnym organ ten: nie wyda decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie (milczące zakończenie postępowania) albo nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji (milcząca zgoda).

– Milczące załatwienie sprawy stosuje się więc w sytuacjach wyraźnie określonych w przepisach szczególnych, a tych jest stosunkowo niewiele. Proponowana regulacja ma zatem wprowadzić regulacje zwiększające liczbę przypadków, w których przepisy szczególne będą przewidywać możliwość załatwienia sprawy administracyjnej w sposób milczący – uzasadniono.

Czytaj: Z przewlekłością organów administracji warto walczyć>>

Co w projekcie?

Jak wskazano w założeniu, wprowadzenie instytucji milczącego załatwienia sprawy w szerszym zakresie spraw spowoduje, że „decyzje będą podejmowane szybciej, a obywatele i przedsiębiorcy nie będą musieli czekać na formalne rozstrzygnięcie, jeżeli organ nie podejmie decyzji w określonym terminie".

Zmniejszenie obciążenia administracji przez wdrożenie w większej liczbie przypadków instytucji milczącego załatwienia sprawy pozwoli organom skoncentrować się na innych sprawach wymagających zaangażowania urzędów oraz ich aktywnego działania. Jednocześnie jednak projektowana ustawa nie wyłącza aktywnego działania administracji również w sprawach, w których wprowadza się tryb milczącej zgody. Rolą administracji nadal będzie sprawdzanie i weryfikowanie zaistnienia przesłanek formalnych i merytorycznych warunkujących możliwość załatwienia danej sprawy – wskazano.

Rozwiązania deregulacyjne proponowane w projektowanej ustawie obejmują więc:

  • 1. wprowadzenie w danym postępowaniu instytucji milczącej zgody w jej klasycznej formie, wszędzie tam, gdzie wynik analizy między zakładanym celem postulowanego uproszczenia, jego skutkami formalnoprawnymi dla strony danego postępowania, jak i w wymiarze ogólnospołecznym i środowiskowym, w tym z uwzględnieniem skutków finansowych dla stron, a także dla budżetu państwa, na to pozwalał;
  • 2. inne proceduralne rozwiązania zmierzające do osiągnięcia uproszczeń w procedurach administracyjnych prowadzonych w danej dziedzinie spraw, jak:
    • a) skrócenie terminu,
    • b) milcząca zgoda dla jakiegoś etapu postępowania,
    • c) wprowadzenie rozwiązania dopuszczającego milczącą zgodę z jednoczesną możliwością wydania decyzji przez organ przed upływem terminu.