Rada miasta podjęła uchwałę w sprawie ułatwienia osobom niepełnosprawnym dostępu do świadczeń usług medycznych. Akt ten stał się przedmiotem rozstrzygnięcia nadzorczego wojewody, który stwierdził jego nieważność. Organ wskazał, że przepisy uchwały nie stanowią o określeniu kierunku działania, tylko nakazują prezydentowi miasta podjęcie konkretnego działania, jakim jest ustanowienie w miejskich placówkach ochrony zdrowia funkcji tzw. asystenta osoby niepełnosprawnej.

Wojewoda wskazał, że regulacja ta w sposób istotny naruszyła obowiązujący porządek prawny. Została ona podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym (usg), ale nie stanowiła o kierunkach działania organu wykonawczego. Nie zawierała też wytycznych, zaleceń oraz wskazówek, lecz w sposób stanowczy wkraczała w kompetencje przysługujące nie tylko prezydenta miasta, ale przede wszystkim kierowników placówek ochrony zdrowia.

Rada nie może zobowiązać do konkretnego działania

Inicjatorem postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Krakowie był prezydent miasta, który nie zgodził się z zarzutami wojewody i wskazywał, że podejmując sporną uchwałę, rada uczyniła zadość wymaganiom stawianym przez przepisy prawa. Sąd podkreślił jednak, że stanowienie o kierunkach działalności organu wykonawczego nie obejmuje podejmowania przez radę uchwał, w których wydaje się polecenie dotyczące konkretnego sposobu załatwienia danej sprawy. Dlatego też podjęty akt powinien mieć wyłącznie charakter programowy (intencyjny).

 


Uchwała nie może zaburzać podziału kompetencji

Art. 18 ust. 2 pkt 2 usg jest samodzielną podstawą prawną i upoważnia radę gminy do wydawania uchwał w sferze wewnętrznej działania organów gminy. WSA podkreśli, że akty te powinny zawierać wyłącznie wytyczne, zalecenia lub wskazówki dla organu wykonawczego. Wówczas nie jest wymagane ich oparcie o inny przepis szczególny. Stanowisko to jest także akceptowane w orzecznictwie NSA (wyrok z 19 września 2017 r., sygn. akt II GSK 3514/15), który wskazał, że podjęta uchwała może określać priorytety, którymi organ wykonawczy powinien się kierować podczas jej wykonywania. Nie jest natomiast dopuszczalne nakazywanie stosowania konkretnych rozwiązań prawnych oraz narzucanie sposobu załatwienia konkretnej sprawy. WSA podkreślił, że podejmowane na tej podstawie prawnej uchwały nie mogą wkraczać w zakres kompetencji należnych ustawowo prezydentowi miasta. W przeciwnym przypadku doszłoby do naruszenia podziału kompetencji pomiędzy organami.

Czytaj także: Wójt, burmistrz, prezydent nie mogą wkraczać w uprawnienia radnych >>>

To prezydent miasta wykonuje uchwały

Sąd wskazał, że na podstawie art. 30 ust. 2 pkt 2 usg, do zadań prezydenta miasta należy w szczególności określanie sposobu wykonywania uchwał rady. Przepis ten jasno określa organ, którego kompetencją jest podejmowanie decyzji przez kogo, w jakich terminach i za pomocą jakich środków oraz w jakim trybie mają być realizowane zadania wynikające z uchwały. Tymczasem zakwestionowany przez wojewodę akt nie pozostawiał wątpliwości, że na prezydenta miasta został nałożony konkretny obowiązek polegający na ustanowieniu funkcji asystenta rodziny. Ponadto zostały też określone kompetencje tego podmiotu oraz sposób jego działania. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargę.

Wyrok WSA w Krakowie z 28 listopada 2019 r., sygn. akt III SA/Kr 1012/19

Czytaj w LEX: Ustalanie i zmiana wynagrodzenia wójta >