Rzecznik dyscyplinarny wystąpił z wnioskiem o ukaranie radcy prawnego Lidii A. za naruszenie zasad art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych i art. 14 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego, polegające na niebraniu przez dwa lata uczestnictwa w szkoleniach zawodowych i nie uzyskaniu w związku z tym minimalnych punktów szkoleniowych. Miała na swoim koncie zero punktów.

Nagana za unikanie szkoleń

Okręgowy Sąd Dyscyplinarny uznał winę radcy Lidii A. Posiadanie statusu zawodowego radcy prawnego obliguje do przestrzegania przepisów wynikających zarówno z treści ustawy o radcach prawnych jak również zasad Kodeksu Etyki Radcy Prawnego - uzasadniał sąd dyscyplinarny I instancji. Jednym z takich obowiązków jest obowiązek doskonalenia zawodowego skonkretyzowany przez konieczność uzupełniania i podnoszenia kwalifikacji zawodowych na szkoleniach prowadzonych przez Okręgową Izbę Radców Prawnych i zgromadzenie minimum 40 punktów za udział w tych szkoleniach. Obowiązek ten wynika z treści art. 60 pkt. 8 lit.h ustawy o radcach prawnych oraz art.14 ust.2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego.

Sąd ukarał radcę naganą. Obwiniona odwołała się do Wyższego Sądu Dyscyplinarnego, twierdząc, że podnosi kwalifikacje ad hoc i stale się uczy, choć ma kłopoty z udziałem w szkoleniach z powodu nawału pracy.

Wyższy Sąd Dyscyplinarny przy KIRP 30 lipca 2020 r. utrzymał orzeczenie w mocy.

Wobec tego obwiniona złożyła kasację do izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego, w której zarzuciła orzeczeniu:

  • rażące naruszenie art. 64 ustawy o radcach prawnych w związku z art. 14 Zasad Etyki, gdyż samorząd radcowski nie jest uprawniony do wydawania regulaminu i określania obowiązków radców w Kodeksie Etyki,
  • brak doskonalenia zawodowego nie jest równoznaczne z utrzymaniem wysokiego poziomu usług prawnych.

Zastępca rzecznika dyscyplinarnego radca Alicja Kujawa wniosła o oddalenie kasacji. Wskazała, że brak podstawy kompetencyjnej dla podjęcia przez Krajowa Radę Radców Prawnych uchwały określającej obowiązki radców prawnych w zakresie doskonalenia zawodowego stał się nieaktualny wobec wejścia w życie z dniem 31 sierpnia 2015 r zmian w Ustawie polegających na zmianie treści art. 60 ustawy o radcach prawnych. Obowiązek ten został skonkretyzowany postanowieniami uchwał podejmowanych przez Krajowa Izbę Radców Prawnych .W rezultacie zasady te są wiążące i w efekcie ich nieprzestrzeganie powoduje odpowiedzialność dyscyplinarną. Odpowiedzialność dyscyplinarna jest oparta na zasadzie winy. Wobec takiej sytuacji prawnej stanowisko obwinionej uznała za niezasadne.

SN oddala kasację

Izba Dyscyplinarna SN oddaliła kasację jako niezasadną, podzielając w całości argumenty zastępcy rzecznika dyscyplinarnego. SN nie miał wątpliwości, że zachowanie obwinionej świadczyło o popełnieniu deliktu dyscyplinarnego naruszającego art. 64 ust. 1 ustawy o radcach prawnych oraz art. 14 ust. 2 Kodeksu Etyki Radcy Prawnego w zw. z § 7 ust.1 Prezydium Krajowej Izby Radców Prawnych.

- Do kompetencji Krajowej Izby Radców Prawnych należy uchwalanie regulaminu i stanowienie obowiązków dla członków tej korporacji - podkreślił sędzia sprawozdawca Tomasz Przesławski. - Obowiązek doskonalenia umiejętności jest oczywiste, a obwiniona w ciągu dwóch lat nie wywiązała się z tego, więc naruszyła normy deontologiczne, choć powinna być wzorem zachowania etycznego - dodał sędzia.

Sygnatura akt II DK 64/21, postanowienie z 7 lipca 2021 r.