Jak wskazuje Fundacja katalog określony ustawie o Służbie Więziennej, nie wymienia prawomocnego umorzenia postępowania karnego 
bądź zakończenia go wyrokiem uniewinniającym jako podstawy do wszczęcia postępowania w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego. - Tym samym funkcjonariusz, którego niewinność została prawomocnie stwierdzona, nie miał możliwości ponownego nawiązania stosunku służbowego – mógłby co najwyżej ubiegać się o ponowne przyjęcie do służby. W konsekwencji wiązało się to również z innymi dolegliwościami, jak np. konieczność zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego - wskazano w petycji skierowanej do Senatu.

Sprawa funkcjonariusza, którą zajmowała się HFPC, zakończyła się zobowiązaniem Skarbu Państwa do wypłacenia mu blisko pół 
miliona złotych. Fundacja widzi jednak potrzebę zmian w prawie. 

Czytaj: Funkcjonariusz pod "przykryciem" skorzysta też z aktu notarialnego>>

Luki w ustawie trzeba wypełnić 

Komisja senacka zadecydowała właśnie o kontynuowaniu prac nad petycją HFPC i przygotowaniu wstępnego projektu aktu legislacyjnego uwzględniającego postulaty Fundacji w sprawie ustawy o Służbie Więziennej. Chodzi o rozszerzenie określonego w art. 221 ustawy o Służbie Więziennej katalogu przewidującego sytuacje w których możliwe jest wszczęcie postępowania w sprawie ponownego nawiązania stosunku służbowego, tak aby było to dopuszczalne również w przypadku funkcjonariuszy, których stosunek służbowy wygasł z mocy prawa ze względu na dłuższą niż 3 miesiące nieobecność w służbie z powodu tymczasowego aresztowania, a wobec których postępowanie karne zostało następnie prawomocnie umorzone, ze względu na wystąpienie negatywnych przesłanek procesowych, bądź też zakończono je wyrokiem uniewinniającym.

Obecnie możliwość taka istnieje w przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego i wydania w nowym postępowaniu prawomocnego wyroku uniewinniającego. - W opinii Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oczywistym jest, że jeżeli ponowne nawiązanie stosunku służbowego jest możliwe w przytoczonym powyżej przypadku, to tym bardziej winno stanowić podstawę do wszczęcia takiej procedury w przypadku umorzenia postępowania karnego ze względu na podstawy wskazane w art. 17 Kodeksu postępowania karnego bądź zakończenia go wyrokiem uniewinniającym - wskazano w petycji. Dodając, że taki stan prawny nosi znamiona przeoczenia legislacyjnego.

 

Uderzenie w prawie człowieka

Fundacja wskazuje, że regulacja, w jej obecnym brzmieniu, godzi w szereg praw gwarantowanych przez Europejską Konwencję Praw Człowieka. - Po pierwsze jest działaniem dyskryminującym funkcjonariuszy SW, jako że są oni w tym zakresie w sposób nieuzasadniony traktowani znacząco gorzej niż funkcjonariusze pozostałych służb mundurowych. Ponadto, bezsprzecznie ingeruje, w sposób nieuzasadniony, w ekonomiczny aspekt ich życia prywatnego związany z możliwością zarobkowania, nie spełniając przy tym nawet deklarowanego celu w postaci ochrony autorytetu służby jeżeli oddziałuje na funkcjonariuszy, których niewinność została 
prawomocnie stwierdzona
- wskazano. 

Podkreśla również, że stosowanie wobec nienagannie wywiązujących się ze swoich obowiązków funkcjonariuszy de facto sankcji, a tym bardziej zamknięcie takim osobom jakiejkolwiek drogi pozwalającej na odwrócenie zastosowanych wobec nich dolegliwości, gdy ich niewinność została już prawomocnie potwierdzona, jest niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawa.