Zgodnie z obowiązującymi od początku ubiegłego roku regulacjami (art. 11o ust. 1a ustawy o CIT) do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych są zobowiązani podatnicy dokonujący transakcji, w których rzeczywisty właściciel ma miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd w tzw. raju podatkowym o wartości przekraczającej 500 tys. zł za rok podatkowy. Jednocześnie na potrzeby stosowania przepisów domniemywa się, że rzeczywisty właściciel jest tzw. podmiotem rajowym, jeżeli druga strona transakcji dokonuje w roku podatkowym rozliczeń z podmiotem mającym siedzibę lub zarząd w raju podatkowym.
Świadczenie usług na rzecz niezależnego kontrahenta
We wniosku o wydanie interpretacji spółka wskazała, że świadczy odpłatnie usługi na rzecz niezależnego kontrahenta, a wartość transakcji w roku podatkowym przekroczyła kwotę 500 tys. zł. Spółka powzięła więc wątpliwość, czy jest zobowiązana do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do tej transakcji na podstawie art. 11o ust. 1a ustawy o CIT. Kontrahent spółki dokonywał bowiem w analizowanym okresie rozliczeń z osobą fizyczną, zamieszkałą w jednym z tzw. rajów podatkowych. Dodatkowo osoba ta jest beneficjentem rzeczywistym kontrahenta w myśl ustawy z 1 marca 2018 r. o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu. Natomiast w odniesieniu do analizowanej transakcji rzeczywistym właścicielem należności pieniężnych wypłacanych spółce przez kontrahenta za wykonane usługi jest spółka.
Zobacz również: Będzie mniej biurokracji w sprawach cen transferowych >>
Obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych
Dyrektor KIS stwierdził, że spółka nie jest zobowiązana do sporządzenia dokumentacji cen transferowych w odniesieniu do analizowanej transakcji, ponieważ to ona jest rzeczywistym właścicielem należności wpłacanych jej przez kontrahenta. Podkreślił jednocześnie, że rzeczywistym właścicielem należności w transakcji może być jedynie ich odbiorca (sprzedający), a zgodnie z przedstawionym przez spółkę stanem faktycznym, odbiorcą w transakcji jest sama spółka.
Jak podkreślił organ, weryfikacji pod kątem powstania obowiązku dokumentacyjnego podlegają transakcje zakupowe z perspektywy podatnika, czyli takie, w których nabywa on towary lub usługi związane z transferem należności do drugiej strony transakcji. Powyższe oznacza, że zasadniczo nie podlegają weryfikacji na gruncie dokumentowania tzw. pośrednich transakcji rajowych transakcje, w ramach których to podatnik sprzedaje towar lub świadczy usługę na rzecz drugiej strony transakcji, gdyż są one związane z uregulowaniem należności na rzecz podatnika.
Co istotne, powyższe podejście jest w pełni spójne ze stanowiskiem Ministerstwa Finansów, zaprezentowanym w Objaśnieniach podatkowych z 21 grudnia 2021 r., w których wprost wskazano, że weryfikacji pod kątem powstania obowiązku z art. 11o ust. 1a ustawy o CIT podlegają transakcje związane z uregulowaniem należności drugiej strony transakcji (transakcje zakupowe). Jako pozytywny należy ocenić fakt, iż organy podatkowe prezentują spójne, korzystne dla podatników stanowisko w tej materii.
Jagoda Trela, partner w ID Advisory
Sławomir Buszko, partner w ID Advisory
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
