O tym, że przychód to nie to samo co podstawa opodatkowania, a prawidłowo napisany wniosek o interpretację decyduje o jej rozstrzygnięciu, przekonuje nas wydana właśnie interpretacja skarbówki. Chodzi o tzw. ulgę sponsoringową.

Jest ona uregulowana w art. 18ee ustawy o CIT. Podatnik, uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych, może odliczyć od podstawy opodatkowania, ustalonej zgodnie z art. 18, kwotę stanowiącą 50 proc. kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność: sportową, kulturalną w rozumieniu ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, wspierającą szkolnictwo wyższe i naukę - przy czym kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekroczyć kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Zobacz procedurę w LEX: Krywan Tomasz, Polski Ład – Ulga dla wspierających sport, kulturę i edukację >

Zobacz również:
Ulga sponsoringowa nie dla organizacji pozarządowych >>
Ulga na sponsoring za wspieranie działalności społecznie pożytecznej >>

 

Podatnik sponsorem klubu sportowego

O interpretację wystąpił podatnik CIT prowadzący działalność polegającą na sprzedaży i montażu instalacji fotowoltaicznych. Zawarł on umowę o świadczenie usług marketingowo-sponsoringowych z klubem sportowym, na mocy której zobowiązał się do wpłacania określonej kwoty pieniędzy, a klub miał umieścić jego znaki towarowe i nazwy jako sponsora. Podatnik zapytał fiskusa, czy wydatki poniesione w związku z umową sponsoringu poniesione na działalność sportową klubu sportowego stanowią koszty uzyskania przychodu. Chciał również wiedzieć, czy pozyskiwanie klientów na terenie tego samego województwa i gminy, na którym działa klub sportowy spełnia kryterium działania na terenie danej jednostki samorządu terytorialnego z perspektywy wymagań art. 18 ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT. Zapytał też, czy finansowanie klubu sportowego w postaci miesięcznej opłaty stanowi realizację celu, o którym mowa w art. 28 ust. 2 ustawy o sporcie, jeśli ma wpływ na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez klub.

Czytaj w LEX: Kowalski Radosław, Ulga na CSR w praktyce >

 

Jak koszty podatkowe, to nie ulga

W interpretacji z 3 stycznia br., nr 0111-KDIB2-1.4010.623.2022.2.BJ, dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że podatnik nie ma racji. Uznał, że jeśli zaliczył wydatki poniesione w związku z umową sponsoringu do kosztów uzyskania przychodu, to nie ma prawa skorzystać z ulgi na sport. Organ wskazał, że wydatki związane z umową sponsoringową mogą stanowić koszt uzyskania przychodu i z uwagi na ich ekwiwalentny charakter nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z kosztów podatkowych darowizn uregulowane w art. 16 ust. 1 pkt 14 ustawy o CIT.

Dyrektor KIS przyznał również, że koszty takie mogą stanowić koszty poniesione na działalność sportową, o ile ich poniesienie wpłynęło lub wpłynie na poprawę warunków uprawiania sportu przez członków klubu lub zwiększyło lub zwiększy dostępność społeczności lokalnej do działalności sportowej prowadzonej przez klub.

- Problematyczna okazała się jednak przesłanka określona w art. 18ee ust. 2 pkt 1 ustawy o CIT, zgodnie z którą koszty podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. Organ odniósł się do opisu stanu faktycznego, w którym podatnik stwierdził, że koszty te zostały zaliczone do kosztów podatkowych, w związku z czym nie będzie mógł ich odliczyć w ramach ulgi na sport – zauważa Michał Zieliński, prawnik, aplikant adwokacki,  associate w GWW.

 

POLECAMY

Przychód a podstawa opodatkowania to nie to samo

W jego ocenie rozstrzygnięcie organu jest błędne, bowiem, koszty te zostały odliczone od przychodu a nie od podstawy opodatkowania.

- Przyjmując racjonalność ustawodawcy, należy przyjąć również, że posługuje się tymi samymi zwrotami w tym samym znaczeniu w całej ustawie. Czym innym jest przychód a czym innym podstawa opodatkowania, chociaż przychód jest jedną z jej składowych. Zgodnie z ustawą o CIT podstawą opodatkowania jest dochód ustalony zgodnie z art. 7 albo 7a po odliczeniu darowizn wskazanych w tym przepisie. Dochodem zaś z danego źródła przychodów, jest nadwyżka sumy przychodów nad poniesionymi kosztami ich uzyskania w danym roku podatkowym – wyjaśnia Michał Zieliński.

W jego ocenie, przepis, na który powołuje się organ znalazłby zastosowanie dopiero w momencie, kiedy po ustaleniu dochodu od tak pojętej podstawy opodatkowania koszty te zostałyby odliczone – np. w ramach darowizny na cele pożytku publicznego. - Takie rozumienie przepisu powoduje niespójność na gruncie przepisu wprowadzającego ulgę ust. 11, który wprost wskazuje, że w przypadku skorzystania z ulgi nie znajduje zastosowania wyłączenie z kosztów odpisów amortyzacyjnych w części odliczonej od podstawy opodatkowania – podkreśla Michał Zieliński.

Taka wykładnia jest również sprzeczna z intencją ustawodawcy wyrażoną wprost w uzasadnieniu do przepisów Polskiego Ładu. Czytamy w nim, że podatnik, oprócz zaliczenia poniesionych kosztów do kosztów uzyskania przychodów, w tym również poprzez odpisy amortyzacyjne, uzyska prawo do dodatkowej preferencji w podatku dochodowym poprzez odliczenie od podstawy obliczenia podatku połowy poniesionych kosztów.

- Stanowisko dyrektora KIS niweczy cel, w którym była wprowadzona ta ulga. Chodziło przecież zwiększenie wydatków sektora prywatnego na sport, kulturę i naukę. W przypadku gdy podatnicy będą mogli odliczyć, jak przed wprowadzoną ulgą, jedynie koszty związane z umowami sponsoringu, nie wpłynie to na zachęcenie nowych podmiotów do takiego rodzaju wsparcia - ocenia Michał Zieliński.

 

Ważne jest dobre sformułowanie wniosku

Jednak zdaniem kolejnego eksperta, podatnik źle sformułował wniosek o interpretację i być może dlatego jest ona niekorzystna. - Podatnik popełnił jeden błąd, który zdecydował o negatywnym stanowisku organu. Pamiętać należy, że dyrektor KIS jest w pełni związany stanem faktycznym opisanym przez wnioskodawcę – zauważa Wojciech Kliś, doradca podatkowy.

Wskazuje on, że wnioskodawca stwierdził, że wydatki poniesione na finansowanie klubu zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym. - Prawdopodobnie przez „odliczenie” wnioskodawca miał na myśli zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów, co nie jest stanowiskiem poprawnym (standardowo koszt uzyskania przychodu nie stanowi „odliczenia” od podstawy opodatkowania a stanowi obniżenie przychodu). Jeżeli wnioskodawca postanowi zmienić wniosek o interpretację (o ile wskazane twierdzenie było pomyłką) o to jedno zdanie, nie mam wątpliwości, że interpretacja dyrektora KIS powinna być pozytywna – radzi Wojciech Kliś.

Ekspert dodaje, że w podobnych sprawach dyrektor KIS wydawał już pozytywne rozstrzygnięcia zarówno w pytaniu o możliwość zaliczenia w koszty uzyskania przychodu konkretnego wydatku, jak i jednoczesnego zastosowania ulgi z art. 18ee ustawy o CIT.

- Takie pozytywne stanowisko zaakceptował organ m.in. w interpretacji za 21 października 2022 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.453.2022.3.BJ – podkreśla Wojciech Kliś.