lub zaloguj się Zaloguj się!
Odmowa udzielenia urlopu na żądanie przed świętami

lub zaloguj się Zaloguj się!

To pytanie rodzi wiele wątpliwości. Zasadą w prawie pracy jest, że urlop wypoczynkowy udzielany jest w uzgodnieniu z pracownikiem i zgodnie z planem urlopów. Pracodawca co do zasady nie może więc jednostronnie wysłać pracownika na urlop, ponieważ prawo do wypoczynku ma charakter osobisty i wymaga uwzględnienia potrzeb zarówno pracownika, jak i pracodawcy - pisze Sylwia Benc, radca prawny. Wyjaśnia m.in., czy istnieją wyjątki i w jakich sytuacjach mają zastosowanie.
Wielu pracodawców w trakcie tegorocznych wakacji musiało się zmierzyć nie tylko z niezapowiedzianymi kontrolami różnych instytucji i organów - u siebie i u swoich klientów, ale i z nieobecnością swoich pracowników najlepiej zorientowanych w konkretnych sprawach, których obecność była konieczna. Na ich pomoc liczyć jednak nie mogli, bo pracownicy przebywali na urlopach i nie sposób było ich z tego urlopu odwołać. Zdaniem prawników, pracodawcy mają prawo odwołać pracownika z urlopu i powinni im to uświadamiać.
Urlop wypoczynkowy jest jednym z podstawowych praw pracownika, mającym na celu zapewnienie odpoczynku i regeneracji sił. Co do zasady, jego termin powinien być uzgadniany pomiędzy pracownikiem a pracodawcą, przy czym propozycja terminu często wychodzi od samego zatrudnionego – pisze adwokat Marta Podskarbi. Jak podkreśla, przepisy prawa pracy przewidują jednak sytuacje, w których to pracodawca może - a niekiedy wręcz musi - samodzielnie skierować pracownika na urlop wypoczynkowy, nawet bez jego zgody.
Urlop wypoczynkowy jest okresem, podczas którego pracownik nie realizuje zadań wynikających z wiążącego go z pracodawcą stosunku pracy, a wykonywanie w tym czasie zadań służbowych będzie w wielu przypadkach równoznaczne z przerwaniem urlopu. Dotyczy to również pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy, w przypadku których jednak incydentalna, drobna czynność służbowa nie przerywa urlopu, w szczególności gdy podjęta jest z inicjatywy samego pracownika.
Rozpoczęty już urlop wypoczynkowy nie zawsze może zostać przerwany, mimo że pracownik realnie z niego nie skorzysta. Wystąpienie okoliczności usprawiedliwiających nieobecność w pracy, takich jak choroba członka rodziny, przesłanek pozwalających na wnioskowanie o zwolnienie z powodu siły wyższej czy sytuacji dającej prawo do tzw. zwolnienia okolicznościowego - nie przerywają urlopu.
Pracownicy mają dwie grupy uprawnień odnośnie narzucenia pracodawcy urlopu - bezpośrednio po urlopach związanych z rodzicielstwem (co w przypadku tematu długich weekendów będzie miało małe znaczenie) oraz jako urlopu na żądanie. W tym przypadku pracodawca ma jednak możliwość odmowy udzielenia urlopu na żądanie, jeżeli np. „zmasowana” liczba wniosków urlopowych mogłaby doprowadzić do poważnej dezorganizacji pracy firmy czy instytucji.
Pracownik nie może rozpocząć urlopu bez zgody pracodawcy, przy czym zgoda ta może zostać udzielona nawet znacznie wcześniej niż pierwszy dzień urlopu. W kwestii rozpoczęcia urlopu w terminie wynikającym z planu urlopów istotne są ewentualne regulacje prawa wewnętrznego – przy ich braku należy uznać, że pracownik uzyskał zgodę na rozpoczęcie urlopu przez samo ustalenie planu.
Możliwe jest przyjęcie nawet znaczących ograniczeń dotyczących udzielania urlopów wypoczynkowych w pewnych okresach. Nie można jednak z góry, bez odniesienia do konkretnie istniejącej sytuacji, wyłączyć możliwości korzystania w regularnych okresach zwiększonego zapotrzebowania na pracę z urlopów na żądanie.