W wyroku TSUE utrzymał swoją prokonsumencką linię orzeczniczą. W tym przypadku, sytuacja dotyczyła ustalenia, czy możliwe jest odmówienie statusu konsumenta osobie, która samodzielnie lub z innym kredytobiorcą wzięła kredyt, z którego część została przeznaczona na cele związane z działalnością gospodarczą ( sygnatura akt C-570/21).

Zgodnie z wytycznymi TSUE, sąd krajowy powinien zbadać ten cel, biorąc pod uwagę kryteria zarówno ilościowe jak i jakościowe – zwłaszcza w jakim stopniu (np. co do jakiej kwoty) kredyt został przeznaczony na cele działalności gospodarczej. Istotne jest również, w przypadku wielu kredytobiorców – to, że tylko jeden z nich realizuje cel gospodarczy np. tylko jeden z nich prowadzi firmę, a druga osoba – nie. Przykładowo: fakt, że za kredyt zbudowano dom, zaś w jednym z pokojów otwarto pokój dla letników (na okazjonalny wynajem) nie sprawia, że kredytobiorca traci status konsumenta. Dominującym celem umowy był bowiem cel własny – konsumencki.

Czytaj też: Kwestionowanie umów kredytów frankowych o charakterze mieszanym (konsumencko-gospodarczym) >>

Dalej można walczyć o unieważnienie umowy

Maciej Wojciechowski, radca prawny w Xaltum Barczak Rozpara Kancelaria Radców Prawnych tłumaczy, że wyrok dla frankowiczów oznacza, że jeżeli tylko mniejszą część kredyt przeznaczyli na cele działalności gospodarczej np. pokój dla letników czy też wydzielona przestrzeń biurowa w jednym z pokoi, w dalszym ciągu mogą oni podważać umowę kredytu. 

Według niego sąd będzie musiał zbadać postulowany przez TSUE aspekt dominujący przeznaczenia środków z kredytu przed oceną, czy kredytobiorca jest konsumentem w relacji z bankiem, czy też nie. Ma to oczywiście znaczenie w kontekście możliwości korzystania z bogatego orzecznictwa TSUE w sprawach dot. kredytów „frankowych” oraz przepisów art. 385 ze zn 1  k.c.

Mec. Maciej Wojciechowski nie ma wątpliwości, że wyrok z pomoże wielu frankowiczom w podjęciu decyzji, czy chcą oni zakwestionować umowę kredytu.  - Warto jednak najpierw przeanalizować umowę z prawnikiem właśnie pod kątem wskazanego „aspektu dominującego” - radzi. 

Czytaj też: Kwestionowanie umów kredytu waloryzowanego kursem waluty obcej przez przedsiębiorców w kontekście uchwały SN III CZP 40/22 >>

Czytaj też: Klauzula ryzyka kursowego w wyroku SN II CSKP 415/22 z dnia 3 lutego 2022 r. >>

 

Jacek Czabański, Tomasz Konieczny, Mariusz Korpalski

Sprawdź