Mateusz K. został uznany winnym przekazywania paliwa innej spółce. Doprowadził swym działaniem do niekorzystnego rozporządzenia mieniem o łącznej wartości 595 tys. 706 zł.
Zarzut oszustwa
Było to mienie znacznej wartości, poprzez wprowadzenie przedstawicieli pokrzywdzonej spółki w błąd co do zamiaru zapłaty za zakupiony towar, na który spółka P., zgodnie z umową sprzedaży wystawiła faktury VAT z odroczonym terminem płatności, tj. popełnienia oszustwa (z art. 286 § 1 k.k).
Czytaj: NSA: Członek zarządu odpowie za zaległości spółki, nawet jeśli zaskarżono decyzję>>
Według kodeksu karnego podlega karze pozbawienia wolności od pół roku do 8 lat ten kto, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.
Wyrokiem Sądu Okręgowego z 26 kwietnia 2016 r. Mateusz K. został uznany winnym tego, że od lutego do maja 2011 r. w K., działając wspólnie i w porozumieniu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej do spółki P. nie wpłynęły należności z wystawionych faktur.
Wina innego pracownika
Skazany złożył wniosek o wznowienie postępowania. Jego obrońca żądała uchylenia obu wyroków w sprawie i przekazania do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.
Ponadto adwokat domagała się przeprowadzenie dowodów z dokumentacji księgowej spółki P. sp. z o.o. na okoliczność wyłącznej odpowiedzialności skazanej Ewy H. za:
- niewypłacalność spółki,
- brak uregulowania płatności wobec P. sp. z o.o.,
- ukrywania tej dokumentacji księgowej oraz
- dopuszczenia się wyłącznie przez skazaną Ewę H. czynu, za który skazany został Mateusz K.
Obrońca podała, że prokuratura wszczęła śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień przez prokuratora Prokuratury Rejonowej na szkodę Mateusza K.
Prokurator Prokuratury Krajowej w odpowiedzi na wniosek wniósł o jego oddalenie.
Przyczyny straty finansowej za 2011 r.
Sąd Najwyższy uznał, że wniosek złożony w tej sprawie nie jest zasadny. Pierwszą z okoliczności, która miałaby przemawiać za wznowieniem postępowania jest, w ocenie obrony, pozyskanie niedostępnego w toku postępowania w sprawie materiału dowodowego w postaci dokumentacji księgowej spółki P. sp. z o.o. za rok 2011.
Zobacz procedurę w LEX: Rozstrzyganie w przedmiocie wznowienia postępowania >
Z analizy dokumentów wynikać ma, że pieniądze, które miały zostać przekazane jako zapłata dla pokrzywdzonej spółki, zostały przywłaszczone przez skazaną Ewę H. Obrona zwróciła uwagę, że powołana w celu sporządzenia opinii biegła z zakresu księgowości stwierdziła, że stratę w spółce spowodowały wysokie koszty zarządu. Przy czym, z uwagi na brak dokumentacji księgowej, nie mogła ona wypowiedzieć się, co się na te koszty składało. Kondycja finansowa spółki została ustalona w oparciu o inne dowody.
Dokładne ustalenie przyczyn straty finansowej za rok 2011 r., które niewątpliwie ułatwiłaby dokumentacja księgowa, nie ma jednakże znaczenia dla przypisania skazanemu winy za zarzucany mu czyn. Istotne jest bowiem to, że w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy - stwierdził SN.
Sąd rozpoznający sprawę ustalił, że kondycja finansowa spółki P. sp. z o.o. nie uniemożliwiała wywiązania się z zobowiązania wobec spółki P. sp. z o.o., zaś brak zapłaty na rzecz pokrzywdzonej spółki wynikał wyłącznie z postawy obu skazanych osób Ewy H. i Mateusza K.
Przekroczenie uprawnień przez prokuratora
Ustalenia sądu I instancji dotyczące udziału Mateusza K. w dokonanym przestępstwie, w tym świadomości jego mechanizmu, a przede wszystkim zamiaru jego popełnienia nie budzi wątpliwości Izby Karnej SN.
Sąd Najwyższy podkreślił, że postępowanie prowadzone aktualnie przez prokuraturę dotyczy okresu od dnia 1 grudnia 2018 r. do stycznia 2019 r., podczas gdy postępowanie przygotowawcze w sprawie Mateusza K. toczyło się w okresie od 3 kwietnia 2012 r. do 28 czerwca 2014 r. Ponadto dotyczyło zdarzeń z 2011 r.
Zarówno więc załączone do pisma skazanego, jak również wszczęte postępowanie przygotowawcze dotyczące przekroczenia uprawnień przez prokuratora, nie dotyczą bezpośrednio postępowania przygotowawczego w tej sprawie.
Z uzasadnienia wniosku o wznowienie nie wynika, jaki związek miałoby mieć toczące się postępowanie o przekroczenie uprawnień ze sprawą, której wznowienia domaga się skazany. Co więcej, jak już wskazano, uzasadnienie wniosku o wznowienie postępowania wskazuje na inną, niż przywołana, podstawę wznowienia, a mianowicie sugeruje ono dopuszczenie się przez prokuratora przestępstwa przekroczenia uprawnień w związku z prowadzonym postępowaniem.
Jednak wznowienie postepowania byłoby możliwe, gdyby wobec prokuratora zapadł prawomocny wyrok skazujący, co w tej sprawie nie miało miejsca.
Sygnatura akt IV KO 62/20, postanowienie z 14 stycznia 2021 r.
