Ustawa o Krajowej Sieci Kardiologicznej podpisana

Wprowadzenie do porządku prawnego regulacji zapewniających stabilny system koordynowanej i kompleksowej opieki zdrowotnej w obszarze kardiologii - to główny cel ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej. Jak wskazano w uzasadnieniu, choroby układu krążenia są jednym z najczęściej występujących, a system ochrony zdrowia nie radzi sobie ze skutecznym leczeniem pacjentów. W poniedziałek prezydent podpisał ustawę.

Jak wskazuje resort zdrowia, choroby układu krążenia od lat pozostają głównym wyzwaniem dla systemu ochrony zdrowia w Polsce i przyczyniają się do największej liczby zgonów Polaków. Liczba chorych w kraju stale wzrasta, czego przyczyną jest zarówno proces starzenia się społeczeństwa, jak i wzrost narażenia na czynniki związane ze stylem życia, zwyczajami żywieniowymi i poziomem aktywności fizycznej. Negatywną sytuację w polskim sektorze ochrony zdrowia pogłębił brak koordynacji podstawowej opieki zdrowotnej z innymi sektorami systemu oraz niekontrolowany rozwój najdroższej formy opieki medycznej, jaką jest leczenie szpitalne. Główne problemy w opiece nad pacjentami z chorobami układu krążenia są podobne, jak w przypadku np. chorób nowotworowych. Polegają zwłaszcza na: fragmentacji opieki medycznej, zagubieniu pacjenta w systemie oraz braku ustalenia planu leczenie, odpowiedniego nadzoru nad jego realizacją, a przede wszystkim braku możliwości mierzenia jakości udzielanych świadczeń. Receptą ma być Krajowa Sieć Kardiologiczna (KSK), której założenia opracowano na podstawie m.in. dotychczasowych doświadczeń związanych z realizacją pilotażowych programów opieki koordynowanej w kardiologii. Docelowo ma ona objąć cały kraj, a stworzenie systemu jest też jednym z elementów realizacji reform wpisanych do Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO). 

Czytaj w LEX: Negatywne skutki stresu >

Trzy poziomy zabezpieczenia 

Podmioty lecznicze spełniające kryteria kwalifikacyjne określone w ustawie utworzą Krajową Sieć Kardiologiczną. Strukturę KSK będą tworzyć ośrodki kardiologiczne pierwszego, drugiego i trzeciego poziomu zabezpieczenia opieki kardiologicznej KSK, (OK I, OK II, OK III). 

Zobacz w LEX: Test obowiązku wdrożenia procedury zgłoszeń wewnętrznych >

Ośrodki pierwszego stopnia udzielą świadczeń opieki zdrowotnej obejmujących opiekę kardiologiczną w rodzaju ambulatoryjne świadczenia zdrowotne lub stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne szpitalne, o których mowa w art. 8 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. Ośrodki drugiego stopnia natomiast udzielą świadczeń opieki zdrowotnej obejmujących opiekę kardiologiczną łącznie w: poradni kardiologicznej, oddziale o profilu kardiologia, izbie przyjęć lub szpitalnym oddziale ratunkowym, a także udziela świadczeń opieki zdrowotnej obejmujących opiekę kardiologiczną lub zapewnia koordynowany dostęp do tych świadczeń realizowanych łącznie w następujących komórkach organizacyjnych: pracowni hemodynamiki lub pracowni radiologii zabiegowej, oddziale rehabilitacji kardiologicznej, zakładzie dziennym albo w ośrodku lub oddziale dziennym rehabilitacji kardiologicznej.

Trzeci stopień to z kolei świadczenia opieki zdrowotnej obejmujące opiekę kardiologiczną lub zapewniające koordynowany dostęp do tych świadczeń realizowanych łącznie w następujących komórkach organizacyjnych: pracowni hemodynamiki lub pracowni radiologii zabiegowej, pracowni elektrofizjologii, oddziale rehabilitacji kardiologicznej, zakładzie dziennym albo w ośrodku lub oddziale dziennym rehabilitacji kardiologicznej. 

Czytaj również: Czy Krajowa Sieć Kardiologiczna uzdrowi system? Jest nowa wersja projektu

Pierwsza kwalifikacja za pół roku 

Pierwsza kwalifikacja na poszczególne poziomy zabezpieczenia opieki kardiologicznej zostanie przeprowadzona w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy, w oparciu o kryteria określone w ustawie i szczegółowe kryteria, które będą określone w rozporządzeniu.  Podmioty lecznicze będą zakwalifikowane na różne poziomy opieki kardiologicznej – w zależności od świadczeń, jakich udzielają. Będą miały 3 lata, żeby dostosować się do wymagań i pozostać w sieci. O tym, które placówki znajdą się w KSK, zdecyduje prezes NFZ, mając na uwadze wymagania określone w rozporządzeniu do ustawy o Krajowej Sieci Kardiologicznej.  

Ośrodki kardiologiczne z drugiego i trzeciego poziomu, które spełnią określone wymagania, mogą otrzymać status Centrum Doskonałości Kardiologicznej (CDK). Będzie on oznaczał, że placówki o tym statusie zajmują się leczeniem bardzo trudnych i skomplikowanych chorób układu krążenia. Chodzi na przykład o wady wrodzone serca u dorosłych albo choroby naczyń płucnych. 

Placówki, które nie zostaną zakwalifikowane do KSK, ale udzielają świadczenia z zakresu leczenia chorób układu krążenia będą wspierać ośrodki z sieci przy leczeniu pacjentów jako tzw. ośrodki współpracujące. 

Zobacz w LEX: Lekarz internista nie zastąpi biegłego kardiologa >

Jak zaznacza resort zdrowia, KSK ma zapewnić, by nie pominięto żadnego z etapów opieki kardiologicznej, a ich realizacja przebiegała według ściśle określonych kluczowych zaleceń, przy współpracy specjalistów różnych dziedzin medycyny. Priorytetem w tym zakresie jest, aby każdy pacjent, niezależnie od miejsca zamieszkania, otrzymywał opiekę kardiologiczną opartą o jednakowe standardy diagnostyczno-terapeutyczne, czyli jednolicie zdefiniowane ścieżki pacjenta, a system elastycznie odpowiadał na ich potrzeby.

Oczekiwanym efektem wprowadzenia KSK jest poprawa bezpieczeństwa i jakości leczenia kardiologicznego, poprawa satysfakcji pacjenta oraz optymalizacja kosztowa i organizacyjna opieki kardiologicznej.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.