WSA: Krewny może nie chcieć płacić za pobyt w DPS


Przyznanie usług opiekuńczych osobie, która przebywa w domu pomocy społecznej jest niecelowe. Jednak, gdy podopieczny zgłasza chęć opuszczenia placówki i powrót do domu, w pierwszej kolejności należy ustalić, czy jego pobyt w instytucji jest konieczny ze względu na stan jego zdrowia. Potwierdził to niedawno Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.
Osoba doznająca w dzieciństwie krzywdy od rodzica może żądać, by to gmina płaciła za jego pobyt w DPS-ie. Musi jednak wykazać, że za takim rozwiązaniem przemawiają "uzasadnione okoliczności". Alkoholizm ojca i zaniedbania w wychowaniu i alimentacji do nich należą - uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu i uchylił decyzje organów administracji nakazujących córce odpłatność za pobyt ojca.
Przepisy określają zasady unieruchomienia lub izolacji osób chorujących psychicznie, ale brakuje ich w odniesieniu do osób przebywających w domach opieki społecznej i zakładach opiekuńczo leczniczych. Tam, gdzie nie ma regulacji, jest dowolność, która prowadzi do nadużyć. Zwłaszcza, jeśli osoba niesamodzielna w praktyce nie ma możliwości złożenia skargi. Rzecznik Praw Pacjenta chce to zmienić.