Obwiniona sędzia Janina W. obowiązki sędziego pełniła od 1 lipca 1983 r. do czasu przejścia w stan spoczynku.

W 1999 r. zawarła związek małżeński z Ireneuszem M. Małżeństwo zostało rozwiązane przez rozwód. Przed rozwiązaniem małżeństwa, sąd rejonowy ustanowił rozdzielność majątkową pomiędzy stronami od 6 listopada 2004 r. W trakcie trwania małżeństwa obwiniona i jej mąż postanowili nabyć nieruchomość, w której zamierzali zaadaptować część pomieszczenia na gabinet lekarski.

Zakup domu z kredytu

W tym celu obwiniona zawarła umowę zamiany, sporządzoną w formie aktu notarialnego, na mocy której nabyła nieruchomość stanowiącą działkę z domem w zamian za spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego z zobowiązaniem dopłaty kwoty 35 tys. zł. Ograniczone prawa do powyższych nieruchomości stanowił majątek osobisty obwinionej nabyty przed zawarciem związku małżeńskiego. Małżonkowie wspólnie zaciągnęli kredyt w banku w celu m.in. przeprowadzenia remontu i przebudowy przedmiotowego budynku.

Czytaj także w LEX: Swaczyna Bartłomiej, Nabycie własności nieruchomości do majątku osobistego>

Ireneusz M. zawarł umowę z rzemieślnikiem, na podstawie której miał on wykonać prace remontowe, rozbudowę i przebudowę kupionego budynku. Powstał spór między małżonkami a wykonawcą prac.

Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w 2007 r. zasądzono solidarnie od obwinionej i jej męża na rzecz wykonawcy 37 481,25 zł wraz z odsetkami.

W toku postępowania egzekucyjnego obwiniona wnosiła o wstrzymanie czynności komornika do czasu rozpatrzenia przez Sąd Najwyższy skargi kasacyjnej, wskazując przy tym, że głównym dłużnikiem jest jej mąż. Wniosek ten został oddalony. W toku egzekucji okazało się, że z mocy ugody zawartej przed sądem rejonowym w lipcu 2007 r. obwiniona Janina W. zobowiązała się płacić tytułem alimentów na rzecz córki 2500 zł miesięcznie.

Czytaj komentarz praktyczny w LEX: Habryn-Chojnacka Ewa, Ugoda zawierana przed sądem>

Egzekucja komornicza

Ponadto córka złożyła sprzeciw co do zajęcia przez komornika sądowego nieruchomości. Uzasadniając sprzeciw, wskazała, że nieruchomość faktycznie jest jej własnością, stąd też w dniu 17 grudnia 2007 r. wniosła powództwo o ustalenie prawa własności nieruchomości. Postępowanie to zostało umorzone na skutek uprzedniego zawieszenia na zgodny wniosek stron wobec braku wniosku o jego podjęcie. Egzekucja okazała się skuteczna i wyegzekwowano od Ireneusza M. 121 042,70 zł, zaś od obwinionej - 34 197,95 zł.

Zobacz także w LEX: Przybysz Piotr, Zajęcie nieruchomości>

Wypadek spowodowany przez męża

5 grudnia 2007 r. mąż spowodował wypadek samochodowy, w którym obrażenia ciała odniosła obwiniona. Sąd okręgowy zasądził od Ireneusza M. na rzecz obwinionej 10 000 zł tytułem nawiązki. Mąż spłacił nawiązkę w ratach po 100 zł, co najmniej w kwocie 9300 zł.

Obwiniona w pozwie przeciwko mężowi żądała zapłaty kwoty 80 000 zł tytułem zadośćuczynienia oraz renty w kwocie 1500 zł miesięczne. Wyrokiem sądu okręgowego z maja 2013 r. zasądzono od męża na rzecz obwinionej 9000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi, a także - 4017 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Zobacz także wzór  dokumentu w LEX: Pozew o zadośćuczynienie za doznaną krzywdę>

To jednak nie koniec sporu miedzy małżonkami. Pozwem z grudnia 2007 r. Ireneusz M. wniósł o zasądzenie od obwinionej  241 042,69 zł tytułem zwrotu nakładów poczynionych z własnego majątku odrębnego na majątek odrębny byłej żony, tj. na dom jednorodzinny.

Natomiast w 2010 r. pełnomocnik męża wniósł o podział majątku wspólnego. Sąd rejonowy dokonał podziału majątku wspólnego byłych małżonków - i zasądził od obwinionej 76 607 zł.

Obwiniona nie chciała zapłacić tej sumy, więc komornik wszczął egzekucję. W toku egzekucji obwiniona oświadczyła, że nie jest właścicielem domu.

W pozwie z maja 2007 r. złożonym przeciwko obwinionej jej córka wskazała, że matka rozwiodła się z mężem, który bez jej wiedzy pozaciągał wysokie zobowiązania pieniężne. Długami tymi solidarnie została obciążona również jej matka, przy czym egzekucja tych długów z dochodów jej matki może pozbawić jej środków na zaspokojenie potrzeb życiowych.

Uchybienie godności

Zastępca rzecznika dyscyplinarnego przy sądzie okręgowym wszczął postępowanie dyscyplinarne wobec Janiny W.  - sędziego sądu rejonowego w stanie spoczynku.

Następnie skierował do Sądu Najwyższego Izby Dyscyplinarnej wniosek o rozpoznanie sprawy dyscyplinarnej, w którym zarzucił obwinionej uchybienie godności urzędu sędziego. Wskazał, że sędzia, posiadając środki finansowe, celowo unikała realizacji postanowienia sądu rejonowego z 22 kwietnia 2013 r.

A ponadto w celu udaremnienia wykonania wymienionego postanowienia zawarła ze swoją córką umowę darowizny (sporządzoną w formie aktu notarialnego), na mocy której darowała jej działkę gruntu zabudowaną domem mieszkalnym, przez co uszczupliła zaspokojenie swojego wierzyciela  i tym samym dopuściła się występku z art. 300 par. 2 kodeksu karnego.

Następnie zawarła ze swoją córką umowę, w której ustaliła wysokość zobowiązań alimentacyjnych wobec wymienionej córki na kwotę 3500 zł, przez co uszczupliła zaspokojenie swojego wierzyciela.

Czytaj komentarz praktyczny w LEX: Signerski Remigiusz, Postępowanie dyscyplinarne wobec sędziego>

Uchylenie immunitetu i surowa kara

Uchwałą Sądu Dyscyplinarnego przy Sądzie Apelacyjnym uwzględniono wniosek prokuratora okręgowego i wyrażono zgodę na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej sędziego sądu rejonowego

Gdy sprawa dotarła do Sądu Najwyższego ten stwierdzi bezspornie, że czyn, który popełniła obwiniona, sędzia sądu rejonowego w stanie spoczynku, wyczerpujący znamiona dwóch przestępstw z art. 300 par. 2 k.k., świadczy o lekceważeniu przez nią obowiązujących zasad porządku prawnego.

Jak zaznaczył sędzia sprawozdawca prezes Wiesław Kozielewicz, sędzia podjęła przecież przestępcze działania mające na celu uszczuplenie swojego majątku, w taki sposób, aby utrudnić zaspokojenie wierzyciela – swojego byłego męża. Miała przy tym świadomość, że ustalając zobowiązania alimentacyjne wobec córki oraz darując na jej rzecz nieruchomość, utrudni przebieg postępowania egzekucyjnego ze swojego majątku.

W realiach sprawy Sąd Najwyższy uznał, iż karą sprawiedliwą będzie wymierzenie obwinionej kary dyscyplinarnej zawieszenia podwyższenia uposażenia sędziego w stanie spoczynku na okres dwóch lat - co do surowości kary przedostatniej w katalogu kar dyscyplinarnych przewidzianych dla sędziów w stanie spoczynku.

Zobacz także wzór w LEX: Wniosek o uchylenie immunitetu sędziego>

- Nie ulega wątpliwości, że gdyby sędzia w stanie spoczynku został prawomocnie skazany za umyślne przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe, konieczne byłoby orzeczenie kary eliminacyjnej, a więc najsurowszej kary z katalogu zawartego – wyjaśniał sędzia sprawozdawca. - Należałoby bowiem uznać, że sędzia wówczas nie spełnia przesłanki powołania do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego.

Sąd Najwyższy miał przy wymierzaniu kary na uwadze wieloletnią służbę sędziowską obwinionej, jej niekaralność dyscyplinarną, a także zaawansowany wiek i problemy zdrowotne, jak i podłoże konfliktu między nią a już nieżyjącym, byłym mężem .

Wyrok Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN z 5 marca 2025 r. , sygnatura akt I ZSK 4/22

 

Cena promocyjna: 84.55 zł

|

Cena regularna: 89 zł

|

Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 66.75 zł