Sprawa dotyczyła Ryszarda S., który pełni obecnie zawodową służbę wojskową zajmując stanowisko służbowe sędziego wojskowego sądu garnizonowego w Wojskowym Sądzie Garnizonowym.
W październiku 2005 r. Ryszard S. został powołany przez Ministra Sprawiedliwości w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej na stanowisko aplikanta sądu wojskowego w Wojskowym Sądzie Garnizonowym. Z kolei 12 marca 2009 r. został powołany na stanowisko asesora sądu wojskowego w Wojskowym Sądzie Garnizonowym. W sierpniu 2011 r. Ryszard S. został zwolniony z zajmowanego stanowiska asesora i objął stanowisko asystenta sędziego w Wojskowym Sądzie Garnizonowym na okres kadencji od 4 sierpnia 2011 r. do 3 sierpnia 2014 r.
W 2012 r. objął stanowisko sędziego sądu garnizonowego w Wojskowym Sądzie Garnizonowym.
Sprawdź w LEX: Kompetencja Ministra Obrony Narodowej do delegowania sędziego sądu wojskowego do innego sądu - LINIA ORZECZNICZA >>
Czytaj też: Miało nie być, ale będą - nagrody dla pracowników sądów>>
Inna stawka awansowa
Prezes Wojskowego Sądu Garnizonowego ustalił sędziemu w lipcu 2022 r. wysokość dodatku wyrównawczego, w związku ze zmianą dodatku za długoletnią pracę, z uwzględnieniem aktualnych składników uposażenia i wynagrodzenia przyjmowanych przy obliczaniu dodatku wyrównawczego.
Sędzia wniósł odwołanie od tej decyzji do Prezesa Wojskowego Sądu Okręgowego, w którym żądał zmiany przez naliczenie wynagrodzenia zasadniczego sędziego w trzeciej stawce awansowej.
Sprawdź w LEX: Doliczanie do okresu pracy na stanowisku sędziego pracy na stanowisku asesora w kontekście przepisów przejściowych III SA/Po 659/22 >>
W odwołaniu wskazano, że zgodnie z art. 91a par. 4 ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych, który w tym brzmieniu obowiązuje od 1 stycznia 2016 r. ("Do okresu pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego dolicza się okres pracy na stanowisku asesora sądowego") i przy uwzględnieniu pracy w charakterze asesora sądowego w WSG prawo do otrzymania wynagrodzenia zasadniczego sędziego w trzeciej stawce awansowej nabył najpóźniej od sierpnia 2020 r.
Prezes Wojskowego Sądu Garnizonowego ustalił wysokość dodatku wyrównawczego dla sędziego, uwzględnił aktualne składniki wynagrodzenia:
- wynagrodzenie zasadnicze w drugiej stawce;
- dodatek za długoletnią pracę w wysokości 17 procent wynagrodzenia zasadniczego.
Wynagrodzenie zasadnicze sędziego ustalono w drugiej stawce (według stanu na 29 lipca 2022 r.) łącznie przez okres 9 lat, 9 miesięcy i 7 dni. Do okresu pracy na stanowisku sędziego słusznie nie wliczono okresu pracy na stanowisku asesora sądowego, ponieważ należało doliczyć tylko okres powierzenia pełnienia czynności sędziowskich na stanowisku asesora sądowego.
Uchylenie decyzji prezesa
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wskazał, że interpretacja tego przepisu dokonana przez organ była błędna. Sąd zauważył, że w akcie nominacyjnym na asesora nie rozróżniono, czy skarżący został powołany do wykonywania czynności sędziowskich, czy też czynności sekretarsko-administracyjnych. Oznacza to, że w omawianym okresie skarżący zajmował stanowisko asesora sądowego.
W dniu wydania zaskarżonej decyzji obowiązywał art. 91a par. 4 ustawy o ustroju sądów powszechnych, który w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2016 r. stanowi, że do okresu pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego dolicza się okres pracy na stanowisku asesora sądowego. Nie dokonuje się obecnie rozróżnienia na konkretne czynności wykonywane przez asesora sądowego.
Stosuje się nowe przepisy
Sąd uznał, że skoro ustawodawca dokonując nowelizacji art. 91a par 4 u.s.p. nie przewidział jakichkolwiek przepisów przejściowych, wobec tego zdaniem sądu zastosowanie w sprawie winny mieć nowe przepisy. Należy zatem zastosować w kontrolowanej sprawie przepis aktualnie obowiązujący, zgodnie z którym do okresu pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego dolicza się okres pracy na stanowisku asesora sądowego.
Skoro zatem w omawianym okresie skarżący zajmował stanowisko asesora sądowego, to okres ten winien być doliczony do okresu zajmowania przez niego stanowiska sędziego.
Organy obu instancji dokonały zatem błędnej interpretacji art. 91a par. 4 u.s.p., stąd ich decyzje podlegają uchyleniu. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organy winny uwzględnić interpretację znowelizowanego przepisu dokonaną przez WSA w uzasadnieniu wyroku
Sygnatura akt III SA/Po 1098/22 - Wyrok WSA w Poznaniu z 18 kwietnia 2023 r.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
