Analizowane zdarzenie nie zostało bezpośrednio wymienione w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako skutkujące albo nieskutkujące powstaniem przychodu. Co więcej, konstrukcja prawna podatku od towarów i usług, potwierdza także tezę, iż zmniejszenie podatku należnego nie skutkuje powstaniem przychodu w podatku dochodowym.
Istota podatku od towarów i usług polega bowiem na tym, że powinien on pozostawać neutralny dla przedsiębiorcy, co oznacza, że nie może on ponosić ciężaru tego podatku. Takie pojmowanie tego podatku znajduje wyraz w treści art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Na gruncie ustawy o PIT, zasada neutralności oznacza, że VAT nie stanowi z reguły ani przychodu, ani kosztu uzyskania przychodu. Taki stan rzeczy ma miejsce zarówno w przypadku podatku należnego, jak i naliczonego. Przepis art. 14 ust. 1 tej ustawy wprost stanowi, że u podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT — przychodu nie stanowi należny podatek od towarów i usług. Ponadto z art. 14 ust. 3 pkt 7 ww.ustawy wynika, że do przychodów nie zalicza się zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy tego podatku dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów.
Dlatego też, skoro podatnik — po spełnieniu określonych uwarunkowań — dokonał korekty należnego podatku od towarów i usług, to „odzyskanie” ww. podatku winno być neutralne w podatku dochodowym od osób fizycznych.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 20 stycznia 2011 r., IPPB1/415-920/11-3/EC.
Jolanta Mazur