Generalnie pomijając przypadki, w których pobór podatku od spadków i darowizn odbywa się za pośrednictwem płatnika (notariusz), zobowiązanie podatkowe z tytułu okoliczności nabycia spadku powstaje na skutek doręczenia podatnikowi decyzji podatkowej. Ta natomiast w przeważającej liczbie przypadków wydawana jest po złożeniu przez podatnika zeznania podatkowego, o którym mowa w ustawie z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn. Następnie bez względu na to czy decyzja została wydana wskutek złożonego zeznania podatkowego, które wszczyna postępowanie podatkowe, czy postępowanie to zostało wszczęte przez organ podatkowy z urzędu, termin zapłaty podatku wynosi 14 dni od daty doręczenia podatnikowi decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe. Deklaracja składana przez podatnika ma charakter czysto informacyjny. W oparciu o nią organ podatkowy ustala dane (okoliczności faktyczne) istotne dla wymiaru podatku.
Zobacz również: Data nabycia spadku wpływa na podatek, ale liczą się także wartości i limity >>
Kara za niezgłoszenie do opodatkowania
Niedopełnienie obowiązków podatkowych polegających na niezgłoszeniu do opodatkowania nabytego majątku może narazić podatnika na konsekwencje wynikające z przepisów ustawy z 10 września 1999 r. Kodeks karny skarbowy. I nie dotyczy to tylko sytuacji, w której podatnik nie złoży zeznania, w którym powinien wykazać nabyty spadek (zeznanie SD-3). Ustawodawca w treści zeznania SD-3 informuje bowiem w pouczeniu, że za podanie nieprawdy lub zatajenie prawdy i przez to narażenie podatku na uszczuplenie grozi odpowiedzialność przewidziana w kodeksie karnym skarbowym.
Kara za brak deklaracji
Zgodnie z art. 54 par. 1, podatnik, który uchylając się od opodatkowania, nie ujawnia właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub nie składa deklaracji, przez co naraża podatek na uszczuplenie, podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych albo karze pozbawienia wolności, albo obu tym karom łącznie. Jeżeli kwota podatku narażonego na uszczuplenie jest małej wartości, sprawca ww. czynu zabronionego podlega karze grzywny do 720 stawek dziennych. Mała wartość jest to wartość, która w czasie popełnienia czynu zabronionego nie przekracza dwustukrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia (art. 53 par. 14 kks). Jeżeli natomiast kwota podatku narażonego na uszczuplenie nie przekracza ustawowego progu, sprawca czynu zabronionego określonego w par. 1 podlega karze grzywny za wykroczenie skarbowe. Ustawowym progiem jest kwota nieprzekraczająca pięciokrotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Zobacz również: W przyszłym roku kary za wykroczenia i przestępstwa skarbowe wzrosną dwa razy >>
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
