W przedmiotowej sprawie podatnik przedstawiając własne stanowisko we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał, że przychód uzyskany ze sprzedaży udziału w prawie wieczystego użytkowania gruntu, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, od którego nie dokonywano odpisów amortyzacyjnych i którego nigdy nie wprowadzono do ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej i z uwagi na upływ pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, nie podlega podatkowi dochodowemu od osób fizycznych.
Jednak zdaniem organu podatkowego fakt, iż nieruchomość nie została wprowadzona do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, pozostaje bez wpływu na kwalifikację przychodu uzyskanego ze zbycia nieruchomości do źródła, jakim jest pozarolniczą działalność gospodarcza. Według organu zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą.
Sprawa trafiła do WSA we Wrocławiu. Zdaniem sądu ustawa o PIT wprost określa, kiedy odpłatne zbycie składników majątkowych w postaci środków trwałych i wartości niematerialnych powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej. Co do zasady wymagane jest, ażeby składnik majątku (środek trwały, wartość niematerialna i prawna) były ujęte w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, a odstąpienie od tego wymogu dotyczy tylko i wyłącznie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego bądź udziału w takim prawie, jak również składników majątkowych, których wartość początkowa nie przekroczyła 3500 zł (a jednocześnie wyniosła co najmniej 1500 zł).
Jeżeli zatem ustawa podatkowa wyraźnie określa katalog środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, których zbycie powoduje powstanie przychodu z działalności gospodarczej, niezależnie od ujęcia ich w ewidencji takich środków i wartości, a nie wymieniono w tym zakresie własności budynku niemieszkalnego oraz prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym budynek taki został posadowiony, a także udziałów w tych prawach, to poszerzenie katalogu ustawowego w drodze wykładni (o inne składniki majątku) jest nieprawidłowe. Norma prawna nakazująca uznać za przychód z działalności gospodarczej zbycie składnika majątkowego, niezależnie od ujęcia go w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, ma charakter wyjątku, nie podlegającego wykładni rozszerzającej. Co do zasady bowiem dla uznania powstania przychodu z odpłatnego zbycia środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, konieczne jest ujęcie tych składników w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych.
Wyrok WSA we Wrocławiu z 10 stycznia 2013 r., I SA/Wr 1114/12
Czytaj także:
Ewidencja środków trwałych ma wpływ na kwalifikację przychodu
NSA: ujęcie w ewidencji ŚT określa źródło przychodu
NSA przychylił się do stanowiska RPO ws. przychodu ze sprzedaży nieruchomości>>>