Ministerstwo Finansów przygotowało projekt zmian upraszczających w podatku od spadków i darowizn (nr projektu UDER19). 

Po pierwsze, planowana jest eliminacja obowiązku uzyskiwania zaświadczenia naczelnika urzędu skarbowego potwierdzającego zwolnienie z podatku od spadków i darowizn nabycia od osób z kręgu najbliższej rodziny własności rzeczy i praw majątkowych, będących następnie przedmiotem dalszego obrotu albo obciążenia w drodze aktu notarialnego lub czynności, w której notariusz uwierzytelnia podpisy. Chodzi np. o sprzedaż nieruchomości nabytych w spadku.

- Takie rozwiązanie należy ocenić pozytywnie. Zmiana z pewnością pozwoli bowiem na ograniczenie formalności i zmniejszenie barier administracyjnych, co ułatwi i przyspieszy obrót majątkiem nabytym tytułem spadku lub w inny nieodpłatny sposób od osób z kręgu najbliższej rodziny - mówi Lila Kasperowicz, adwokat, supervisor w zespole zarządzania wiedzą w dziale doradztwa podatkowego w KPMG w Polsce.

Po drugie, MF chce dostosować przepisy do uchwały w składzie siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 31 marca 2025 r. (sygn. III FPS 5/24), dotyczącą opodatkowania nieodpłatnej renty ustanowionej na czas określony, w której wysokość świadczenia jest określona w pieniądzu. Uchwała zmieniła dotychczasową linię interpretacyjną sądów administracyjnych oraz utrwaloną praktykę organów podatkowych, polegającą na ustalaniu wartości świadczeń powtarzających się zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy, przez pomnożenie wartości świadczenia miesięcznego przez liczbę miesięcy, na które zostało ustanowione, gdy w chwili ustanowienia renty znana była wartość pojedynczego świadczenia.

NSA orzekł, że podstawą opodatkowania jest wypłacana rata świadczenia renty nieodpłatnej, a nie cała wartość tego świadczenia określona w umowie za cały okres jej trwania.

- Najnowsze stanowisko NSA, które jest sprzeczne z dotychczasowym orzecznictwem sądów i praktyką organów podatkowych, prowadzi do istotnego wzrostu biurokratycznych obowiązków po stronie podatników (obowiązek składania zeznania podatkowego po każdym wykonanym świadczeniu, zarówno dla celów opodatkowania nabycia takiego świadczenia, jak i odliczenia go od podstawy opodatkowania, np. jako ciężaru darowizny), jak również kosztów po stronie organów podatkowych (związanych z wielokrotnym przeprowadzaniem pełnego postępowania podatkowego i doręczaniem decyzji ustalającej wysokość zobowiązania podatkowego po każdym wykonanym świadczeniu). Zmiany w tym zakresie również należy ocenić pozytywnie. Pozwolą one bowiem zniwelować negatywne następstwa uchwały NSA, poprzez ujednolicenie zasad ustalania wartości świadczeń powtarzających się niezależnie od tytułu prawnego ich ustanowienia, a także przywrócą pożądany stan polegający na jednorazowym sposobie określania podstawy opodatkowania i wysokości zobowiązania podatkowego oraz doręczeniu jednej decyzji podatkowej w tym zakresie - dodaje Lila Kasperowicz.

Czytaj również: ​Podatek od świadczenia rentowego - uchwała NSA III FPS 5/24