Europejski komisarz ds. środowiska Janez Potočnik stwierdził: „UE posiada już obszerne prawodawstwo regulujące kwestie związane z bioodpadami. Jednak poprzez lepsze wdrażanie i egzekwowanie przepisów możemy wyciągnąć jeszcze większe korzyści z bioodpadów. Będzie to nie tylko pomocne w walce ze zmianą klimatu, lecz także w zachowaniu dobrego stanu gleby i spowolnieniu procesu utraty różnorodności biologicznej, do których przyczynia się produkowanie dobrej jakości kompostu i biogazu.”
Z oceny Komisji wynika, że poprawa gospodarowania bioodpadami w Unii Europejskiej może przynieść znaczne korzyści ekologiczne i gospodarcze. W ogłoszonym dziś komunikacie przedstawiono zalecenia dotyczące sposobu jak najlepszego wykorzystania tych atutów. Najbardziej obiecujące koncepcje obejmują zapobieganie powstawaniu bioodpadów oraz biologiczne przetwarzanie odpadów przy produkcji kompostu i biogazu. Głównym zagrożeniem dla środowiska związanym z bioodpadami jest wytwarzanie metanu – gazu, którego potencjał cieplarniany jest 25 razy większy niż dwutlenku węgla. Najbardziej widoczną i znaczącą korzyścią wynikającą ze zwiększenia biologicznego przetwarzania odpadów byłoby zapobieżenie powstaniu emisji gazów cieplarnianych, których szacowana wielkość wyniesie w 2020 r. około 10 mln ton ekwiwalentu dwutlenku węgla.
Około jedna trzecia zakładanej wartości unijnego celu w zakresie energii odnawialnej w transporcie na rok 2020 mogłaby zostać osiągnięta poprzez stosowanie biogazu wytwarzanego z bioodpadów, podobnie jak około 2 proc. wartości unijnego całkowitego celu w zakresie energii odnawialnej – dzięki przekształcaniu wszystkich bioodpadów na energię. Dobrej jakości kompost i odpady przefermentowane powstające w procesie fermentacji beztlenowej przyczyniłyby się do poprawy w zakresie wydajności zasobów, zastępując częściowo nieodnawialne nawozy mineralne oraz zapewniając utrzymanie dobrego stanu gleb w UE. Pełne wdrożenie polityki realizowanej w tej dziedzinie wraz z poprawą w zakresie gospodarowania bioodpadami powinny przynieść korzyści ekologiczne i gospodarcze, których wartość szacuje się na 1,5 – 7 mld euro, w zależności od stopnia ambicji środków dotyczących recyklingu i zapobiegania powstawaniu odpadów.
Zgodnie z analizą dokonaną przez Komisję na poziomie UE nie istnieją żadne braki polityczne, które uniemożliwiałyby państwom członkowskim podejmowanie stosownych działań. Postępy osiągnięte w kilku państwach członkowskich dowodzą, że obowiązujące przepisy w dziedzinie odpadów są doskonałą podstawą dla postępowego gospodarowania bioodpadami. Aby to osiągnąć, dostępne instrumenty należy wykorzystywać w ich pełnym zakresie, a ich stosowanie egzekwować w miarę konieczności w rygorystyczny sposób we wszystkich państwach członkowskich.
Działania priorytetowe obejmują surowe kontrolowanie realizacji celów dotyczących ograniczenia składowania bioodpadów na składowiskach, właściwe stosowanie hierarchii postępowania z odpadami i pozostałych przepisów dyrektywy ramowej w sprawie odpadów, dotyczących wprowadzenia w trybie pilnym systemów selektywnej zbiórki. Inicjatywy wspierające na szczeblu UE, takie jak opracowanie norm dotyczących kompostu, będą miały zasadnicze znaczenie dla osiągania szybszych postępów i zapewnienia równych reguł gry w całej Unii. Będzie to wymagać opracowania szczegółowych wskazówek i wskaźników w zakresie zapobiegania powstawaniu bioodpadów oraz ustalenia potencjalnych wiążących celów na przyszłość, a także opracowania norm dotyczących kompostu oraz wytycznych dotyczących stosowania w sektorze odpadów podejścia i oceny w oparciu o cykl życia.
Gospodarowanie bioodpadami w państwach członkowskich
Gospodarowanie bioodpadami w poszczególnych państwach członkowskich podlega dzisiaj bardzo zróżnicowanym krajowym działaniom politycznym – od bardzo ograniczonych działań w niektórych państwach po ambitne podejście przyjęte w innych. Korzyści ekologiczne i gospodarcze wynikające z różnych metod przetwarzania bioodpadów zależą od warunków lokalnych takich jak gęstość zaludnienia, warunki klimatyczne i infrastruktura.
W przypadku bioodpadów, których powstania nie da się uniknąć, najkorzystniejszymi rozwiązaniami pod względem ekologicznym i gospodarczym są kompostowanie i fermentacja beztlenowa. Istotnym warunkiem wstępnym jest jednak wysoka jakość surowca. W większości przypadków warunek ten mógłby zostać spełniony poprzez prowadzenie selektywnej zbiórki bioodpadów. Wysokowydajne systemy opierające się na rozdzieleniu poszczególnych strumieni odpadów są już stosowane w Austrii, Niemczech, Luksemburgu, Szwecji, Belgii, Niderlandach, regionie Katalonii w Hiszpanii i w niektórych regionach Włoch.









