TSUE: Polska zapłaci za opóźnienia we wdrożaniu dyrektywy o prawach autorskich

Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł w czwartek, że Polska musi zapłacić 8,3 mln euro kary za opóźnienie w implementacji unijnych przepisów dotyczących praw autorskich w odniesieniu do transmisji internetowych. Rzecznik Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Piotr Jędrzejowski, zaznaczył, że Polska wdrożyła dyrektywę dopiero 20 września 2024 r. Podkreślił, że obecna administracja dokonała tego w ciągu kilku miesięcy, podczas gdy poprzedni rząd blokował działania przez trzy lata.

Gdyby nie sprawne działania resortu i dobra współpraca z UE, kara mogłaby być – według niego – dwukrotnie wyższa. Przepisy unijne miały zostać transponowane do prawa krajowego do czerwca 2021 r. Polska zrobiła to dopiero w 2024 r., co zdaniem Trybunału oznacza niewywiązanie się ze zobowiązań traktatowych. Argumenty Polski, takie jak pandemia COVID-19 czy potrzeba przeprowadzenia konsultacji społecznych, nie zostały przez TSUE uznane za wystarczające usprawiedliwienie kilkuletniego opóźnienia.

Prezes UKE mediatorem w sporach między wydawcami a big techami - nowelizacja prawa autorskiego opublikowana>>

Kara naliczona na podstawie stawki dziennej

Komisja Europejska, która wniosła skargę, wskazywała, że opóźnienia wpłynęły negatywnie na twórców, nadawców i odbiorców w jednolitym rynku cyfrowym UE. TSUE przyznał jej rację i orzekł o karze w formie ryczałtu. Kwota 8,3 mln euro została ustalona na podstawie stawki dziennej w wysokości 13 700 euro, pomnożonej przez liczbę dni zwłoki. - Trybunał zobowiązał Polskę do zapłaty na rzecz Komisji ryczałtu w wysokości 8,3 mln euro, uznając, że środek ten jest niezbędny do zapobieżenia podobnym naruszeniom w przyszłości i zapewnienia skuteczności prawa UE – zaznaczono w uzasadnieniu wyroku.

Nowela podpisana w 2024 roku

Nowelizacja ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, która wdrażała unijne dyrektywy, została podpisana przez prezydenta Andrzeja Dudę w sierpniu 2024 r.. Celem jednej z dyrektyw, SATCAB II, było umożliwienie szerszej dystrybucji programów radiowych i telewizyjnych między państwami UE. Druga – DSM – miała odpowiedzieć na wyzwania cyfryzacji w obszarze prawa autorskiego.

Nowe przepisy chronią twórców i wspierają mediacje

Nowe regulacje objęły m.in. ujednolicenie zasad licencjonowania reemisji utworów i rozpowszechniania programów za pomocą transmisji bezpośredniej. Wprowadzono też dozwolony użytek dla celów edukacyjnych i naukowych, rozszerzoną licencję zbiorową, prawo pokrewne dla wydawców prasy oraz nowe zasady dotyczące baz danych. Ustawa wprowadziła obowiązek zapewnienia godziwego wynagrodzenia dla twórców, uzależnionego od sposobu i zakresu wykorzystania ich utworów. Umożliwiono także mediacje między wydawcami a platformami cyfrowymi w zakresie ustalania wysokości wynagrodzenia. Właściwym organem do prowadzenia mediacji został Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej.

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.