Prezydent miasta wydał decyzję, w której ustalił podatek od nieruchomości za 2009 rok, przy czym do obliczenia podatku od garażu zastosowano stawkę podatkową przewidzianą dla budynków pozostałych lub ich części. Podatnicy odwołali się od decyzji do SKO. Na skutek odwołania, SKO utrzymało w mocy decyzję prezydenta miasta. Podatnicy złożyli skargę na decyzję SKO do WSA. W odpowiedzi WSA oddalił skargę.

NSA rozpatrując skargę kasacyjną uznał, że na jej tle wyłoniło się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, dotyczące kwestii opodatkowania podatkiem od nieruchomości - garaży. Wątpliwości sprowadziły się do odpowiedzi na pytanie, czy w świetle art. 2 ust.1 pkt 2 i art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.) garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według stawki podatku przewidzianej w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. e tej ustawy. Z tych względów skład orzekający NSA, przedstawił zagadnienie prawne do rozstrzygnięcia składowi siedmiu sędziów NSA. Powołując się na liczne orzecznictwo i stanowiska w piśmiennictwie NSA wskazał na dwa przeciwstawne poglądy odnoszące się do powołanej kwestii.

W pierwszym, opowiadającym się za opodatkowaniem przedmiotowych garaży według stawek wyższych podkreśla się, iż z art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, ze zm.) wynika jednoznacznie, że przedmiotem opodatkowania może być zarówno sam budynek jak i część tego budynku. Częścią jest, m.in. będący przedmiotem odrębnej własności (stanowiący odrębną nieruchomość lokalową) garaż usytuowany w budynku mieszkalnym. Drugi pogląd, przeciwny do przedstawionego wyżej, neguje możliwość opodatkowania usytuowanych w budynkach mieszkalnych garaży stanowiących przedmiot odrębnej własności (odrębnych nieruchomości lokalowych) według wyższych stawek podatku.

Przedstawiając powyższe przeciwstawne i wzajemnie się wykluczające, stanowiska w odniesieniu do opodatkowania jednego i takiego samego przedmiotu podatku od nieruchomości, NSA stwierdził, że w stanowiącej istotę rozpoznawanej sprawy kwestii opodatkowania (zastosowania właściwej stawki podatkowej) garaży usytuowanych w budynkach mieszkalnych wyłoniło się zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości. problematyka opodatkowania podatkiem od nieruchomości garaży znajdujących się w budynkach mieszkalnych wywołuje kontrowersje, prowadzące do dwóch skrajnych wniosków, w zakresie ich opodatkowania stawkami: z jednej strony właściwymi dla budynków (lub ich części) mieszkalnych, z drugiej strony dla budynków (lub ich części) pozostałych. Problem ten jest istotny również z uwagi na ponad dziesięciokrotną różnicę w wysokości tych stawek oraz masowość jego występowania w skali całego kraju. NSA rozstrzygając problem stwierdził, że garaż stanowiący przedmiot odrębnej własności, usytuowany w budynku mieszkalnym wielorodzinnym, podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości według wyższej stawki podatku przewidzianej dla budynków pozostałych lub ich części.

Na podstawie: Uchwała NSA z 27 lutego 2012 r., sygn. akt II FPS 4/11