Prezydent miasta odmówił określenia środowiskowych uwarunkowań dla eksploatacji złoża piasku. Organ wyjaśnił, że planowana inwestycja należy do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko, zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 40 rozporządzenia Rady Ministrów z 9 listopada 2010 r. Tymczasem obowiązujący miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego wprost zakazywał realizacji takich przedsięwzięć. Spółka nie zgodziła się z decyzją, więc złożyła odwołanie do samorządowego kolegium odwoławczego. Jednakże organ drugiej instancji utrzymał sporne rozstrzygnięcie w mocy.

Wydobycie musiało być przewidziane przez miejscowym plan

Spółka wniosła więc skargę, w której wskazywała na liczne naruszenia przepisów prawa materialnego, jaki i prawa procesowego. Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, który wskazał, że zgodnie z art. 80 ust. 2 ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie (uiś), organ wydaje decyzję o uwarunkowaniach środowiskowych po stwierdzeniu zgodności lokalizacji inwestycji z ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Natomiast wydobycie kopalin ze złoża jest działalnością regulowaną przepisami ustawy Prawo górnicze i geologiczne (upgg). Dlatego zastosowanie miał także art. 80 ust. 3 uis. Przepis ten stanowi, że w przypadku działalności określonej w upgg, innej niż przedsięwzięcia wymagające koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin, kryterium oceny lokalizacji przedsięwzięcia jest nienaruszenie zamierzoną działalnością przeznaczenia nieruchomości określonego w miejscowym planie.

 


Wydobycie to nie poszukiwanie

WSA zaznaczył, że w miejscowym planie zagospodarowania wprowadzono zakaz realizacji przedsięwzięć mogących zawsze znacząco oraz potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko za wyjątkiem np. infrastruktury technicznej, dróg publicznych oraz przedsięwzięć polegających na poszukiwaniu i rozpoznawaniu kopalin. Co ważne, należy mieć na uwadze, że ustawa Prawo geologiczne i górnicze rozróżnia poszukiwanie i rozpoznawanie złóż kopalin od ich wydobyciem lub eksploatacją. Sąd wskazał, że są to odrębne rodzaje działalności i każda z nich wymaga odrębnej koncesji, co wynika z art. 21 upgg. Oznacza to, że organ uchwałodawczy gminy świadomie ograniczył dopuszczalne rodzaje działalności.

Czytaj także: WSA: Miejscowy plan nie może być uchwalony równocześnie ze studium >>>

Miejscowy plan zakazał wydobycia

Postanowienia planu wprost i jednoznacznie zakazywały realizacji przedsięwzięć potencjalnie mogących znacząco oddziaływać na środowisko, co stanowiło negatywną przesłankę dla ustalenia uwarunkowań środowiskowych dla spornego przedsięwzięcia. Dlatego zamierzenie spółki polegające na wydobyciu kruszywa zostało słusznie uznane przez organy administracji publicznej za naruszające postanowienia planu. Sąd podkreślił, że także zarzuty dotyczące naruszenia prawa procesowego nie okazały się słuszne, ponieważ zaskarżona decyzja spełniała wymogi określone przepisami prawa, a organ prawidłowo ustalił stan faktyczny, przytoczył przepisy oraz dokonał ich prawidłowej wykładni. Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę.

Wyrok WSA w Łodzi z 18 czerwca 2019 r., sygn. akt II SA/Łd 39/19