Pytanie
Jesteśmy samorządową instytucją kultury, w latach 2001-2012 prowadziliśmy odbudowę zabytkowego budynku sakralnego, który jednocześnie nie jest własnością instytucji, tylko został na mocy aktu notarialnego przekazany w wieczyste użytkowanie na okres 50 lat przez jego właściciela. Budynek, który jest obiektem zabytkowym został w wyniku prowadzonych przez wiele lat robót konserwatorskich, rekonstrukcyjnych, budowlanych doprowadzony z poziomu ruin do stanu "pierwotnego". W tym miejscu, należy nadmienić, iż zamysłem całej inwestycji było zaadaptowanie ruin zabytku (tj. budynku sakralnego), na cele statutowej działalności kulturalnej (tzn. przystosowanie jako sali koncertowej, wystawienniczej wyposażonej w wszystkie niezbędne sprzęty techniczne, systemy nagłośnieniowe i oświetleniowe, scenę z widownią, a także zaplecze administracyjno-biurowe). Inwestycja (odbudowa) była finansowana z dotacji inwestycyjnych (celowych) otrzymywanych m.in. od organizatora instytucji, a w latach 2008-2012 również z pozyskanych środków unijnych. Inwestycja przez wszystkie lata była ewidencjonowana na koncie 080 Środki trwałe w budowie (inwestycje), natomiast z końcem 2012 r. na postawie dokumentów OT została w całości przeksięgowana na utworzone konto 016 Dobra kultury z zamysłem, iż zgodnie z przepisami o zabytkach nie będziemy go amortyzować.
Jak należy w przyszłości wyksięgować zniszczony element, część składowy wchodzący w skład i wyposażenie całego zabytku (np. siedzisko z widowni, element systemu nagłośnieniowego lub wyposażenie zaplecza administracyjnego)?