Do wydziału wpłynęło zgłoszenie budowy tymczasowego obiektu budowlanego na okres 120 dni. Na dzień przed upływem 30 dniowego terminu do wniesienia sprzeciwu organ powziął informację, że zgłaszający rozpoczął roboty budowlane z naruszeniem art. 30 ust. 5 ustawy - Prawo budowlane i wykonał już zgłaszany obiekt wcześniej.
Czy w takiej sytuacji organ może wnieść sprzeciw, wiedząc że doręczenie decyzji sprzeciwu nastąpi po upływie 30 dni od daty złożenia zgłoszenia?
Czy zgodnie z postanowieniami art. 90 pr. bud. zobowiązany jest do powiadomienia organów ścigania o zaistniałej sytuacji?
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 30 ust. 5 zdanie drugie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia. Oznacza to, że teoretycznie organ mógłby wnieść jeszcze sprzeciw - istotna będzie tu bowiem data wydania decyzji o sprzeciwie, a nie jej doręczenie stronie, która dokonuje zgłoszenia. Podobnie czytamy w uzasadnieniu wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 lipca 2008 r. (VII Sa/Wa 755/08): "Wniesienie sprzeciwu w rozumieniu art. 30 ust. 5 pr. bud. należy rozumieć jako sporządzenie i wysłanie decyzji przez organ, nie można utożsamiać tego terminu z doręczeniem decyzji o wniesieniu sprzeciwu". Ponadto w orzecznictwie utrwalił się również pogląd, że "Trzydziestodniowy termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem decyzja wnosząca sprzeciw zostanie nadana w urzędzie pocztowym" (wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 lipca 2008 r., II Sa/Bk 79/08).
Mając na względzie powyższe, organ administracji powinien wydać decyzję o sprzeciwie na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 3 pr. bud., który stanowi, że właściwy organ wnosi sprzeciw, jeżeli zgłoszenie dotyczy budowy tymczasowego obiektu budowlanego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12 pr. bud., w miejscu, w którym taki obiekt istnieje.
Jeśli organ administracji nie "zdąży" wydać decyzji w terminie, to tym samym udziela inwestorowi milczącej zgody na wykonanie robót budowlanych. Trudno tego rodzaju sytuacje potraktować jako przypadku samowoli budowlanej - organ miał przecież ustawowy termin do wniesienia sprzeciwu. Niemniej uzasadnione wydaje się być w takim przypadku zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, o którym mowa w art. 90 pr. bud.
Jakub Mazurkiewicz
Czy w takiej sytuacji organ może wnieść sprzeciw, wiedząc że doręczenie decyzji sprzeciwu nastąpi po upływie 30 dni od daty złożenia zgłoszenia?
Czy zgodnie z postanowieniami art. 90 pr. bud. zobowiązany jest do powiadomienia organów ścigania o zaistniałej sytuacji?
W pierwszej kolejności należy zwrócić uwagę na fakt, że zgodnie z art. 30 ust. 5 zdanie drugie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.) - dalej pr. bud. do wykonywania robót budowlanych można przystąpić, jeżeli w terminie 30 dni od dnia doręczenia zgłoszenia właściwy organ nie wniesie, w drodze decyzji, sprzeciwu i nie później niż po upływie 2 lat od określonego w zgłoszeniu terminu ich rozpoczęcia. Oznacza to, że teoretycznie organ mógłby wnieść jeszcze sprzeciw - istotna będzie tu bowiem data wydania decyzji o sprzeciwie, a nie jej doręczenie stronie, która dokonuje zgłoszenia. Podobnie czytamy w uzasadnieniu wyroku WSA w Warszawie z dnia 29 lipca 2008 r. (VII Sa/Wa 755/08): "Wniesienie sprzeciwu w rozumieniu art. 30 ust. 5 pr. bud. należy rozumieć jako sporządzenie i wysłanie decyzji przez organ, nie można utożsamiać tego terminu z doręczeniem decyzji o wniesieniu sprzeciwu". Ponadto w orzecznictwie utrwalił się również pogląd, że "Trzydziestodniowy termin uważa się za zachowany, jeżeli przed jego upływem decyzja wnosząca sprzeciw zostanie nadana w urzędzie pocztowym" (wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 lipca 2008 r., II Sa/Bk 79/08).
Mając na względzie powyższe, organ administracji powinien wydać decyzję o sprzeciwie na podstawie art. 30 ust. 6 pkt 3 pr. bud., który stanowi, że właściwy organ wnosi sprzeciw, jeżeli zgłoszenie dotyczy budowy tymczasowego obiektu budowlanego, o którym mowa w art. 29 ust. 1 pkt 12 pr. bud., w miejscu, w którym taki obiekt istnieje.
Jeśli organ administracji nie "zdąży" wydać decyzji w terminie, to tym samym udziela inwestorowi milczącej zgody na wykonanie robót budowlanych. Trudno tego rodzaju sytuacje potraktować jako przypadku samowoli budowlanej - organ miał przecież ustawowy termin do wniesienia sprzeciwu. Niemniej uzasadnione wydaje się być w takim przypadku zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa, o którym mowa w art. 90 pr. bud.
Jakub Mazurkiewicz