Jednym z etapów postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy jest wyznaczenie obszaru analizowanego w odległości nie mniejszej niż trzykrotna szerokość frontu terenu, jednak nie mniejszej niż 50 metrów oraz przeprowadzenie na nim analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu. W tak wyznaczony obszar wchodzi często wiele działek mających różnych właścicieli.

Krąg stron postępowania w sprawie o ustalenie warunków zabudowy co do zasady jest wyznaczany na podstawie ogólnej reguły ustanowionej w art. 28 kodeksu postępowania administracyjnego, która bazuje na przesłance interesu prawnego pojmowanego jako konkretny, indywidualny, aktualny, realny związek sytuacji prawnej danego podmiotu z treścią regulacji materialnoprawnej lub procesowej podlegającej konkretyzacji w danej sprawie administracyjnej.

Czytaj też: Budowa na starych zasadach tylko przez dwa lata, potem terminowe warunki zabudowy

W przypadku sprawy o ustalenie warunków zabudowy krąg stron (podmiotów posiadających interes prawny) musi być ustalany z uwzględnieniem jej charakteru, który jest ściśle związany z określonym obszarem oddziaływania projektowanej inwestycji, a nie z obszarem analizowanym.

Bezpośrednie sąsiedztwo nie jest decydujące

Określając krąg podmiotów posiadających status strony w wymienionym postępowaniu nie można pominąć art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, z którego wynika, że każdy ma prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospodarowaniu terenów należących do innych osób lub jednostek organizacyjnych (zob. wyrok NSA z 17 września 2014 roku, sygn. akt II OSK 1261/13, LEX nr 1664409).

Warto wiedzieć: Stronami postępowania w sprawach warunków zabudowy mogą być zatem - niezależnie od inwestora - właściciele (użytkownicy wieczyści) nieruchomości sąsiadujących (graniczących) z terenem inwestycji oraz właściciele działek niesąsiadujących bezpośrednio z terenem planowanej inwestycji, których sytuacja prawna (zespół praw i obowiązków) może zostać dotknięta przez planowaną inwestycję lub jej skutki.

O istnieniu interesu prawnego tych ostatnich podmiotów przesądza zatem zasięg oddziaływania danej inwestycji na nieruchomości sąsiednie oraz stopień jej uciążliwości dla tych nieruchomości (por. wyrok NSA z 5 marca 2014 roku, II OSK 1809/12; wyrok NSA z 12 kwietnia 2012 roku, II OSK 135/11; wyrok NSA z 24 stycznia 2012 roku, II OSK 2105/10; wyrok NSA z 29 czerwca 2001 roku, IV SA 594/99, LEX nr 54166 oraz wyrok NSA z 8 września 2004 roku, OSK 394/04, LEX nr 160631).

Organ więc zawsze zobowiązany jest do oceny oddziaływania inwestycji i na tej podstawie ustala krąg stron postępowania. Nie ma znaczenia czy nieruchomość znajduje się w obszarze analizowanym.