Laureatami tegorocznego Konkursu „Pielęgniarka/Pielęgniarz Roku – Innowacje Roku 2018 w zakresie poprawy jakości opieki pielęgniarskiej”, którego finał odbył się w Lublinie, zostali: Beata Nowak, Konrad Baumgart, Małgorzata Gdesz wraz ze swoimi zespołami.
- Po raz pierwszy, oprócz kandydatów indywidualnych, w konkursie mogły wystartować zespoły pielęgniarskie - podkreśliła Grażyna Wójcik, Prezes Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego.
W środę z laureatami Konkursu i ich zespołami spotkała się wiceminister zdrowia Józefa Szczurek-Żelazko, Grażyna Wójcik, prezes Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego oraz Zofia Małas, prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych.
- Konkurs jest elementem cyklu działań podjętych wspólnie z związkami pielęgniarskimi, mające na celu promocję zawodu pielęgniarki i położnej - mówiła wiceminister zdrowia, Józefa Szczurek-Żelazko. - Mamy deficyt kadr, dlatego chcielibyśmy, aby absolwenci szkół średnich postrzegali ten zawód jako atrakcyjny, który daje wiele satysfakcji - dodała.
Więcej chętnych, by pracować w zawodzie pielęgniarki - czytaj tutaj>>
Zespołowe innowacje
W tym roku głównym celem XIV edycji Konkursu było wyłonienie wdrożonych w 2018 innowacji w obszarze praktyki pielęgniarskiej lub organizacji pracy zespołów pielęgniarskich. Z 17 finałowych prezentacji - jury wybrało zwycięzców:
- I miejsce – Pani Beata Nowak wraz z zespołem - Małopolskie Centrum Macierzyństwa i Medycyny Kobiet w Krakowie.
- II miejsce – Pan Konrad Baumgart wraz z zespołem - Klinika Kardiochirurgii i Transplantologii Szpitala Klinicznego im. Przemienienia Pańskiego w Poznaniu.
- III miejsce – Pani Małgorzata Gdesz wraz z zespołem – Uniwersytecki Szpital Kliniczny we Wrocławiu.
Nagrodzone prace
Miejsce I: Wdrożenie modelu opieki okołoporodowej w opiece nad matką i dzieckiem z wadą letalną
W Małopolskim Centrum Macierzyństwa i Medycyny Kobiet w Krakowie wprowadzono elastyczny modelu opieki okołoporodowej nad matką i jej dzieckiem z wadą letalną (nieuleczalną), podążającego bardziej za potrzebami rodziców niż zamkniętego w sztywnych schematach proceduralnych, pozwala powrócić do wrażliwości nieodłącznie związanej z profesją położnych. Autorzy projektu podkreślają, że rodzice, którzy słyszą, że mają śmiertelnie chore dziecko, stają na rozdrożu emocjonalnym związanym początkowo z podjęciem decyzji o kontynuacji ciąży, a kiedy już taką decyzję podejmą, starają się wybrać profesjonalne miejsce, w którym mógłby odbyć się tak trudny poród.
Celem zespołu stało się stworzenie profesjonalnej przestrzeni, w której mogłyby się odbywać takie porody z uszanowaniem cierpienia rodziców oraz ich indywidualnych potrzeb związanych z sytuacją narodzin chorego dziecka.
Schemat opieki obejmuje: spotkania na terenie oddziału położniczego (rodzice przychodzą wraz z psychologiem i lekarzem hospicjum), przygotowanie przez rodziców we współpracy z psychologiem planu porodu uwzględniającego m.in. możliwość nieograniczonego kontaktu z dzieckiem niezależnie od jego stanu, niestosowanie wobec dziecka działań z pogranicza uporczywej terapii, stworzenie pamiątek w postaci zdjęć, odcisków stópki, rączki, chrzest a przede wszystkim uszanowanie niekiedy bardzo krótkiego czasu bycia ze swoim dzieckiem, ale także opiekę położnej w trakcie porodu na miarę możliwości zgodnie z oczekiwaniami rodziców. Rodzice mogą liczyć także na opiekę nad noworodkiem z ograniczeniem działań w zakresie uporczywej terapii oraz na współpracę z pracownikami hospicjum (psycholog, lekarz, kapelan, pielęgniarka hospicyjna) na każdym etapie opieki nad rodziną.
Pielęgniarki nadal nie dostały obiecanych podwyżek - czytaj tutaj>>
Miejsce II: Propozycja rozwiązań opartych na faktach – zapewnienie najwyższego poziomu bezpieczeństwa pacjentowi poddanemu terapii ECMO (pozaustrojowemu utlenowaniu krwi) w czasie kwalifikacji, transportu i pobytu na oddziale docelowym.
ECMO to urządzenie, które ratuje pacjentów w stanie nagłego zagrożenia życia. Specjalistyczny sprzęt ma zastosowanie przy zawałach serca, hipotermii czy zatruciu lekami. Program „ECMO dla Wielkopolski” został wyróżniony nagrodą Prezesa Rady Ministrów w 2018 roku.
Unikatowy na skalę kraju program „ECMO dla Wielkopolski” stara się odpowiadać na problemy zdrowotne 3,5 mln mieszkańców tego regionu. Umożliwia on dostęp do terapii pozaustrojowego utlenowania tkanek w szerokim spektrum przypadków klinicznych (tj. leczenie hipotermii, ciężkiej odwracalnej niewydolności oddechowej nie odpowiadającej na konwencjonalną terapię, wspomaganie układu krążenia, itp.). Terapia ECMO to urządzenie podłączone do układu krążenia, które pozwala natlenowywać w tym czasie tkanki i daje czas organizmowi, naszym narządom, żeby mogły się na tyle zregenerować, że po kilku dniach takiego wspomagania, ponownie podejmą skuteczną funkcję. ECMO jest swoistą protezą, która pozwala zastąpić oddychanie czy na kilkanaście dni układ krążenia.
Jako terapia interdyscyplinarna wymaga współdziałania wielu grup zawodowych, działania zespołowego oraz współpracy wielu jednostek poznańskiego środowiska medycznego. Immanentną częścią jest prawidłowa opieka pielęgniarska na każdym z etapów procesu terapeutycznego. Charakteryzuje się ona wysokim stopniem złożoności z racji stosowania zaawansowanych urządzeń i zmiennego środowiska opieki.
Program „ECMO dla Wielkopolski” od początku działania wykorzystuje symulacje wysokiej wierności oraz symulacje „in – situ” jako sprawdzone narzędzie, kreujące procedury skomplikowane i rzadkie. To oryginalne podejście, pozwoliło na określenie zadań jakim sprostać musi tzw. ECMO TEAM (Zespół ECMO), z integralnym zespołem pielęgniarskim w czasie kwalifikacji do rozpoczęcia leczenia, transportu specjalistycznym ambulansem mobilnej intensywnej terapii oraz pobytu na oddziale docelowym w ośrodku ECMO. Analiza zrealizowanych scenariuszy symulacyjnych w konfrontacji z dostępną światową literaturą medyczną i doświadczeniem innych ośrodków ECMO pozwoliło stworzyć wykorzystywane w czasie realnych działań, nowatorskie w skali kraju procedury.
Coraz więcej uczelni chce uczyć pielęgniarki, ale nadal są ogromne braki - czytaj tutaj>>
Miejsce 3: Szkoła Radzenia sobie w chorobie i niepełnosprawności
„Szkoła Radzenia sobie w chorobie i niepełnosprawności” przeznaczona jest dla pacjentów i ich bliskich, tych którzy wymagają edukacji w zakresie przygotowania do dalszego funkcjonowania po zakończonej hospitalizacji (szczególnie dla pacjentów obłożnie chorych lub niesamodzielnych).
Podstawowym założeniem funkcjonowania szkoły jest indywidualne podejście wobec chorego i jego bliskich, stąd już od pierwszych dni pobytu chorego na oddziale zachęcani są do uczestnictwa w opiece nad chorym i edukacji w zakresie sprawowania opieki nad chorym w środowisku domowym. Pierwsze informacje oraz Poradnik „Jak opiekować się osobą przewlekle chorą w domu” pacjent i jego bliscy uzyskują od lekarza prowadzącego, pielęgniarki oddziałowej i pielęgniarki prowadzącej – sprawującej bezpośrednią opiekę nad pacjentem na oddziale. W razie potrzeby do dyspozycji jest także rehabilitant oraz psycholog. Drugim krokiem jest skierowanie opiekunów pacjenta do szkoły Radzenia sobie funkcjonującej na terenie szpitala. Pielęgniarka prowadząca pacjenta na danym oddziale informuje opiekunów pacjenta i/lub jego bliskich o zasadach funkcjonowania Szkoły Radzenia.
Konkurs organizowany od 2005 r.
Konkurs Pielęgniarka/Pielęgniarz Roku jest organizowany od 2005 roku przez Zarząd Główny Polskiego Towarzystwa Pielęgniarskiego i Koło Liderów Pielęgniarstwa. Patronat nad nim obejmuje corocznie Minister Zdrowia oraz Prezes Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych. Ma charakter ogólnopolski, jest adresowany do pielęgniarek i pielęgniarzy zatrudnionych we wszystkich rodzajach podmiotów leczniczych lub wykonujących swój zawód w ramach praktyki.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
