Rada gminy uchwaliła w marcu 2018 r. program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania ich bezdomności. Prokurator postanowił zaskarżyć ten akt. Zarzucił, że zawarte w nim przepisy są sprzeczne z przepisami ustawy o ochronie zwierząt (uoz), ponieważ nie wskazują lekarza lub zakładu leczniczego odpowiedzialnego za usypianie ślepych miotów. Ponadto prokurator zauważył, że w zaskarżonej uchwale brakuje przepisów o sposobie wydatkowania pieniędzy przeznaczonych na realizację programu.
Czytaj także: Schronisko nie ukryje faktu, że znęcano się nad zwierzętami >>>
Realizacja programu to zadanie gminy
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim, który uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z art. 11a uoz, rada gminy powinna corocznie do 31 marca określić program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu ich bezdomności. Realizacja określonych w nim zadań należy do zadań własnych jednostki samorządu terytorialnego.
Zobacz w LEX: Uchwała dotycząca bezdomnych zwierząt podlega właściwej publikacji >
Uchwalając program, rada gminy powinna mieć na uwadze art. 11a ust. 2 uoz. Na podstawie tego przepisu powinien on w szczególności obejmować:
- zapewnienie bezdomnym zwierzętom miejsca w schronisku dla zwierząt;
- opiekę nad wolno żyjącymi kotami, w tym ich dokarmianie;
- odławianie bezdomnych zwierząt;
- obligatoryjną sterylizację albo kastrację zwierząt w schroniskach dla zwierząt;
- poszukiwanie właścicieli dla bezdomnych zwierząt;
- usypianie ślepych miotów;
- wskazanie gospodarstwa rolnego w celu zapewnienia miejsca dla zwierząt gospodarskich;
- zapewnienie całodobowej opieki weterynaryjnej w przypadkach zdarzeń drogowych z udziałem zwierząt.
Trzeba wskazać, kto będzie usypiał ślepe mioty
WSA uznał, że zgodnie z utrwalonym orzecznictwem sądów administracyjnych, zamieszczenie w programie postanowień indywidualno-konkretnych ma podstawę w art. 11a ust. 2 uoz. Natomiast ich brak stanowi niewypełnienie zakresu upoważnienia ustawowego i powinno być kwalifikowane jako istotne naruszeniem prawa (np. wyrok NSA z 12 października 2016 r., sygn. akt II OSK 3245/14). Dlatego niewskazanie w zaskarżonej uchwale lekarza lub zakładu leczniczego odpowiedzialnego za usypianie ślepych miotów nie realizuje wymogu konkretyzacji podmiotu zobowiązanego do realizacji tego zadania (art. 11 ust. 2 pkt 6 uoz)
Wzór dostępny w LEX: Umowa na odławianie, transport i utrzymanie w schronisku bezdomnych zwierząt >
Pieniądze powinny być powiązane z zadaniami
Sąd uznał, że na uwzględnienie zasługuje także zarzut dotyczący naruszenia art. 11a ust. 5 uoz. Wskazany przez prokuratora przepis z zaskarżonej uchwały sprowadzał się jedynie do podania ogólnej kwoty przeznaczonej na realizację wszystkich zadań. WSA stwierdził, że taki sposób uregulowania tej kwestii był niedostateczny. Rada gminy powinna bowiem skonkretyzować ilości środków pieniężnych przeznaczanych na poszczególne cele i założenia przyjęte w programie.
Sąd podkreślił, że jedynie powiązanie uchwalonej kwoty pieniędzy przeznaczonych na realizację programu z konkretnym sposobem ich wydatkowania pozwala uznać, że przyjęty akt nie jest fikcją i umożliwia faktycznie wykonanie poszczególnych zadań (np. wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 29 sierpnia 2018 r., sygn. akt II SA/Go 485/18). Mając na uwadze powyższe, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim stwierdził nieważność zaskarżonych przepisów.
Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z 30 stycznia 2019 r., sygn. akt II SA/Go 859/18
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
