W dniu 20 kwietnia 2025 r., na drodze publicznej, obwiniony prokurator prowadził auto w stanie nietrzeźwości, potwierdzonym badaniem zawartości alkoholu etylowego we krwi. Pierwsze badanie alkomatem badanie wykazało – 3,07‰, drugie - 2,99‰, a trzecie - 2,89‰ alkoholu etylowego we krwi. Zatem jest to czyn z art. 178a par. 1 k.k. - stwierdziła Anna Słama, prokurator Prokuratury Okręgowej w Katowicach delegowana do Wydziału Spraw Wewnętrznych Prokuratury Krajowej. Wydział ten wystąpił w kwietniu br. do Sądu Najwyższego z wnioskiem o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej prokuratora Prokuratury Okręgowej.
Czytaj artykuł w LEX: Dutka Paweł, Spowodowanie wypadku w komunikacji przez kierowcę pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości>
Badania wykazały nietrzeźwość
Sąd Najwyższy z udziałem sędziego Marka Motuka przypomniał, że do wydania uchwały zgodnej z zamierzeniem wnioskodawcy są niezbędne dowody – ocenione obiektywnie – na podstawie których można podejrzewać, że miało miejsce przestępstwo. Nie jest oczywiście wymagane przekonanie o winie, ale też nie wystarcza samo przypuszczenie, że było tak, jak we wniosku.
Nie każde uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa daje podstawę do uchylenia immunitetu, bo należy wykazać, że podejrzenie jest dostatecznie uzasadnione (por. uchwałę Sądu Najwyższego z dnia 8 maja 2007 r. sygn. akt SNO 21/07).
Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w postaci zeznań świadków, a także z protokołu oględzin miejsca zdarzenia, protokołu oględzin pojazdu, zapisu z monitoringu z nagrań kamer zainstalowanych na stacji paliw, wyników badań na zawartość alkoholu we krwi przeprowadzonego przez biegłych oraz dokumentacji dotyczącej tych badań – z dostatecznym prawdopodobieństwem wskazuje, że prokurator prowadził samochód, znajdując się w stanie nietrzeźwości. Zachodzi więc dostateczne uzasadnione podejrzenie popełnienia przez niego występku z art. 178a par 1 k.k.
Czytaj także pytanie w LEX: Na jakiej podstawie można wykonać badanie osoby zatrzymanej przez Policję, jeżeli zatrzymany odmawia poddania się badaniu i pobraniu krwi?
Stan nietrzeźwości
Jak zauważył sędzia Motuk, zgodnie z art. 45 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, zabrania się kierowania pojazdem, prowadzenia kolumny pieszych, jazdy wierzchem lub pędzenia zwierząt osobie w stanie nietrzeźwości, w stanie po użyciu alkoholu lub środka działającego podobnie do alkoholu.
Stan nietrzeźwości jest zaś zdefiniowany w art. 115 par. 16 k.k. i zachodzi wtedy, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm3 (litrze) wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z 28 grudnia 2018 r. w sprawie badań na zawartość alkoholu w organizmie przewiduje dwa sposoby badania stanu upojenia alkoholowego:
- badanie wydychanego powierza oraz
- badanie krwi.
W orzecznictwie dopuszcza się również ustalenie stanu nietrzeźwości w chwili czynu na podstawie wyników badania retrospektywnego bądź w wyniku swobodnej oceny innych źródeł dowodowych.
Przestępstwo to może zostać popełnione tylko umyślnie. Sprawca musi mieć zatem świadomość znajdowania się w stanie nietrzeźwości lub odurzenia, co nie oznacza, że musi znać poziom stężenia alkoholu we krwi, gdyż świadomość istnienia takiej okoliczności, czyli stanu nietrzeźwości, rozumiana być musi jako wynikająca z poziomu rozwoju psychicznego sprawcy zdolność rozpoznania określonego stanu własnej osoby.
Z okoliczności zaistniałych w sprawie wynika, że na obecnym etapie postępowania czyn prokuratora może zostać oceniony jako popełniony w warunkach winy umyślnej, w zamiarze bezpośrednim, przy czym nie można doszukać się okoliczności winę tę wyłączających.
Nie można też przyjąć, aby w realiach sprawy czyn ten cechował się znikomym społecznym stopniem społecznej szkodliwości.
Sędzia sprawozdawca podsumował: prokurator prowadził pojazd mechaniczny, będąc nietrzeźwym w stopniu znacznym, stwarzając tym samym potencjalne zagrożenie dla innych uczestników dróg. Niewątpliwie naruszono ważne dobro chronione prawem, jakim jest bezpieczeństwo w komunikacji.
W uchwale Sądu Najwyższego – Sądu Dyscyplinarnego z 16 maja 2018 r. sygn. akt SNO 18/18 trafnie zauważono, że sąd dyscyplinarny „poddaje analizie wniosek nie tylko pod kątem realizacji znamion przedmiotowych i podmiotowych zarzucanych czynów, ale także musi odnieść się do nich w optyce m.in. stopnia społecznej szkodliwości. Jednak biorąc pod uwagę specyfikę postępowania o zezwolenie na pociągnięcie do odpowiedzialności karnej, uznać należy, że znikomy stopień społecznej szkodliwości czynu musi jawić się, jako oczywisty na podstawie dostępnego materiału dowodowego”. W realiach niniejszej sprawy nie możne stwierdzić owej „oczywistości”.
Zezwolenie na pociągnięcie prokuratora do odpowiedzialności karnej nie oznacza jeszcze uznania go za winnego popełnienia przestępstwa. Od tego momentu prokurator będzie korzystać z prawa strony postępowania karnego, z całym dobrodziejstwem środków umożliwiających realizację prawa do obrony. Kwestia poniesienia przez niego odpowiedzialności karnej zostanie dopiero rozstrzygnięta w prawomocnym orzeczeniu sądu karnego.
Uchwała Izby Odpowiedzialności Zawodowej SN z 22 kwietnia 2025 r., sygnatura akt I ZI 26/25
Cena promocyjna: 84.55 zł
Cena regularna: 89 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 66.75 zł 
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
