Wnioskodawcą o postawienie przed sądem karnym i ukaranie prokurator jest adwokat. Zarzucił on prokurator okręgowej:
- przekroczenie uprawnień poprzez nakłanianie świadka do złożenia fałszywych zeznań,
- w czasie od 13 marca do 18 marca 2023 r. zapoznanie się z dowodami, które stanowiły tajemnicę adwokacką,
- przekroczenie uprawnień poprzez tworzenie fałszywych dowodów.
Spór co do dowodów
W czasie posiedzenia, które odbyło się przed Izbą Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego 14 października br., obrońca oskarżonej prokurator – prok. Agata Badura przekonywała, że zarzuty postawione we wniosku o ukaranie są ogólnikowe i blankietowe. Zarzut, iż prokurator nie przekazała dowodów znalezionych w czasie przeszukania kancelarii do sądu - natomiast niezasadny. Dowodami miały być fałszywe pieczątki lekarskie i dokumenty medyczne w postaci fałszywych zwolnień lekarskich, które stanowiły przedmiot przestępstwa.
– Nie doszło do naruszenia tajemnicy obrończej, gdyż prokurator musiała te przedmioty poddać oględzinom i zabezpieczyć, a w końcowym etapie postępowania i tak ulegają one przepadkowi – mówiła prok. Badura.
Czytaj też w LEX: Tajemnica obrończa i adwokacka oraz radcy prawnego >
Drugi obrońca, Artur Maludy, były szef prokuratury regionalnej w Szczecinie, twierdził, że nie ma dostatecznie udowodnionych argumentów na poparcie wniosku o ukaranie za przekroczenie uprawnień przez prokuratora. Nie doszło bowiem do powstania szkody, nie naruszono interesu publicznego ani prywatnego, więc art. 231 k.k. nie ma zastosowania. Postępowanie karne w sprawie popełnienia przestępstwa fałszerstwa toczy się nadal w prokuraturze w Łodzi i nie ma ostatecznego wyniku.
Czytaj: Tajemnica adwokacka jak obrończa – szansa na zmiany w kodeksie?>>
Ujawnienie danych klientów
Adwokat stawiający zarzuty odpowiedział, że do naruszenia tajemnicy obrończej doszło przez to, że prokurator zapoznała się z danymi klientów kancelarii umieszczonymi na trzech pieczątkach lekarskich i zaświadczeniach medycznych. Wnioskodawca przywołał art. 225 k.p.k., który stanowi, że jeżeli kierownik instytucji państwowej lub samorządowej albo też osoba, u której dokonano zatrzymania rzeczy lub u której przeprowadza się przeszukanie, oświadczy, że wydane lub znalezione przy przeszukaniu pismo lub inny dokument zawiera informacje niejawne lub wiadomości objęte tajemnicą zawodową lub inną tajemnicą prawnie chronioną albo ma charakter osobisty, organ przeprowadzający czynność przekazuje niezwłocznie pismo lub inny dokument bez jego odczytania prokuratorowi lub sądowi w opieczętowanym opakowaniu.
Ponadto, jeżeli obrońca lub inna osoba, od której żąda się wydania rzeczy lub u której dokonuje się przeszukania, oświadczy, że wydane lub znalezione w toku przeszukania pisma lub inne dokumenty obejmują okoliczności związane z wykonywaniem funkcji obrońcy, organ dokonujący czynności pozostawia te dokumenty wymienionej osobie bez zapoznawania się z ich treścią lub wyglądem (art. 225 par. 3 k.p.k.).
Czytaj też w LEX: Dane elektroniczne zebrane przez adwokata są poufne. Omówienie wyroku ETPC z dnia 3 grudnia 2019 r., 14704/12 (Kırdök i inni) >
Immunitet zachowany
Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego odmówiła uchylenia immunitetu prokuratorowi Bogusławie Z. Jak wskazał prezes Izby sędzia Wiesław Kozielewicz, nie ma podstaw, aby twierdzić, że prokurator, prowadząc postępowanie przygotowawcze, popełniła trzy wymienione czyny. Zwłaszcza nie ma podstaw, że prokurator chciała wytworzyć fałszywe dowody przeciwko adwokatowi. Z dowodów nie wynika, aby świadkowie byli przymuszani lub by sugerowano ich określone odpowiedzi, które w konsekwencji miałyby prowadzić do postawienia podejrzanego w gorszej sytuacji.
Sędzia Kozielewicz przypomniał, że adwokat, który wniósł subsydiarny akt oskarżenia, był podejrzanym w sprawie.
Zarzut popełnienia czynu z art. 231 k.k, który zawiera wiele nieostrych znaczeń, nie znajduje odzwierciedlenia w zgromadzonym materialne dowodowym.
Trybunał Konstytucyjny zajmował się tym przepisem i stwierdził konstytucyjność, powołując się na orzecznictwo SN. A uchwała 7 sędziów SN z 24 stycznia 2013 r., sygn. I KZP 24/12, wskazała, że występek z art. 231 par. 1 k.k. należy do kategorii przestępstw z konkretnego narażenia na niebezpieczeństwo, a więc materialnych, znamiennych skutkiem, którym jest wystąpienie niebezpieczeństwa powstania szkody w interesie publicznym lub prywatnym.
A zatem – jak podkreślił sędzia Kozielewicz – szkodę, która powstała, trzeba wykazać.
Zobacz też linię orzeczniczą w LEX: Charakter czynu zabronionego z art. 231 par. 1 i 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks karny >
Czytaj: Prokurator nie sięgnie już tak łatwo po tajemnicę zawodową>>
Nowa definicja podejrzanego wzmocni ochronę tajemnicy adwokackiej>>
Prof. Giezek: Tajemnica obrończa nie tylko po postawieniu zarzutów>>
Tajemnica obrończa – nie naruszona
Co do tajemnic, to w trakcie posiedzenia sądu i rozpoznawania zażalenia adwokata na czynności przeszukania, wskazano, że zabezpieczone pendrive-y i dokumenty zawierają tajemnicę adwokacką obrończą. Następnie Sąd Rejonowym Szczecin Prawobrzeże utrzymał w mocy postanowienie prokuratora. Stwierdzono, że zatrzymanie dokumentów mieści się w zakresie postępowania. Sąd, odnosząc się do zarzutu naruszenia tajemnicy obrończej, nie podważył prawidłowości postanowień. Oględzin dokonano 20 marca 2023 r., ostatecznie prokurator uznał te przedmioty za dowody rzeczowe służące do popełniania przestępstwa.
- Adwokat w zażaleniu do sądu nie nadmienił, że zatrzymane przedmioty stanowią tajemnicę adwokacką, dopiero w piśmie z 25 marca 2023 r. doręczonym prokuraturze regionalnej w Szczecinie wniósł o to, by nie zapoznawać się z treścią dokumentów i wniósł o ich zwrot – powiedział sędzia Kozielewicz. Podkreślił, że dopiero na posiedzeniu 27 czerwca 2023 zaznaczono, że zabezpieczone nośniki zawierają tajemnicę obrończą adwokacką.
Sędzia dodał, że w momencie złożenia pisma w marcu 2023 adwokat miał już postawione zarzuty w oparciu o oględziny tych nośników. W realiach tej sprawy trudno zatem - jego zdaniem - przyjąć, że doszło do intencjonalnego naruszenia przez prokuratora tajemnicy obrończej. Rzecz się działa poza trybem wskazanym w art. 225 k.k., bo nikt nie miał świadomości, że w dokumentach znajduje się tajemnica adwokacka.
Uchwała podlega zaskarżeniu.
Izba Odpowiedzialności Zawodowej Sądu Najwyższego, sygn. akt I ZI 43/25
Cena promocyjna: 89.1 zł
Cena regularna: 99 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 69.3 zł 
