W przedmiotowej sprawie spółka dokonała zakupu singapurskich kwalifikowanych papierów dłużnych. Emitent skorzystał jednak z opcji wcześniejszego wykupu obligacji. Spółka otrzymała odsetki za okres faktycznego korzystania z jej kapitału. Zasadnicze znaczenie w sprawie miało ustalenie charakteru prawnego powyższych kwot otrzymanych przez Spółkę. Czy są to kwoty otrzymane tytułem przedpłaconych odsetek i z tytułu wykupu przez emitenta obligacji czy też jak przyjął fiskus, stanowią swoistą rekompensatę za wcześniejszy wykup obligacji, stanowiącą zdyskontowaną wartość spodziewanych przyszłych dochodów z obligacji wypłaconą przez emitenta dłużnych papierów wartościowych ich posiadaczowi, nie mającą charakteru odsetek.

Spółka zarzuciła polskiemu fiskusowi, że definiując odsetki oparł się na wybiórczej i nieadekwatnej w sprawie analizie komentarza do Konwencji Modelowej OECD, że wyłącznie kwota zapłacona przez emitenta subskrybentowi obligacji przewyższająca kwotę zaangażowanego przez subskrybenta kapitału może stanowić odsetki.

Zdaniem WSA w Krakowie uwagi spółki są istotne, bowiem organ podatkowy dokonując analizy Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Singapuru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzona w Singapurze dnia 23 kwietnia 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 38, poz. 139), ograniczył się do stwierdzenia, że przywołany art. 11 ust. 5 UPO jest tożsamy z brzmieniem odsetek zawartym w art. 11 ust. 3 Modelowej Konwencji OECD i w dalszej części rozważań koncentrował się już tylko na pojęciu "odsetek" opierając się w tym zakresie jedynie na Konwencji Modelowej OECD. Organ podatkowy podejmując rozstrzygnięcie, odwołał się zarówno do Konwencji jak i do komentarza do niej, ale jednocześnie nie sprawdził, czy Konwencja Modelowa w ogóle stanowiła podstawę negocjacji między stronami i czy można było w tej sytuacji powoływać się na tę Konwencję. Co więcej w uzasadnieniu decyzji, zawarł stwierdzenie, że "jeżeli jednak Konwencja Modelowa OECD była podstawą negocjacji to stanowi ona kontekst i może być brana pod uwagę przy interpretacji", zatem sam organ nie dysponował jednoznaczną wiedzą na ten temat.

Zdaniem sądu dokonując wykładni postanowień umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, można co do zasady posługiwać się Konwencją Modelową OECD w sprawie podatków od dochodu i majątku i komentarzem do niej, jednak wynikające z nich wytyczne nie mogą prowadzić do korygowania, a także rozszerzającej wykładni norm zawartych w samych ratyfikowanych umowach, w szczególności jeżeli ma to wpływ na kształtowanie obowiązków publicznoprawnych adresata takiej normy. Zwrócić też wypada uwagę, że poszczególne państwa mogą w zawieranych umowach przyjąć rozwiązania odmienne niż w Konwencji Modelowej.

Wyrok WSA w Krakowie z 19 lutego 2013 r. I SA/Kr 1698/12, LEX nr 1277894