Wnioskodawca wniósł o udzielenie mu informacji publicznej w zakresie m.in. zaległości podatkowych spółki oraz wyjaśnienie różnych przepisów prawa. Naczelnik Urzędu Skarbowego udzielił mu odpowiedzi na część pytań. Co do pozostałej części, dotyczącej zadłużenia i okresów zobowiązań podatkowych spółki, organ odmówił udostępnienia informacji publicznej. 

Organ wyjaśnił, że wnioskowane dane stanowią informację publiczną. Nie było jednak podstaw do ich udostępnienia, skoro są one objęte tajemnicą skarbową. Naczelnik urzędu skarbowego wyjaśnił, że informacji dotyczących konkretnie oznaczonego podmiotu w zakresie wysokości zaległości, okresów czy prowadzonego postępowania egzekucyjnego nie można uznać za informacje o charakterze ogólnym.

Odwołanie wnioskodawcy

Wnioskodawca złożył odwołanie od decyzji. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego. Organ odwoławczy wskazał, że wnioskodawca nie jest uprawniony do reprezentowania spółki. Nie było więc podstaw do zmiany wydanej decyzji. 
Wnioskodawca wniósł następnie skargę do WSA. Podniósł, że jest wspólnikiem spółki. Jest więc stroną toczących się postępowań podatkowych. Skarżący domagał się uchylenia zaskarżonej decyzji lub stwierdzenie jej niezgodności z prawem.

Rozstrzygnięcie WSA

WSA uznał skargę za niezasadną i ją oddalił. Sąd administracyjny wskazał, że prawo dostępu do informacji publicznej obejmuje prawo do zaznajomienia się ze wszystkimi informacjami mającymi charakter publiczny. Zasadą powinno być udostępnianie przez organy żądanych informacji w trybie ustawy o dostępie do informacji publicznej (u.d.i.p.).Jednak udostępnianie informacji publicznych jest ograniczone - co wynika z art. 5 u.d.i.p.

Istota sporu

WSA zauważył, że spornym było to, czy ze względu na zasadę ochrony tajemnicy skarbowej organy słusznie odmówiły udzielenia wnioskodawcy udostępnienia informacji publicznej. Na podstawie art. 293 § 1 Ordynacji podatkowej, indywidualne dane zawarte w deklaracji oraz innych dokumentach składanych przez podatników, płatników lub inkasentów objęte są tajemnicą skarbową. Przepis ten stosuje się również do danych zawartych w dokumentacji rachunkowej organu podatkowego. Powyższe wynika z treści art. 293 § 2 pkt 4 O.p.

WSA przypomniał, że w trybie u.d.i.p. mogą być udzielane jedynie informacje zbiorcze o podatnikach. Nie jest możliwe udzielanie informacji indywidualnych. Takie zapatrywanie przedstawił NSA w wyroku z 2 lutego 2005 r. w sprawie OSK 1060/04 (LEX nr 549582).

Konkretne dane

Wymagało podkreślenia, że wnioskodawca domagał się przedstawienia danych o zaległościach podatkowych spółki. Jednocześnie autor wniosku zwracał uwagę, iż zaległości podatkowe spółki miały wygasnąć z uwagi na upływ pięcioletniego terminu przedawnienia. WSA wskazał, że żądane dane dotyczyły konkretnego podatnika. Nie było zaś intencją wnioskodawcy uzyskanie dostępu do zbiorczych danych o podatnikach. Słusznie więc organy obu instancji uznały złożony wniosek za niezasadny. Na podstawie art. 5 u.d.i.p. oraz art. 293 Ordynacji podatkowej nie było bowiem podstaw do uwzględnienia wniosku. 

WSA zwrócił też uwagę, że wnioskodawca nie był uprawniony do reprezentowania spółki. Ta została bowiem rozwiązana na mocy orzeczenia sądu. Powyższe wynikało z załączonego do akt administracyjnych wydruku z KRS. W rubryce organ uprawniony do reprezentacji brak było zaś wpisów. 
Tym samym, skarga była bezpodstawna - uznał WSA. 

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach z 8 marca 2018 r., II SA/Ke 60/18, LEX nr 2464828

LEX Biblioteka Podatkowa >>