W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwróciła się właścicielka rzecznej infrastruktury portowej. W skład tej infrastruktury wchodzą działka, na której znajduje się hamownia silników, plac składowy wraz z ogrodzeniem, bocznica kolejowa, utwardzone nabrzeże, oświetlenie nabrzeża, drogi wewnętrzne komunikujące nabrzeże, ogrodzenie, oraz trafostacja zasilająca cały port w energię elektryczną. Zdaniem obecnej właścicielki poprzedni właściciel korzystał ze zwolnienia przedmiotowego w zakresie podatków lokalnych.

Zdaniem właścicielki jej także przysługuje całkowite zwolnienie od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 i 2a u.p.o.l., ze względu na charakter gruntów, urządzeń oraz budowli.

Fiskus miał inne zdanie. Uznał mianowicie, że będąca przedmiotem sporu infrastruktura oraz zajęte pod nią grunty nie stanowią infrastruktury portowej zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich w rozumieniu ustawy z 1996 r. o portach i przystaniach morskich (u.p.p.m.). Ze względu na swoje położenie geograficzne nie korzystają ze zwolnienia przedmiotowego w podatku od nieruchomości.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Sąd kasacyjny, tak jak i fiskus, był zdania, że infrastruktura portowa portu rzecznego nie podlega zwolnieniu od podatku od nieruchomości na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. Sąd podkreślił, że ustawodawca nie zdefiniował na potrzeby ustawy podatkowej użytych w tym przepisie wyrażeń "budowle infrastruktury portowej". Wyrażenie "infrastruktura portowa" zostało za to zdefiniowane w ustawie z 1996 r. o portach i przystaniach morskich, czyli dotyczy wyłącznie portów i przystani morskich. Zdaniem sądu nie ma przy tym znaczenia to, że ustawodawca w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. nie zawarł wprost odesłania do tej definicji. Pogląd, że użyte w u.p.o.l. pojęcie infrastruktury portowej należy interpretować zgodnie z jego znaczeniem wynikającym z definicji legalnej zawartej w u.p.p.m. jest przyjęty w orzecznictwie sądów administracyjnych. Identyczne stanowisko zajął WSA w Gliwicach w opisywanym przez nas w ubiegłym roku orzeczeniu z 6 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 94/13, LEX nr 1357064.

Ale zdaniem NSA, także wykładnia językowa, oparta na regułach interpunkcji i składni, obowiązujących w języku polskim, potwierdza, że użyte w art. 7 ust. 1 pkt 2 u.p.o.l. wyrażenie "budowle infrastruktury portowej" dotyczy tylko budowli portów morskich. W przepisie tym wyodrębniono budowle infrastruktury portowej i różne od nich budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani, ale w obu przypadkach wyłącznie o charakterze morskim, a nie wszystkich portów. Zdaniem sądu, gdyby ustawodawca chciał wprowadzić dwa rodzaje zwolnień, a mianowicie osobne dla budowli infrastruktury wszystkich rodzajów portów oraz osobnego dla budowli infrastruktury zapewniającej dostęp wyłącznie do portów i przystani morskich, to powinien to uczynić w dwóch różnych punktach art. 7 ust. 1 u.p.o.l. lub też w literach do pkt 2 zawierających osobne zwolnienia dla portów rzecznych i morskich.

Wyrok NSA z 23 lipca 2014 r., sygn. akt II FSK 1923/12

Zobacz też: Rzeczna infrastruktura portowa nie korzysta ze zwolnienia z podatku >>

Omówienie pochodzi z programu Vademecum Głównego Księgowego