Organ pierwszej instancji, w oparciu o dane wynikające z ewidencji gruntów i budynków, ustalił podatnikowi wysokość zobowiązania pieniężnego z tytułu podatku rolnego.
Dane z ewidencji były kluczowe dla organu
Wydana decyzja została utrzymana w mocy przez samorządowe kolegium odwoławcze. Organ uznał, że wbrew twierdzeniom podatnika, nieruchomość nie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku rolnym. Przepis ten stanowi, że grunty pod wałami przeciwpowodziowymi i grunty położone w międzywałach są zwolnione od podatku rolnego. W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia zwrócono uwagę, że podstawę wymiaru podatku stanowiły dane zawarte w ewidencji gruntów i budynków, z których wynikało, że działki składające się na nieruchomość podatnika zostały sklasyfikowane jako użytek rolny. Ponadto zgodnie z aktualnym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, nieruchomość była położona w terenie oznaczonym jako tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, dla której wydawane są warunki zabudowy. Nie zakończyło to sporu, ponieważ podatnik wniósł skargę.
Konieczne było postępowanie wyjaśniające
Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, który wskazał, że organ powinien objąć postępowaniem wyjaśniającym całokształt okoliczności związanych z usytuowaniem gruntów, tak aby możliwe było bezsporne ustalenie, czy są one objęte ustawowym zwolnieniem od podatku. W tym celu należało zwrócić się do instytucji związanych ustawowo z gospodarką wodną, które posiadają dane dotyczące istnienia na danym obszarze wałów przeciwpowodziowych oraz terenach położonych w obrębie międzywala. Zamiast tego, organy oparły się wyłącznie na informacjach wynikających z ewidencji gruntów i budynków, z których wynikał rolniczy charakter działek. Tymczasem w załączonym do skargi zaświadczeniu Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie wskazano, że jedna z działek znajduje się na obszarze szczególnego zagrożenia powodzią w międzywalu.
Proste odwołanie się do ewidencji nie było wystarczające
Sąd podkreślił, że postępowanie dowodowe nie zostało przeprowadzone w kierunku ustalenia, czy opodatkowana nieruchomość stanowi grunt położony pod wałami lub w międzywałach. Natomiast stanowisko organów, które sprowadzało się jedynie do prostego odwołania się do ewidencji gruntów i budynków było niepełne. Nie poczyniono bowiem jakichkolwiek ustaleń pozwalających na przyjęcie, że brak jest podstaw do odstąpienia od wiążącej mocy ewidencji. WSA zwrócił również uwagę, że informacje odnoszące się do położenia gruntów w międzywałach, nie są zawarte wprost w ewidencji gruntów i budynków, ponieważ takie grunty nie mają odrębnego oznaczenia wynikającego z przepisów rozporządzenia ministra rozwoju, pracy i technologii w sprawie ewidencji gruntów i budynków. Mając powyższe na uwadze, zaskarżona decyzja została uchylona.
Wyrok WSA w Gdańsku z 28 maja 2025 r., sygn. akt I SA/Gd 124/25, nieprawomocny
Cena promocyjna: 152.09 zł
Cena regularna: 169 zł
Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 126.75 zł
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.
