Komisja Europejska przedstawiła projekt wieloletnich ram finansowych na lata 2014-2020 i tym samym zainicjowała wielomiesięczny proces negocjacji nad sposobem finansowania polityk UE w perspektywie siedmiu lat. Najważniejsze kwestie do ustalenia to ogólna wysokość budżetu, przyszły kształt wspólnej polityki rolnej oraz polityki spójności, której Polska jest największym beneficjentem. Jednocześnie reformie ulec ma system finansowania budżetu UE oparty w głównej mierze na składkach państw członkowskich.
Obecnie ponad 80 proc. dochodów do budżetu UE pochodzi z wpłat przekazywanych bezpośrednio z budżetów narodowych państw członkowskich. Mowa tu przede wszystkim o składkach z tytułu dochodu narodowego brutto (DNB) i podatku od towarów i usług (VAT). Warto też zauważyć, że obecna składka VAT nie stanowi części dochodów pobranych z tego podatku przez państwa członkowskie, lecz jest obliczana na podstawie danych statystycznych zgodnie z metodologią UE. Ponadto elementem strony dochodowej są mechanizmy korekcyjne, przyznane wybranym państwom członkowskim (tj. Wielkiej Brytanii, Niemcom, Holandii, Szwecji i Austrii), które zmniejszają – kosztem innych państw członkowskich – wysokość wpłacanych przez te kraje składek.
Komisja Europejska, niezadowolona z obowiązującego systemu finansowania, opartego na płatnościach kontrybucyjnych z licznymi mechanizmami korekcyjnymi, zaproponowała państwom członkowskim dwa nowe źródła dochodów budżetowych, tj. podatek od transakcji finansowych oraz bezpośrednie przekazywanie do budżetu Unii części wpływów z VAT. Ponadto zapowiedziała usunięcie wszystkich istniejących mechanizmów korekcyjnych i zastąpienie ich czasowym zmniejszeniem składek dla państw, których obciążenia na rzecz budżetu UE są nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do zamożności.
Zadaniem polskiej prezydencji będzie analiza przedłożonych przez Komisję propozycji w zakresie zmian w systemie płatności składek członkowskich (prace będą prowadzone w ramach grupy roboczej ds. zasobów własnych UE). Jednakże kluczowe decyzje w tym w obszarze będą zapadały dopiero na końcowym etapie negocjacji nad wieloletnimi ramami finansowymi (w połączeniu ze stroną wydatkową jako element całościowego pakietu kompromisowego).
Obecnie ponad 80 proc. dochodów do budżetu UE pochodzi z wpłat przekazywanych bezpośrednio z budżetów narodowych państw członkowskich. Mowa tu przede wszystkim o składkach z tytułu dochodu narodowego brutto (DNB) i podatku od towarów i usług (VAT). Warto też zauważyć, że obecna składka VAT nie stanowi części dochodów pobranych z tego podatku przez państwa członkowskie, lecz jest obliczana na podstawie danych statystycznych zgodnie z metodologią UE. Ponadto elementem strony dochodowej są mechanizmy korekcyjne, przyznane wybranym państwom członkowskim (tj. Wielkiej Brytanii, Niemcom, Holandii, Szwecji i Austrii), które zmniejszają – kosztem innych państw członkowskich – wysokość wpłacanych przez te kraje składek.
Komisja Europejska, niezadowolona z obowiązującego systemu finansowania, opartego na płatnościach kontrybucyjnych z licznymi mechanizmami korekcyjnymi, zaproponowała państwom członkowskim dwa nowe źródła dochodów budżetowych, tj. podatek od transakcji finansowych oraz bezpośrednie przekazywanie do budżetu Unii części wpływów z VAT. Ponadto zapowiedziała usunięcie wszystkich istniejących mechanizmów korekcyjnych i zastąpienie ich czasowym zmniejszeniem składek dla państw, których obciążenia na rzecz budżetu UE są nieproporcjonalnie wysokie w stosunku do zamożności.
Zadaniem polskiej prezydencji będzie analiza przedłożonych przez Komisję propozycji w zakresie zmian w systemie płatności składek członkowskich (prace będą prowadzone w ramach grupy roboczej ds. zasobów własnych UE). Jednakże kluczowe decyzje w tym w obszarze będą zapadały dopiero na końcowym etapie negocjacji nad wieloletnimi ramami finansowymi (w połączeniu ze stroną wydatkową jako element całościowego pakietu kompromisowego).
