W przedmiotowej sprawie spółka zmierza do emisji akcji poprzez wejście na Giełdę Papierów Wartościowych. W związku z tym zadała fiskusowi pytanie czy wydatki dotyczące wejścia spółki na Giełdę Papierów Wartościowych i emisji akcji w szczególności koszty:

- związane z przygotowaniem prospektu emisyjnego,

- doradztwa prawnego i finansowego,

- administracyjne i prawne,

- ogłoszeń wymaganych przepisami prawa,

- tłumaczeń dokumentacji,

- promocji oferty publicznej,

- szkoleń w zakresie wiedzy o Giełdzie Papierów Wartościowych,

- związane z opłatami na rzecz biura maklerskiego i Komisji Papierów Wartościowych i Giełd,

- obsługi firmy konsultingowej wprowadzającej na Giełdę,

stanowią koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem spółki stanowią. Fiskus uznał jednak, że wymienione wydatki służą umożliwieniu spółce emisji akcji i notowania ich na rynku papierów wartościowych, a więc pozostają w bezpośrednim związku z przychodem otrzymanym na podwyższenie kapitału zakładowego. A skoro w myśl art. 12 ust. 4 pkt 4 ustawy o CIT przychód otrzymany na powiększenie kapitału zakładowego nie stanowi przychodu dla celów podatkowych, to koszty jego uzyskania, w przedmiotowej sprawie poniesione przez spółkę wydatki związane z wejściem na Giełdę Papierów Wartościowych i z emisją akcji, nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Spór dotyczył zatem możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych w związku z podniesieniem kapitału zakładowego.

NSA, do którego ostatecznie trafiła sprawa przywołał uchwałę składu siedmiu sędziów z 24 stycznia 2011 r., II FPS 6/10, LEX nr 686104, w której stwierdzono, że tylko wydatki związane z emisją nowych akcji, bez których nie jest możliwe podwyższenie przez spółkę akcyjną kapitału zakładowego, nie są kosztami uzyskania przychodów. A do tego rodzaju wydatków niewątpliwie należy zaliczyć opłaty notarialne, sądowe, podatek od czynności cywilnoprawnych, a w przypadku podwyższenia kapitału w drodze emisji akcji będących przedmiotem oferty publicznej, objętych prospektem emisyjnym, dodatkowe ponoszone w związku z tym opłaty giełdowe, koszty druku dokumentów akcyjnych, koszty sporządzania, drukowania oraz dystrybucji prospektu emisyjnego lub jego skróconej wersji oraz koszty oferowania papierów wartościowych. Pozostałe (pośrednie) koszty związane z podniesieniem kapitału zakładowego spółki, w tym zdeterminowane wyłącznie przesłankami gospodarczymi, a które odnieść można ogólnie do źródła przychodów podatnika, należy oceniać przez pryzmat treści art. 15 ust. 1 ustawy o CIT.

Tym samym stanowisko fiskusa wedle którego wszelkich wydatków związanych z podniesieniem kapitału zakładowego spółki nie można zaliczać do kosztów uzyskania przychodów, pozostaje w kolizji z uchwałą, o której mowa. Zdaniem NSA fiskus powinien był ustalić, które z wydatków poniesionych przez spółkę, w związku z podniesieniem kapitału zakładowego, należy uznać za konieczne i to z prawnego punktu widzenia. Należało więc dokonać rozdziału wydatków na te, bez których poniesienia nie jest możliwe podniesienie kapitału zakładowego, od innych. Takich rozważań jednak fiskus w wydanej interpretacji indywidualnej nie przeprowadził.

Wyrok NSA z 9 kwietnia 2013 r., II FSK 1726/11