Dotyczy to w szczególności kosztów udostępnienia menedżerom składników majątku oraz ponoszenie przez firmę jakichkolwiek innych kosztów związanych z wykonaniem kontraktu menedżerskiego. NSA uznał, że skoro przychodem są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika pieniądze oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń to koszty, jakie spółka ponosi w związku z eksploatacją środków majątkowych udostępnionych zleceniobiorcom stanowią dla nich przychody podlegające opodatkowaniu. Sąd nie podzielił stanowiska spółki, że udostępnienie przez nią składników majątkowych, w celu wykonania usługi na jej rzecz nie prowadziło w jakimkolwiek sensie do wzbogacenia menedżerów, a tym samym nie stanowiło dla nich przychodu.
Zdaniem ekepsrtów Lewiatana, rozstrzygnięcie NSA może pośrednio odnosić się również do powszechnie stosowanych umów o dzieło i umów zlecenia, gdzie zleceniobiorca zobowiązuje się do wykonania na rzecz zlecającego dzieła lub czynności, często korzystając ze składników majątku zleceniodawcy, a nawet do pracowników. Definicja przychodów uzyskiwanych przez osoby wykonujące działalność osobiście i pracowników jest bowiem wspólna. Są to otrzymane lub postawione do dyspozycji środki pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń.
- Sąd w przedmiotowym wyroku, dodajmy nie pierwszy raz (wyrok NSA z 27 listopada 2007 r. i WSA w Białymstoku z 22 grudnia 2010 r.) wydając orzeczenie utrzymał argumentację, że kryterium „postawienie do dyspozycji", o którym mowa w spornie interpretowanym przepisie art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest spełnione również w sytuacji zapewnienia osobom świadczącym usługi w zakresie zarządzania, środków technicznych niezbędnych do świadczenia tych usług, ponieważ odpowiada to pracy menedżera, wykonywanej na podstawie zawartej umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem. Spółka natomiast podnosiła, że ta wykładnia narusza sens frazy „otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika", która oznacza tyle, co „dokonane na rzecz - powodujące korzyść podatnika". W rozpatrywanej sprawie ww. współdziałanie nie prowadziło w jakimkolwiek sensie do wzbogacenia usługodawców - czytamy w opinii.
Zdaniem jej autorów, odrzucenie takiego rozumienia spornego przepisu prowadzi do sytuacji, w której osoby osiągające przychody wymienione w art. 13 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzyskują dodatkowy przychód w sytuacji, gdy zleceniodawca udostępnia im narzędzia służące wykonaniu zlecenia. Wysokość takiego przychodu odpowiadać powinna wartości rynkowej, jaką zleceniobiorca musiałby zapłacić za nabycie takich narzędzi. - Obrazowym przykładem nietrafności takiego rozumowania jest zatrudnienie osoby odpowiedzialnej za utrzymywanie czystości w przedsiębiorstwie na podstawie umowy zlecenia. Zgodnie z interpretacją sądu, jeżeli osoba taka nie zapłaci zleceniodawcy, np. za sprzęt służący do odśnieżania śniegu (łopata lub mechaniczne urządzenie odśnieżające) to uzyska ona dodatkowy przychód w wysokości wartości rynkowej wynajmu takiego sprzętu - czytamy w opracowaniu.
Jego autorzy podkreślają, że powracający problem z opodatkowaniem świadczeń, czy to na rzecz menedżerów, czy pracowników pokazuje jakie pole do nadinterpretacji zawiera w sobie aktualna definicja przychodu w ustawie.
- Przychodu nie może rodzić każde zdarzenie, a jedynie takie, które faktycznie generuje korzyść materialną po stronie odbiorcy - czytamy w konkluzji opnii PKPP Lewiatan.
Czytaj także:
Wydatki związane z eksploatacją samochodu spółki mogą być przychodem menadżera