Sprawa, która trafiła na wokandę NSA dotyczyła nadpłaty w podatku od nieruchomości. Pojawił się w niej też ciekawy wątek dotyczący pełnomocnictwa radcy prawnego. Prezydent miasta pozostawił bez rozpatrzenia wniosek o zwrot nadpłaty z tytułu podatku od nieruchomości. Chodziło o to, że spółka złożyła wniosek 28 grudnia 2018 r. o zwrot nadpłaty, przekładając wraz z wnioskiem korektę deklaracji na podatek od nieruchomości za rok 2013 (DN-1). Ten wniosek został podpisany przez radcę prawnego. Do wniosku nie został dołączony dokument potwierdzający ustanowienie pełnomocnictwa dla radcy prawnego, załączono jedynie druk pełnomocnictwa do podpisywania deklaracji składanej w postaci papierowej.

W związku z tym prezydent wezwał spółkę działającą za pośrednictwem pełnomocnika w trybie art. 169 par. 1 ordynacji podatkowej do usunięcia braków tego wniosku poprzez doręczenie pełnomocnictwa. Radca prawny przesłał 7 lutego 2019 r.  kserokopię pełnomocnictwa szczególnego do reprezentowania spółki w postępowaniu podatkowym w sprawie nadpłaty w podatku od nieruchomości. Prezydentowi miasta to nie wystarczyło. Zdaniem organów, pełnomocnictwo to nie uprawniało radcy prawnego do reprezentowania skarżącej spółki w przedmiocie nadpłaty podatku od nieruchomości.

Czytaj w LEX: Braki pism w postępowaniu podatkowym >

Zdaniem organu I instancji, potwierdzeniem zawiadomienia prezydenta o ustanowieniu pełnomocnictwa dla radcy prawnego jest UPP - Urzędowe Poświadczenie Przedłożenia, Identyfikator Poświadczenia. Stosownie zaś do art. 138i par. 2 ordynacji podatkowej ustawodawca przyjął w odniesieniu do pełnomocnictwa szczególnego, że jego ustanowienie, a także zmiana zakresu, odwołanie lub wypowiedzenie wywierają skutek od dnia zawiadomienia o tym organu podatkowego.

Zobacz procedurę w LEX: Zakres obowiązków wynikających z pełnomocnictwa >

Z powyższego, zdaniem organu wynika, że w grudniu 2018 r. radca prawny nie miał umocowania do reprezentowania w organie podatkowym spółki w postępowaniu podatkowym w sprawie zwrotu nadpłaty w podatku od nieruchomości.

 

WSA: Pełnomocnictwo skuteczne od daty zawiadomienia organu

Wyrokiem z 18 lutego 2020 r. WSA w Krakowie oddalił skargę spółki na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego (I SA/Kr 17/20).

Stwierdził, że w sprawie istotna kwestią jest moment, w którym pełnomocnictwo szczególne wywiera skutek prawny. Stosownie bowiem do art. 138i par. 2 ordynacji podatkowej ustanowienie pełnomocnictwa szczególnego wywiera skutek od dnia zawiadomienia organu podatkowego.

Zdaniem sądu, w sprawie nie budzi wątpliwości, że powyższe pełnomocnictwo szczególne zostało otrzymane przez organ I instancji w lutym 2019 r. Organ został zatem zawiadomiony o ustanowieniu przez spółkę radcy prawnego jako pełnomocnika w lutym 2019 r.

Zdaniem WSA, dopiero od tego dnia pełnomocnictwo jest skuteczne. Sąd uznał, że mimo prawidłowego wezwania organu I instancji radca prawny nie wykazał uprawnień do reprezentowania spółki w przedmiotowej sprawie.

W zakresie pełnomocnictwa ogólnego należy stwierdzić, że nie może ono być uznane za skuteczne, jak bowiem wynika z zapisów w Centralnym Rejestrze Pełnomocnictw Ogólnych, radca prawny został ustanowiony pełnomocnikiem ogólnym skarżącej spółki od dnia 1 stycznia 2019r., a zatem występując w imieniu spółki z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku od nieruchomości w grudniu 2018 r. nie mógł być umocowany do reprezentowania spółki na podstawie pełnomocnictwa ogólnego.

  

Pełnomocnictwo szczególne usuwa brak formalny

Rozpatrujący sprawę 28 lutego br. NSA podzielił w części zdanie skarżącej spółki i uchylił zaskarżony wyrok oraz przekazał sprawę WSA do ponownego rozpoznania (sygn. akt III FSK 2983/21).

- NSA podzielił stanowisko skarżącej, że w warunkach rozpoznanej sprawy złożenie pełnomocnictwa szczególnego w wyznaczonym przez organ terminie skutkuje usunięciem braku formalnego i uprawnia tym samym pełnomocnika do reprezentowania spółki w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2013 r. – uzasadnia sędzia sprawozdawca NSA.

Czytaj w LEX:
Pełnomocnictwo ogólne - poradnik na przykładach >
Pełnomocnictwo szczególne - poradnik na przykładach >

NSA wskazał, że skoro ustawodawca przewidział w art. 169 par. 1 ordynacji podatkowej możliwość usunięcia braku formalnego ze skutkiem wstecznym bo taki brak zawsze dotyczy czynności wadliwie wykonanej wcześniej to niedopuszczalne jest stanowisko, że inny przepis prawa regulację te niweczy.

 

Nowość
Nowość

Małgorzata Niezgódka-Medek, Marek Szubiakowski

Sprawdź  

- Nie można wykluczać działania art. 169 par. 1 regulacją z artykułu 138i par. 2 jak to uczynił sąd niższej instancji. Ten ostatnio wymieniony przepis należy interpretować z uwzględnieniem postanowienia art. 169 par. 1. Zatem jeśli tak jak w niniejszej sprawie podpisany pod wnioskiem radca prawny doręczył pełnomocnictwo w ramach procedury uzupełnienia braku formalnego to znaczy, że organ  o istnieniu pełnomocnictwa został powiadomiony z dniem, w którym pełnomocnictwo wpłynęło do organu ale w takiej sytuacji pełnomocnictwo to zaświadcza o wniesieniu wniosku przez osobę uprawnioną – uzasadnia sędzia sprawozdawca.

Zdaniem NSA, przyjąć należy, że art. 138i par. 2 normuje kwestie pełnomocnictwa przedkładanego w innym trybie niż tryb przewidziany w art. 169 par. 1 ordynacji podatkowej.

Zobacz również: Wykorzystywanie dowodów z innych postępowań podatkowych coraz większym problemem >>

- NSA nie podziela natomiast stanowiska spółki skarżącej, że jeżeli osoba podająca się za profesjonalnego pełnomocnika nie usunie braku formalnego to organ powinien wystosować wezwanie o usunięcie braku do potencjalnego mocodawcy. W art. 161 par. 1 wyraźnie został wskazany podmiot, który ma wezwać organ do usunięcia braku formalnego. Jest nim wnoszący podanie. W niniejszej sprawie podanie zostało podpisane przez radcę prawnego zatem to on był wnoszącym podanie i prawidłowo postąpił organ wzywając go do usunięcia braku formalnego – uzasadnia sędzia sprawozdawca NSA.

Czytaj w LEX: Pełnomocnictwo do kontroli podatkowej na przykładach >