Tak wynika z wyroku WSA w Gdańsku z 27 stycznia 2015 r. W przedmiotowej sprawie do fiskusa zwrócił się marynarz z wnioskiem o ograniczenie poboru zaliczek na PIT za 2014 r. w pełnym zakresie. Marynarz złożył wniosek 31 stycznia 2014 r.

Marynarz wskazał, że w 2014 r. będzie wykonywał pracę najemną na pokładzie statków na rzecz norweskiego armatora. Zdaniem marynarza w związku ze zmianą postanowień umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Norwegią jest zobowiązany uiszczać zaliczki na PIT w Polsce, jednakże wraz ze złożeniem zeznania za 2014 r. na mocy art. 27g ustawy o PIT jest on uprawniony do skorzystania z tzw. ulgi abolicyjnej. Przewidywany z tego tytułu w 2014 r. dochód wyniesie około 180 tys. zł, zaś przewidywana zaliczka na podatek dochodowy wyniesie około 32 tys. zł.

Podatnik podkreślił, że nie zamierza osiągać na terytorium Polski żadnego innego dochodu zarówno z pracy na statku, jak i z innych źródeł, natomiast w oparciu o możliwość skorzystania z tzw. ulgi abolicyjnej zwrot podatku będzie tożsamy z kwotą wpłaconą tytułem zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Marynarz uważa, że zaliczki obliczone wg zasad określonych w art. 44 ustawy o PIT byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od przewidywanego na dany rok dochodu.

Fiskus odmówił jednak ograniczenia poboru zaliczek. Jego zdaniem rozpoznając złożony wniosek należało zbadać przede wszystkim, czy w stosunku do podatnika należy stosować zapisy umowy polsko-norweskiej o unikaniu podwójnego opodatkowania, a w przypadku udzielenia na powyższe pytania odpowiedzi twierdzącej należało zbadać, czy zachodzą przesłanki do ograniczenia wysokości zaliczek na podatek.

Zdaniem fiskusa warunkiem ograniczenia wysokości zaliczek na podatek jest łączne spełnienie następujących przesłanek zawartych w treści art. 14 ust. 3 umowy polsko-norweskiej:

- wykonywanie pracy najemnej na statku morskim,

- na pokładzie statku morskiego w transporcie międzynarodowym,

- na pokładzie statku morskiego eksploatowanego w transporcie międzynarodowym przez przedsiębiorstwo norweskie.

Fiskus uznał, że uprawdopodobnione zostały dwie spośród trzech przesłanek wskazanych w tym przepisie, tj. wykonywanie przez skarżącego pracy najemnej na statku morskim oraz eksploatacja tego statku przez przedsiębiorstwo norweskie. Natomiast przesłanka wykonywania przez skarżącego pracy w transporcie międzynarodowym nie została przez niego uprawdopodobniona.

Decyzję o odmowie naczelnik urzędu skarbowego wydał 16 maja 2014 roku, a Dyrektor Izby Skarbowej decyzję utrzymującą w mocy wydał 9 października 2014 r.

Sprawa trafiła do WSA w Gdańsku. Zdaniem sądu decyzje fiskusa narusza prawo z kilku powodów. Sąd wskazał tu m. in. naruszenie art. 187 § 1, art. 188 i art. 191 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 22 § 2a tej ustawy, co wynika z nałożenia przez fiskusa na podatnika wymogów związanych z udowodnieniem, a nie jedynie uprawdopodobnieniem niewspółmierności zaliczek na podatek w stosunku do podatku należnego od dochodu przewidzianego za dany rok. Organy prowadziły drobiazgowe postępowanie dowodowe rozpoznając wniosek ze stycznia 2014 r. przez okres ponad 9 miesięcy. Wniosek o ograniczenie poboru zaliczek dotyczy obowiązków podatkowych ciążących na podatniku od początku roku, zatem zasada szybkości postępowania wyrażona w art. 125 § 1 Ordynacji podatkowej powinna być rygorystycznie przestrzegana.

Wyrok WSA w Gdańsku z 27 stycznia 2015 r., sygn. akt I SA/Gd 1497/14

Omówienie pochodzi z programu Lex Administracja Skarbowa