Odpowiedź:

1. Do obliczenia zaliczki na podatek w trakcie roku podatkowego jako podstawę opodatkowania należy przyjąć wyłącznie ten dochód, który wynika ze sprzedaży produktów innych niż produkty rolne.
2. Strata na zbyciu produktów rolnych przez grupę producentów rolnych nie jest stratą podatkową w rozumieniu przepisów podatkowych. W konsekwencji nie kompensuje się jej z dochodami z innej działalności, nie uwzględnia się w zeznaniu rocznym CIT-8 oraz nie odlicza przez 5 następnych lat.

Uzasadnienie:

Grupa producentów rolnych jako podmiot posiadający osobowość prawną w rozumieniu art. art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. o grupach producentów rolnych i ich związkach oraz o zmianie innych ustaw (Dz. U. Nr 88, poz. 983, z późn. zm.), jest odrębnym podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Zasadnicza część przychodów uzyskiwanych przez grupy producentów rolnych korzysta ze zwolnienia podatkowego na mocy art. 17 ust. 1 pkt 49 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 851 z późn. zm.) – dalej u.p.d.o.p,. Zwolnienie dotyczy dochodów pochodzących ze sprzedaży produktów lub grup produktów, dla których grupa została utworzona, wyprodukowanych w gospodarstwach jej członków – w części wydatkowanej na rzecz członków tej grupy w roku podatkowym lub roku po nim następującym.
Aby odpowiedzieć na przedstawione pytanie należy zwrócić uwagę, iż zgodnie z ogólną regułą wyrażoną w art. 7 ust. 4 u.p.d.o.p. przy ustalaniu straty podatkowej nie uwzględnia się przychodów i kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 7 ust. 3 u.p.d.o.p. Z kolei z art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 u.p.d.o.p. wynika, że przy ustalaniu dochodu do opodatkowania nie uwzględnia się kosztów uzyskania takich przychodów, które są zwolnione z podatku.
Z powyższego wynika zatem, że poniesione przez grupę producentów rolnych koszty związane z działalnością, która generuje przychody zwolnione z podatku na mocy art. 17 ust. 1 pkt 49 u.p.d.o.p. nie są kosztami uzyskania przychodów, a w konsekwencji kosztów tych nie uwzględnia się przy obliczaniu straty podatkowej (podobnie jak nie uwzględnia się przychodów zwolnionych). Potwierdzają to interpretacje podatkowe, np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 9 marca 2013 r. (znak: ILPB3/423-525/12-2/EK).
Do obliczenia wysokości bieżącej zaliczki należy wiec przyjąć wyłącznie te przychody i koszty (a więc i dochód), które wynikają ze sprzedaży produktów innych niż produkty rolne objęte zwolnieniem podatkowym.
Jeżeli również w skali całego roku podatkowego grupa zanotuje stratę na działalności określonej w art. 17 ust. 1 pkt 49 u.p.d.o.p., to tej straty nie będzie można skompensować z dochodami z pozostałej działalności. Stoi temu na przeszkodzie wspomniany wcześniej art. 7 ust. 4 u.p.d.o.p. W konsekwencji strata, o której mowa nie będzie podlegała rozliczeniu w okresie 5 lat jak „zwykła” strata podatkowa (tj. strata wynikająca z działalności innej niż zwolniona z podatku).
W rozliczeniu za rok podatkowy, w którym podatnik rozpozna stratę na działalności zwolnionej z podatku, w mojej ocenie w CIT-8/O w poz. 27 przeznaczonej na wpisanie kwoty dochodu zwolnionego z art. 17 ust. 1 pkt 49 u.p.d.o.p. nie należy wpisywać nic (w konsekwencji pusta powinna pozostać także poz. 46 zeznania CIT-8). Ewentualnie jeśli podatnik zdecyduje się wpisać tam informacyjnie kwotę ujemną to przy sporządzeniu CIT-8/O za lata następne nie należy kompensować wyniku na tej działalności o „stratę” z bieżącego roku (tj. gdy grupa uzyska za rok 2016 dochód z działalności objętej zwolnieniem to ten dochód w całości powinien być wpisany w poz. 27 CIT-8/O bez pomniejszenia jej o stratę za rok 2015, jeśli zaś stratę – to nie powinna wpisywać tam nic, ewentualnie wpisać informacyjnie kwotę ujemną będącą odzwierciedleniem straty za rok 2016 a nie zsumowane straty za rok 2015).

Mariusz Pogoński

Odpowiedzi udzielono 17.05.2016 r.