Odpowiedź:
Wykazywanie kosztów transportu sprzedawanych towarów, jako odrębnej pozycji jest postępowaniem nieprawidłowym, chociaż w praktyce dominującym wśród podatników obciążających nabywców towarów kosztami transportu (i najczęściej akceptowanym przez organy podatkowe). 

Uzasadnienie:
Z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) – dalej u.p.t.u., wynika, że podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Jak jednocześnie stanowi art. 29a ust. 6 pkt 2 u.p.t.u., podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W świetle tych przepisów podstawę opodatkowania w przypadku dostaw wysyłkowych towarów stanowi ich cena powiększona o wszelkie kwoty, którymi dodatkowo obciążany jest nabywca, np. koszty wysyłki towarów pocztą, kurierem czy własnym transportem. Potwierdzają to organy podatkowe w udzielanych wyjaśnieniach. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 13 listopada 2014 r. (IBPP1/443-833/14/AW), „koszty dostawy towarów w tym koszty pomocnicze (kurierskie i pocztowe) stanowią część składową ceny towaru, co za tym idzie stanowią część podstawy opodatkowania podatkiem VAT wg takiej stawki jakiej podlega opodatkowaniu dostawa danego towaru”.
W świetle powyższego wykazywanie kosztów transportu sprzedawanych towarów jako odrębnej pozycji jest postępowaniem nieprawidłowym (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 grudnia 2013 r.  - ILPP2/443-932/13-3/AD czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 23 kwietnia 2014 r. – ITPP3/443-67/14/MD), chociaż w praktyce dominującym wśród podatników obciążających nabywców towarów kosztami transportu (i najczęściej akceptowanym przez organy podatkowe – zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 24 czerwca 2010 r. - IPPP2/443-254/10-4/AO, interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 marca 2014 r. - IPPP1/443-188/14-2/AW czy interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 24 kwietnia 2014 r. - ILPP2/443-85/14-2/AD).
Dodać należy, że wyjątek od wskazanej powyżej zasady ma miejsce w przypadkach, gdy sprzedawca nie jest odpowiedzialny za transport towarów (np. dostawa towarów zawarta jest na warunkach Incoterms przewidujących, że za organizację i koszty transportu odpowiada odbiorca - EXW, FCA, FOB, FAS), a na życzenie klienta na podstawie dodatkowej umowy sprzedawca organizuje dodatkowo przesyłkę. W przypadkach takich uznaje się, że koszty transportu lub wysyłki towarów nie powiększają podstawy opodatkowania dostaw towarów, lecz stanowią wynagrodzenie z tytułu podlegającej odrębnemu opodatkowaniu usługi transportowej (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 5 grudnia 2013 r. - IPPP1/443-1035/13-2/MP). Z treści pytania nie wynika jednak, aby chodziło o tego typu sytuację.

Tomasz Krywan

Odpowiedzi udzielono 2.11.2015 r.