Za przychody należy uznać każdą formę przysporzenia majątkowego, zarówno formę pieniężną jak i niepieniężną, w tym także nieodpłatne świadczenia otrzymane przez podatnika. Pojęcie „nieodpłatnego lub częściowo odpłatnego świadczenia” oparte na gruncie przepisów prawa podatkowego ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Może bowiem obejmować wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Różnice kursowe
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
Zatem aby można było określone świadczenie zaliczyć do kategorii świadczeń nieodpłatnych stanowiących źródło przychodu podlegającego opodatkowaniu, musi dojść do stosunku prawnego, w wyniku którego jeden podmiot dokonuje określonego świadczenia, drugi natomiast to świadczenie otrzymuje nieodpłatnie, uzyskując w ten sposób korzyści. Wobec powyższego, stwierdzić należy, że podatnik nie uzyska przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1 - 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu nieodpłatnego przechowywania przez niego towarów dostarczonych przez kontrahenta na wydzielonej na ten cel powierzchni magazynowej.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 26 września 2012 r., IPTPB3/423-242/12-2/MF.
