Marek A. (dane zmienione) wystąpił o ustalenie prawa do zasiłku chorobowego za okres od 21 lutego do 5 marca 2024 r., od 8 marca 2024 r. do 21 marca 2024 r. i od 25 marca do 12 kwietnia 2024 r.
Organ odmówił prawa do zasiłku
Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego decyzją z 18 marca 2024 r. odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 21 lutego do 5 marca 2024 r., decyzją z 8 kwietnia 2024 r. za okres od 8 marca 2024 r. do 21 marca 2024 r. i decyzją z 26 kwietnia 2024 r. za okres od 25 marca do 12 kwietnia 2024 r. W uzasadnieniach wskazano, że poszczególne okresy niezdolności do pracy były krótsze niż 30 dni (odpowiednio 14 dni, 14 dni i 19 dni). Marek A. nie zgodził się z oceną organu i wniósł odwołanie. W piśmie wskazał, że choruje na nawracające bóle ostrogi piętowej i rwę kulszową. W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy podtrzymał swoje stanowisko.
Opinia biegłego potwierdzała niezdolność do pracy
Sprawą zajął się Sąd Rejonowy w Toruniu, który wskazał, że zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników (dalej: ustawa), zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek choroby jest niezdolny do pracy nieprzerwanie przez co najmniej 30 dni. Marek A. przedłożył zwolnienia lekarskie za okres od 8 marca 2024 r. do 21 marca 2024 r. i od 25 marca do 12 kwietnia 2024 r. Nie dysponował natomiast zwolnieniem lekarskim za okres od 22 do 24 marca 2024 r. Niemniej z pozyskanej w toku procesu opinii biegłego wynikało, że w tym czasie ubezpieczony był niezdolny do pracy. Oznacza to, że w okresie od 8 marca do 12 kwietnia 2024 r. Marek A. był nieprzerwanie niezdolny do pracy przez okres dłuższy niż wymagany przez art. 14 ust. 1 ustawy. Przepis ten nie uzależnia bowiem prawa do zasiłku od tego, czy trzydziestodniowa niezdolność do pracy została wykazana stosownym zwolnieniem lekarskim, tylko od tego, czy rzeczywiście utrzymywała się nieprzerwanie przez wymagany okres.
Czytaj w LEX: Odpowiednie stosowanie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa > >
Cena promocyjna: 53.1 zł
|Cena regularna: 59 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 44.25 zł
Decyzja organu rentowego została zmieniona
Sąd podkreślił, że należy odróżnić niezdolność do pracy od zaświadczenia lekarskiego, które ma ten stan dowodzić. Art. 14 ust. 1 ustawy posługuje się pojęciem "niezdolności do pracy” i nie używa sformułowania "orzeczona niezdolność do pracy" czy "niezdolność do pracy stwierdzona zaświadczeniem lekarskim". Oznacza to, że niezdolność do pracy w rozumieniu tego przepisu należy rozumieć jako obiektywnie istniejący stan uniemożliwiający podjęcie pracy z przyczyn zdrowotnych bez względu na to, czy został on stwierdzony zaświadczeniem lekarskim. Sąd rejonowy zwrócił uwagę, że fakt niezdolności do pracy może zostać wykazany innymi dowodami niż zaświadczenia lekarskie, np. opinią biegłego. Tym samym na gruncie niniejszej sprawy wystąpiła sytuacja, w której niezdolności do pracy ubezpieczonego trwała dłużej niż 30 dni. Mając powyższe na uwadze, sąd zmienił zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznano Markowi A. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 8 marca 2024 r. do 21 marca 2024 r. i od 25 marca do 12 kwietnia 2024 r. W pozostałym zakresie odwołanie zostało oddalone.
Wyrok SR w Toruniu z 9 stycznia 2025 r., sygn. akt IV U 162/24, nieprawomocny
Sprawdź w LEX: Niezdolność do pracy to kategoria prawna > >
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.