Starosta wydał decyzję w przedmiocie uznania Marka A. (dane zmienione) za osobę bezrobotną oraz przyznał mu prawo do zasiłku. Po jakimś czasie organ z urzędu wznowił postępowanie. Powodem było wpłynięcie druku ZUS ZLA, z którego wynikało, że na dzień rejestracji w urzędzie pracy, Marek A. był niezdolny do pracy. Mając powyższe na uwadze, organ pozbawił go statusu bezrobotnego.

 

Niezdolność do pracy wyklucza bezrobocie

Marek A. wniósł odwołanie, w którym wskazał, że został wprowadzony w błąd przez pracownika urzędu pracy. Wojewoda utrzymał jednak w mocy zaskarżoną decyzję. Organ wskazał, że rejestrując się w urzędzie pracy, Marek A. oświadczył, że jest zdolny i gotowy do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie. Otrzymał też wyraźne pouczenie odnośnie warunków posiadania statusu osoby bezrobotnej. Tymczasem z zaświadczenia lekarskiego, które wpłynęło do organu pierwszej instancji wynikało, że w dniu rejestracji Marek A. był niezdolny do podjęcia pracy. W ocenie wojewody, nie spełnił on więc przesłanki do posiadania statusu bezrobotnego. Rozstrzygnięcie organu drugiej instancji nie zakończyło sporu, ponieważ Marek A. postanowił wnieść skargę.

Czytaj także: Status bezrobotnego w urzędzie pracy nie dla osób w wieku powyżej 60 i 65 lat >>>

Sprawdź orzeczenia w LEX:

 

Sąd po stronie argumentów administracji

Sprawą zajął się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, który wskazał, że w świetle art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (dalej jako: ustawa), brak zdolności do podjęcia pracy oznacza niespełnienie podstawowego warunku posiadania statusu osoby bezrobotnej. Z akt sprawy bezspornie wynikało, że w dniu rejestracji w urzędzie pracy, Marek A. nie był zdolny do podjęcia zatrudnienia. Tymczasem status bezrobotnego może posiadać jedyne osoba zdolna i gotowa do podjęcia zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym w danym zawodzie lub służbie. Marek A. naruszył ten warunek, pomimo że został o nim wyraźnie pouczony. Tym samym powinien mieć świadomość, że nie spełniał warunku zdolności do podjęcia zatrudnienia, który jest konieczny do przyznania statusu osoby bezrobotnej.

Utrata statusu bezrobotnego - POBIERZ WZÓR >>

Wniosek o pozbawienie statusu bezrobotnego - POBIERZ WZÓR >>

Czytaj w LEX: Właściwość rzeczowa starosty powiatu i marszałka województwa w systemie koordynacji świadczeń z tytułu bezrobocia >>>

 


Wątpliwości nie przesądziły na korzyść strony

WSA podkreślił, że na podstawie art. 33 ust. 4 pkt 1 ustawy, starosta ma obowiązek pozbawić statusu bezrobotnego osobę, która nie spełnia warunków, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie ze zgromadzonym materiałem dowodowym, organ powziął informację o niezdolności Marka A. do pracy, gdy do urzędu wpłynął druk ZUS ZLA. Tym samym wznowienie postępowania w przedmiocie uznania za osobę bezrobotną i wydanie spornej decyzji było uzasadnione. Natomiast bez wpływu na sprawę była podnoszona przez Marka A. kwestia informowania pracownika urzędu pracy o przebywaniu na zwolnieniu lekarskim. Nie było bowiem możliwości, by zweryfikować prawdziwość tego twierdzenia. Ponadto nawet przy założeniu, że Marek A. przekazał taką informację, ale pracownik urzędu jej nie usłyszał lub umknęła ona jego uwadze, to nie zmienia to faktu, że istniała okoliczność stojąca na przeszkodzie do przyznania statusu bezrobotnego. Mając powyższe na uwadze, WSA oddalił skargę.

Wyrok WSA w Gliwicach z 23 sierpnia 2022 r., sygn. akt III SA/Gl 1809/21

Czytaj w LEX: Renta z tytułu niezdolności do pracy - KOMENTARZ PRAKTYCZNY >>>