Jeden z członków koła łowieckiego wystąpił do zarządu koła o udostępnienie mu między innymi kopii protokołu ostatniego walnego zgromadzenia, protokołu komisji skrutacyjnej z ostatniego walnego zgromadzenia oraz uchwał na nim podjętych.
Zarząd poinformował wnioskodawcę, że na podstawie statutu Polskiego Związku Łowieckiego członkowie koła mogą przeglądać protokoły walnego zgromadzenia, a uchwały i protokół komisji były odczytane podczas walnego zgromadzenia, w którym wnioskodawca uczestniczył.
Mężczyzna uznał, iż organ pozostaje w bezczynności i złożył skargę do sądu administracyjnego.
WSA wyjaśnił, iż na mocy uregulowań statutu Polskiego Związku Łowieckiego wnioskodawca ma pełny dostęp do żądanych informacji. Sąd uznał, że nie może on skutecznie domagać się dostępu do tych informacji w oparciu o ustawę o dostępie do informacji publicznej.
Innego zdania był NSA, który zajął się skargą kasacyjną.
Sąd zwrócił uwagę, iż przepisy podustawowe, a tym bardziej niemające waloru powszechnie obowiązującego regulacje wewnętrzne, nie mogą wykluczać czy ograniczać dostępu do informacji publicznej przysługującego każdemu w trybie i na zasadach określonych w ustawie o dostępie do informacji publicznej.
Czynić to mogą bowiem tylko przepisy konstytucyjne lub zgodne z nimi przepisy ustawowe.
Poznaj Linie Orzecznicze Lex >>>
Z tego, że skarżący kasacyjnie może domagać się udostępnienia żądanych informacji w oparciu o przepisy statutu Polskiego Związku Łowieckiego, nie można więc wywodzić, że nie może on uzyskać tych informacji w trybie i na zasadach określonych ustawą o dostępie do informacji publicznej.
Statut Polskiego Związku Łowieckiego jest bowiem aktem o charakterze wewnętrznym, a zatem nie może modyfikować czy wyłączać stosowania przepisów powszechnie obowiązujących, w tym określających dostęp do informacji publicznej.
W tej sytuacji wybór trybu uzyskania pożądanej informacji przez skarżącego (ustawowy lub statutowy) należy do niego, nie zaś do adresata wniosku o informację – podkreślił sąd.
Na podstawie:
Wyrok NSA z 3 lutego 2017 r., sygn. akt I OSK 1013/15, prawomocny
