Fragment komentarza praktycznego pochodzi z programu Serwis Budowlany>>>
Jest to przede wszystkim tzw. ustawa krajobrazowa umożliwiająca gminom uchwalanie zasad sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń w formie aktu prawa miejscowego. Dodatkowo gminy mają możliwość określania obszarów zdegradowanych na swoim terenie, a następnie przygotowywania programów ich rewitalizacji. Obowiązująca od dnia 1 stycznia 2016 r. ustawa o związkach metropolitalnym pozwala gminom i powiatom na tworzenie zrzeszeń mających na celu przede wszystkim rozwój obszarów podmiejskich. Komentarz przeznaczony jest dla gmin chcących stosować nowoobowiązujące przepisy.
W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:
Tablice reklamowe
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
To zagadnienie zawiera:
Najczęściej czytane w temacie:
Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX
1. Ustawa krajobrazowa
Potrzeba ochrony krajobrazu była wielokrotnie wskazywana przez prawodawcę. Jednak kompleksowo kwestia ta została uregulowana dopiero w ustawie z dnia 24 kwietnia 2015 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze wzmocnieniem narzędzi ochrony krajobrazu, zwanej potocznie ustawą krajobrazową. Wbrew powszechnemu przekonaniu akt ten nie stanowi samodzielnej całości, a zawiera zmiany w przepisach już obowiązujących ustaw.
Ustawa krajobrazowa wprowadziła szereg definicji mających na celu ułatwienie stosowania dotychczasowych przepisów. W pierwszej kolejności wskazać należy na zmianę definicji budowli zawartą w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, dalej pr. bud. Obecnie za budowlę uznaje się m.in. tablice reklamowe i urządzenia reklamowe (wcześniejszy przepis nie wymieniał tablic). Ponadto w ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dalej u.p.z.p., wprowadzono definicję reklamy (art. 2 pkt 16a u.p.z.p.), a także tablicy reklamowej (art. 2 pkt 16b u.p.z.p.), urządzenia reklamowego (art. 2 pkt 16c u.p.z.p.), szyldu (art. 2 pkt 16du.p.z.p.), krajobrazu (art. 2 pkt 16e u.p.z.p.) oraz krajobrazu priorytetowego (art. 2 pkt 16f u.p.z.p.). Wprowadzenie takiej regulacji pozwala na bardziej jednolite stosowanie art. 29 ust. 2 pkt 6 pr. bud., zgodnie z którym pozwolenia na budowę nie wymaga instalowanie tablic i urządzeń reklamowych, z wyjątkiem usytuowanych na obiektach wpisanych do rejestru zabytków w rozumieniu przepisów o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz z wyjątkiem reklam świetlnych i podświetlanych usytuowanych poza obszarem zabudowanym w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym.
W ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, dalej u.o.z., zmieniono definicję krajobrazu kulturowego dodając, że oprócz działalności człowieka może być on ukształtowany także przez czynniki naturalne (art. 3 pkt 14 u.o.z.).
Również w ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, dalej u.d.p., zmieniono definicję „reklamy” (art. 4 pkt 23 u.d.p.), która jest szersza od tej wprowadzonej do u.p.z.p., ponieważ za reklamę uważa także nośnik informacji wizualnej, wraz z jej elementami konstrukcyjnymi i zamocowaniami, niebędący znakiem drogowym, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym, ustawionym przez gminę znakiem informującym o obiektach zlokalizowanych przy drodze, w tym obiektach użyteczności publicznej, znakiem informującym o formie ochrony zabytków lub tablicą informacyjną o nazwie formy ochrony przyrody w rozumieniu art. 115 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody.
 |
Więcje informacji i narzędzi znajdziesz w programie Serwis Budowlany Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów |
 |
